Το κείμενο «Οι 10 στρατηγικές χειραγώγησης των μαζών» κυκλοφορεί μαζικά παγκοσμίως -σχεδόν σε όλες τις γλώσσες- και κάνει θραύση στο διαδίκτυο, αφού το έχουν διαβάσει μέχρι τώρα εκατομμύρια άνθρωποι απ’ άκρου εις άκρον του πλανήτη.

Αυτοί που το ανήρτησαν για πρώτη φορά υποστηρίζουν πως αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Νόαμ Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διατυπώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

Αν γράφονται τώρα τούτες οι γραμμές είναι γιατί θεωρούμε πως έχει ξεπεραστεί ένα όριο αν(τ)οχής. Η καθημερινότητα όλο και τείνει να απευθύνεται σε ασθενείς. Γενικώς, υπάρχει πρόβλημα, στο οποίο, όπως κι αν αυτό οριστεί, απ’ όπου κι αν πηγάζει, οι καλλιτέχνες δεν αποτελούνε λύση. Αυτό που επείγει είναι να επανεφεύρουμε το ίδιο το νόημα της καλλιτεχνικής πράξης.

Ποιο είναι το μεγάλο μυστικό του βλάκα; ρώτησαν κάποτε τον κ. Κόινερ. Αυτό που τον κάνει ακατανίκητο, ανυπέρβλητα κακό και πάντα νικητή;

«Το μεγάλο μυστικό του βλάκα, για να σκεφτώ λίγο. Ε, μάλλον ότι δεν του περνά καν από το μυαλό, δεν διανοείται ότι μπορεί για μια στιγμή να ‘χει άδικο. Κι αν του περάσει μια στάλα υποψίας από το μυαλό, γρήγορα τη διώχνει. Αυτός βλαξ; Ποτέ των ποτών. Οι άλλοι είναι πάντα. Έτσι γίνεται αδίσταχτα θρασύς, υπέροχα επικίνδυνος, ανυπέρβλητα αλαζονικός. Και πείθει. Γιατί πάντα υπάρχουν αρκετοί βλάκες για να σχηματίσουν μια πλειοψηφία. Αυτό είναι το μυστικό όπλο του βλάκα. Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.»

I.
Βιβλία και κοκότες παίρνει κανείς στο κρεβάτι.

ΙΙ.
Βιβλία και κοκότες διαπλέκουν το χρόνο. Δεσπόζουν στη νύχτα όπως στην ημέρα και στην ημέρα όπως στη νύχτα.

ΙΙΙ.
Δεν υποπτεύεσαι, πόσο πολύτιμα μπορεί να είναι τα λεπτά για τα βιβλία και τις κοκότες. Αν όμως αφεθείς και πλησιάσεις, τότε καταλαβαίνεις, πόσο βιάζονται. Αρχίζουν να μετρούν, με το που μπαίνεις μέσα τους.