Και στις δύο πάντως περιπτώσεις, του μυαλού και των συναισθημάτων, υπήρξαν φορές που εκ των υστέρων έκρινα ότι έκανα λάθος, όπως υπήρξαν και γεγονότα/συμβάντα που κακώς δεν τα υπερασπίστηκα στην ώρα τους. Αυτό που θέλω να πω είναι πως όπως όλοι μας δεν είμαι αλάθητος. Ιδιαίτερη σημασία όμως δεν έχει να βρίσκουμε τις αιτίες των λανθασμένων επιλογών μας, κι έτσι να γινόμαστε καλύτεροι ως άνθρωποι και ως πολίτες;
Πριν ένα χρόνο περίπου άρχισε να κερδίζει συναισθηματικά αυτό που είμαι ο αγώνας που έδιναν οι γονείς των νεκρών στα Τέμπη παίζοντας καταλυτικό ρόλο σε αυτήν την μάχη η Μαρία Καρυστιανού. Πιο πολύ αυθόρμητη να πω, εξ ενστίχτου ίσως, ήταν αυτή η επιλογή μου και όσο περνούσε ο καιρός πειθόμουν ότι αυτός ο αγώνας για Δικαιοσύνη με εξέφραζε. Δικαιοσύνη προπάντων για όλους τους νεκρούς στα Τέμπη που θα έδινε παράλληλα και μία ισχυρή ώθηση στην κοινωνία και στους λειτουργούς της να φτιάξουν μια Δικαιοσύνη που ως λαός θα νιώθουμε περήφανοι γι'αυτήν.
Με τους μήνες με χαροποιούσε όλο και πιο πολύ που αυτή η διεκδίκηση ωθούσε χιλιάδες να την υποστηρίξουν βγαίνοντας ακόμα και στους δρόμους και να ρισκάρουν κάποια πράματα της ζωής τους, να πάνε κόντρα στις συνήθειες τους και ακόμα και στις ιδιοτέλειές τους. Είμαι σίγουρος πια πως είναι ένας σημαντικός αγώνας που τον έχουμε ανάγκη και ψυχικά ως πολίτες αυτής της χώρας, ως μία βάση για να προχωρήσουμε όλοι μαζί προς νέες κορυφές. Αυτές που μόνο δίνοντας τον καλύτερο εαυτό μας μπορεί και να τις αγγίξουμε. Αναφέρομαι σε αυτές τις κορυφές που θεωρώ ότι θα μας νεκραναστήσουν και ως πολίτες και ως κοινωνία. Μιας και μιλάμε για μία χώρα, που στα μάτια τα δικά μου έχει βαλτώσει, και που ως ένα μεγάλο βαθμό θεωρώ ότι οφείλεται που έχουμε φτιάξει ένα κράτος που δε μπορεί να κάνει ούτε καλά ούτε σωστά τη δουλειά του. Ένας σημαντικός λόγος κατ'εμέ γι'αυτήν την ανικανότητα είναι που περνάει σχεδόν πάντα το δίκαιο και το συμφέρον του ισχυρού και όλων αυτών που εξαρτώνται από αυτόν.
Κι αυτό το ηρωικό ας πούμε για την "τιμή των όπλων"; Νομίζω ότι η κυβέρνηση έχει δώσει επαρκή σημάδια ότι είναι αποφασισμένη να κρατήσει με κάθε μέσον, θεμιτό και αθέμιτο, την εξουσία και θα εκπλαγώ αν βάλει πάνω απ'όλα το καλό της χώρας και αποφασίσει να οδηγήσει στη Δικαιοσύνη όλους όσους με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο εμπλέκονται σ'αυτή την τραγωδία. Και όταν λέμε όλους εννοούμε και τους υπουργούς Μεταφορών από το '14 και μετά που σύμφωνα με την ευρωπαϊκή οδηγία 717 είχαν την ευθύνη να ολοκληρώσουν το έργο της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών Θεσ/νίκης το αργότερο το '17, όταν μάλιστα τα χρήματα της χρηματοδότησής του από την Ε.Ε είχαν εκταμιευτεί. Εννοείται βεβαίως ότι στην περίπτωση που αποδειχθεί ότι η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε παράνομα εύφλεκτο υλικό και αυτός/οί που ήταν δικό του/ους θα πρέπει να βρεθεί/ούν στο ειδώλιο.
Το ωραίο είναι για το καλό της χώρας και του κόσμου να μην χρειάζονται θύματα ούτε μεσσίες. Όταν όμως προκύπτουν τραγωδίες καλά θα'ναι να προσπαθούμε ακόμα πιο πολύ να μην πηγαίνουν χαμένες. Μακάρι λοιπόν, η τραγωδία των Τεμπών να αποβεί στην τελική για το καλό της χώρας. Μακάρι τα συναισθήματα που μας προκάλεσε να γίνουν η μαγιά για να μην ξανασυμβούν ποτέ τέτοια εγκληματικά δυστυχήματα.
Το λέω αυτό γιατί βάζω πάνω απ'όλα τα συναισθήματα που σ'αυτήν την ιστορία έχω πιο πολύ εμπιστοσύνη. Από ένα σημείο όμως και μετά συνδιαλέγονται με λογικές αναλύσεις και επιχειρήματα και άλλων. Κάποια από αυτά για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχουν στα τρία άρθρα που τα ανάρτησα πρόσφατα στη Σταγόνα.
Το 1ο που αναρτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2025 Δυο τρεις σκέψεις της Βασιλικής Σιούτη από το fb για το "σιωπηλό κίνημα των Τεμπών" που και εξ αιτίας τους λέω να πάω στη διαδήλωση στις 28.2
το 2ο του Τέλη Τύμπα, που αναρτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου, Στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη εκτός από την απονομή της Δικαιοσύνης ας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας το τρένο και το τραμ, τον ποδηλατόδρομο και το πεζοδρόμιο
και το 3ο που αναρτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου, Ελισάβετ Κοτζιά: Λίγα λόγια και σταράτα, από το «k-report»
και το τραγούδι
Σχόλια
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.