
Λάκης Ιγνατιάδης
Ραβδοσκοπία ατζαμή
Οι λιμενεργάτες του Πειραιά αρνούνται να ξεφορτώσουν το δολοφονικό φορτίο του Ισραήλ: «Δεν θα είμαστε συνένοχοι»
Οι λιμενεργάτες του Πειραιά επιλέγουν να βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στο κράτος δολοφόνο, αρνούμενοι να ξεφορτώσουν το ισραηλινό «δολοφονικό φορτίο», όπως το χαρακτηρίζουν οι ίδιοι.
Συγκεκριμένα, οι λιμενεργάτες δήλωσαν ότι θα αρνηθούν να ξεφορτώσουν το Ever Golden, ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που μεταφέρει στρατιωτικό χάλυβα στο Ισραήλ, όταν φτάσει στην Ελλάδα.
Επικίνδυνη Ακροδεξιά Στροφή, του Θωμά Σίδερη, από το fb

Όταν παράγοντες στο βάθος κυβερνητικοί τιμωρούν την Τυχεροπούλου, αυτοί από ποιους θα τιμωρηθούν;
Λώρη Κέζα. Είκοσι ημέρες στέρηση μισθού στην Παρασκευή Τυχεροπούλου.
Αυτή ήταν η απάντηση της διοίκησης του αμαρτωλού οργανισμού στη μοναδική υπάλληλο που είχε το θάρρος (ή την αφροσύνη) να καταγγείλει ό,τι όλοι έβλεπαν και κανείς δεν άγγιζε: ένα σύστημα διοικητικής σήψης που μοίραζε εκατομμύρια ευρωπαϊκών ενισχύσεων σε συγγενείς, φίλους και ανύπαρκτους κτηνοτρόφους.
Η Κρήτη είχει γίνει πύλη εισόδου για μετανάστες από τη Λιβύη εδώ και δύο χρόνια τουλάχιστον, τον τελευταίο χρόνο όμως που οι ροές αυξήθηκαν δραματικά, γιατί η κυβέρνηση βρέθηκε απροετοίμαστη, της Vasiliki Siouti, από το fb
Η κυβέρνηση βρέθηκε απροετοίμαστη στην Κρήτη παρά τις προειδοποιήσεις και τώρα εξετάζει όλα τα σενάρια.
Όσο ο αριθμός ήταν διαχειρίσιμος και έστελναν τους ανθρώπους αυτούς στην ενδοχώρα, όπου «χάνονταν», η κυβέρνηση θεωρούσε πως δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Ο αριθμός όμως τον τελευταίο μήνα αυξήθηκε πάρα πολύ, μαζί και οι τουρίστες, οπότε τα δρομολόγια των πλοίων και η μεταφορά τους δεν μπορεί να γίνεται γρήγορα και, καθώς δεν υπάρχουν δομές, το πρόβλημα έχει καταστεί ανεξέλεγκτο.
Όσο κι αν συμπαθώ τον Τζέρρυ, δεν θέλω να συγκατοικήσω με το κατοικίδιο αυτό, του Yorgos Kyriakopoulos, από το fb
Προχτές βράδυ καθόμουν στον υπολογιστή βλέποντας επεισόδια μιάς σειράς που κάποτε είχα κάνει γιά την CosmoteTV και ποτέ δεν είχα δει τα τελικά (δεν είχαν την τσίπα να μου δώσουν μία δωρεάν συνδρομή, τι να πεις...). Και όπως προβληματιζόμουν γιά κάποιες μη συμφωνημένες αλλαγές, μου φάνηκε πως στα δεξιά μου πέρασε κάτι σαν μεγάλη κατσαρίδα και μάλλον χώθηκε κάτω από ένα έπιπλο με κεραμικά στην τραπεζαρία. "Μπα, ιδέα μου θα είναι", σκέφτηκα. Με την κατάσταση των ματιών μου δεν εμπιστεύομαι απολύτως το οπτικό μου πεδίο.
Χτες το πρωί βρήκα στην κουζίνα ένα αναποδογυρισμένο τασάκι με κοχυλάκια, από αυτά τα αντικείμενα που κανείς δεν θυμάται πώς προέκυψαν σε μία θέση στο σπίτι. Ξαναμπήκα σε υποψίες. "Ρε μπας και έχω ποντίκι στο σπίτ?". Μα πώς να ανέβηκε στον τρίτο όροφο, αναρωτήθηκα.
Σχόλιο προς Πειραιώτες και όχι μόνο, για δύο πεζοδρόμους, έναν δροσερό και έναν διακεκαυμένο, του Nikos Belavilas, από το fb
Τη δεκαετία του 1980, ελέω Αντώνη Τρίτση και του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Πειραιά, πεζοδρομήθηκαν — παρά τις πολύ μεγάλες αντιδράσεις — σημαντικοί κεντρικοί δρόμοι της πόλης. Οι πεζόδρομοι αυτοί ευημέρησαν, τα μαγαζιά γύρω τους άνθισαν, τα αυτοκίνητα έφυγαν από τη μέση αφήνοντας χώρο στους πεζούς και ένα πολύ πιο υγιές περιβάλλον χωρίς καυσαέρια.
