Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό: 

Χθες, με το θερμόμετρο στα «σαραντάρια», με τα πεζοδρόμια σε συνθήκες φούρνου και την άσφαλτο σε κατάσταση τήξης, ανηφόριζα τη Σωτήρος από το Πασαλιμάνι προς τον σταθμό μετρό του Δημοτικού.

Από πάνω μου, μια καταπράσινη, δροσερή και σκιερή ομπρέλα δέντρων που φυτεύτηκαν τότε και μέχρι σήμερα έχουν θεριέψει.

Μόλις έφτασα στην Καραΐσκου, αλλαγή τοπίου: ο δρόμος «ξυρισμένος» από το πράσινο — το ίδιο που είχε φυτευτεί την ίδια εποχή. Από τους καταστηματάρχες των μπαρ και των καφέ, που σιγά-σιγά έκοβαν δέντρο-δέντρο για να στήσουν τέντες, τζαμωτά, ξύλινα πατώματα, παράγκες ολόκληρες, αυθαίρετες, με τις ευλογίες άλλοτε ή σίγουρα με την ανοχή του Δήμου Πειραιά.

Έτσι, ο ένας δρόμος — η Σωτήρος — χθες ήταν ένα δροσερό «αστικό φαράγγι», όπως λέμε αυτό το ιδιόμορφο τοπίο των υψηλών πολυκατοικιών και των στενών δρόμων με την ευεργετική παρουσία του πλούσιου πρασίνου.

Η Καραΐσκου, κι αυτή «φαράγγι», αλλά στην έρημο — με καχεκτικούς θάμνους, ξηλωμένα παρτέρια, με πυρωμένες επιφάνειες, διακεκαυμένα καφέ και πελάτες που προσπαθούσαν να δροσιστούν μέσα σε γυάλινα κλουβιά ή κάτω από τέντες που έμοιαζαν πιο πολύ με θερμοφόρες παρά με σκίαστρα..

Δύο μοντέλα πόλης, δύο μοντέλα τρόπου ζωής.

Σ.Δ. Ακολουθούν 5 σχόλια από το fb

Θεολόγος Ιγνατιάδης

Και των δύο αυτών διαφορετικών δρόμων όσον αφορά στο πράσινο δράστες είναι οι έμποροι. Δεν ξέρουμε πόσο συνειδητά οι έμποροι της Σωτήρος υπερασπίστηκαν εξ αρχής το πράσινό της, μάθαμε όμως ότι με τα χρόνια το επέλεξαν και το φρόντισαν μιας και δεν είχαν κάτι να κερδίσουν από τον αφάνισμό του. Το άλλο που έχουμε μάθει, αλλά δεν το έχουμε εξηγήσει, είναι η επιθετική στάση απέναντι στο πράσινο της πλειονότητας των Δημ. Αρχών της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, με την υποσημείωση ότι το αριστερό πρόσημο όσων το είχαν δεν δούλεψε όπως αναμέναμε/προσδοκούσαμε υπέρ της οικολογίας.

Nikos Belavilas

O φίλος μου Θεολόγος Ιγνατιάδης έχει δίκιο. Οι έμποροι της Σωτήρος φρόντισαν τα δένδρα. Όμως δυστυχώς δεκάδες έμποροι στις γειτονιές, όπως και κάτοικοι πολυκατοικιών κόβουν τα παρόδια δένδρα διότι τους λερώνουν, διότι είναι "επικίνδυνα", διότι, διότι....

George Nathenas

σε μια απο τις πρωτες συναντησεις μου με τον Αντωνη Τριτση το 1979, μου ειχε εκμυστηρευτει οτι ονειρο του ηταν απο καποιο υπευθυνο πόστο καποτε να δωσει εντολη να σπασουν την ασφαλτο και τις σκληρες επιφανειες (πρωτη φορα ακουσα αυτο τον όρο τοτε) και να βαλουν χωμα και να φυτεψουν ψηλο πρασινο σε καποιους απο τους δρομους στα κεντρα της Αθηνας και του Πειραια, για να βελτιωθει το μικροκλιμα. Πρωτη μου φορα ακουγα τετεοια πραγματα, δεδομενου οτι ακομη ημουν ενας τελειοφοιτος φοιτητης του Μαθηματικου τοτε και η γνωριμια μου με τον Τριτση ειχε γινει λογω του ειδικου ενδιαφέροντος και της εφεσης που ειχα προς το αντικειμενο του αστικου σχεδιασμου, της χωροταξιας, της πολεοδομιας και των Μεταφορων. Γνωριστηκαμε σε μια ημεριδα του ΤΕΕ για το ΡΣΑ (το γραφειο του ηταν ενα απο τα 5 μεγαλα γραφεια που ειχε αναθεσει ο Στεφανος Μανος την εκπονηση μελετων για το ΡΣΑ τοτε) και μου προτεινε να παρακολουθησω τα μαθηματα (διαλεξεις) Πολεοδομιας και Χωροταξιας που εκανε τοτε στο Ανοιχτο Πανεπιστημιο του Δημου Υμηττου (στο Φ.Ο.Υ.) επι δημαρχιας του κοινου μας φιλου Αντρεα Λεντακη. Μαλιστα με εβαλε να τον βοηθαω στην προβολη των σλαιτς που εδειχνε, χειριζομενος τον προζεκτορα. Στην επιστροφη με το αυτοκινητο του (ενα station wagen) συζητουσαμε για το κυκλοφοριακο προβλημα της Αθηνας και το νεφος, καθως και για το μετρό και την δυσκολια εξευερεσης χρηματοδοτησης και εκει τοτε (1979) του πρωτομιλησα για διερευνηση εναλλακτικων λυσεων οπως δημιουργιας ενος δικτυου συγχρονου τραμ με σταδιακη τμηματικη υπογειοποιηση κεντρικων του τμηματων (αναλογα με την χρηματοδοτικη διαθεσιμοτητα), που θα μπορουσε στο μελλον εαν απαιτηθει απο την ζητηση να μετεξελιχθει και σε πληρες μετρό (πχ συστημα προμετρο των Βρυξελλων που τοτε ακριβως αναπτυσσοταν). Ημουν συνδρομητης του "Railway Gazette" που ειχε αφιερωμα στα πρωτα συστηματα προ-μετρο στις Βρυξελλες και σε Γερμανικες πολεις και του τα εδειξα και ενθουσιαστηκε. Η συνεχεια ειναι ιστορια και τη γνωριζεις....

Maria Zormpala

Πολύ σωστά τα λες για το πράσινο όμως οσον αφορά την πεζοδρόμηση είναι σπασμένα πεζοδρόμια, τα σπασμένα σκαλιά. ξεχαρβαλωμένα .Πάρκα και παρκάκια σε μαρασμό. Λακκούβες πελώριες και μπαλώματα της πλάκας. Οι πολίτες ΑΜΕΑ δείχνουν καθημερινή μάχη για να καταφέρουν να περάσουν για να φτάσουν στο προορισμό τους.

Michail Gkion

Όπως γνωρίζουμε έχει αποφασισθεί η ανακατασκευή της πλατείας και τμήμα της Καραΐσκου. Ευκαιρία η Δημοτική αρχή να φροντίσει την φύτευση δέντρων και πρασίνου κατάλληλο για την περιοχή