Μετά από σαράντα χρόνια, αναμφισβήτητα οι δύο πλέον σημαντικοί από εκείνους τους πεζοδρόμους, είναι η Καραΐσκου και η Σωτήρος: η πρώτη με μεγάλη πιάτσα χώρων αναψυχής, και η δεύτερη ως η σύγχρονη εμπορική αγορά του Πειραιά— μετά την ιστορική αγορά του λιμανιού.
Κώστας Καλλίτσης: Ευτυχώς όταν απέναντι σε έναν πολιτικό κυνισμό τα γεγονότα εκδικούνται
Η κοινή εμπειρία δείχνει ότι όταν χρειάζεται φως και καθαρές κουβέντες, αλλά επιλέγεις να επενδύεις στον κυνισμό και στη λήθη, στρώνεις το χαλί για το επόμενο σφάλμα.
Οταν τυχαία –από μια έρευνα που έκαναν οι υπηρεσίες ασφαλείας του Ευρωκοινοβουλίου– αποκαλύφθηκε το καθ’ ημάς σκάνδαλο των υποκλοπών, επιστρατεύτηκε ο κυνισμός: «Ε, όλοι τα ίδια κάνουν!». Οταν τα ρουσφέτια και –κυρίως– η έλλειψη έγνοιας (αφού ο αρμόδιος υπουργός είχε λάβει 12 επιστολές που προειδοποιούσαν για κίνδυνο, αλλά αδράνησε…) οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών, οι ευθύνες αποδόθηκαν στις «χρόνιες παθογένειες» – στον κ. Κανένα. Κι όταν, τελευταία, η Ευρωπαία εισαγγελέας οδήγησε τη δικαστική έρευνα στον ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι τέλους, έγινε επίκληση του «βαθέος κράτους».
Ευγνώμων που δεν το φώναξε ή Λευτεριά στην Ελευθερία
OLD BOY: Έγραψα πριν λίγο καιρό ένα κείμενο για τη στήλη, με αφορμή το καινούργιο τότε άλμπουμ του ΛΕΞ. Το έκανα επισημαίνοντας εξαρχής ότι ήμουν εντελώς ξένος με όλον αυτόν τον μουσικό κόσμο, με όλην αυτήν τη συνολικότερη κουλτούρα (λέξη άλλωστε κλειδί για τον ίδιο τον ΛΕΞ). Την Κυριακή βρέθηκα στη δεύτερη από τις δύο συναυλίες που έδωσε στο ΟΑΚΑ. Δεν σκοπεύω να γράψω κάτι και για τη συναυλία, όχι τόσο επειδή το έχει ήδη κάνει στο elculture εξαιρετικά και πολύ πιο αρμόδια η Ζωή Λυμπέρη, όσο γιατί βλέποντας μπροστά μου και στο πλάι μου δεκαετίες νεότερους ανθρώπους να λένε από στήθους κάθε στίχο του, σαν να γράφτηκε ακριβώς για τον καθένα τους και να τους αφορά προσωπικά, αλλά όχι σκέτα προσωπικά, προσωπικά παύλα συλλογικά,
Το Φλος Ρουαγιάλ* της Κυριακής
* Το Φλος Ρουαγιάλ ή αλλιώς βασιλικό χρώμα, αντιπροσωπεύει τον ισχυρότερο συνδυασμό στο παιχνίδι του Πόκερ και της Πόκας. Αποτελείται από τα 10, J, Q, K, A του ίδιου συμβόλου, και είναι ανίκητο. Η πιθανότητα να σχηματίσετε Φλος Ρουαγιάλ σε ένα παιχνίδι με τράπουλα 52 φύλλων είναι μόλις 0.000154% (4 στις 2.598.960 πιθανούς συνδυασμούς 5 φύλλων).
Τεύκρος Μιχαηλίδης. Όπως ο απειροστικός λογισμός είναι το μαθηματικό υπόβαθρο της νευτώνειας φυσικής, όπως οι μη ευκλείδειες γεωμετρίες είναι η βάση της σχετικότητας και η θεωρία των πιθανοτήτων η βάση της κβαντομηχανικής, έτσι και η γεωμετρία των φράκταλ είναι η γλώσσα της επιστήμης του χάους. (2025, Πίσω από το πέπλο).
Νεο-Tankies & ψηφιακός νεοσταλινισμός: Πώς επωάζεται η συντηρητική Αριστερά
Του João Bernardo Narciso. Μετάφραση για το αυτολεξεί: Ευθύμης Χατζηθεοδώρου
Ανάμεσα στα μιμίδια και τη νοσταλγία «από δεύτερο χέρι», οι νεο-tankies*, υποφέρουν από ένα ιδεολογικό κενό και μια επιφανειακού επιπέδου πολιτική κοινωνικοποίηση, συμβάλλοντας έτσι στην κρίση της σύγχρονης παγκόσμιας Αριστεράς. Τα τελευταία χρόνια, γίνεται όλο και πιο εμφανής η παρουσία μιας σχετικά δημοφιλούς πολιτικής υποκουλτούρας μεταξύ των νεαρών αριστεριστών: οι νεο-tankies -