Κυριακή, 01 Σεπτεμβρίου 2024 09:30
Δυο λόγια μόνο για την Κάρλα, του ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ στο fb
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη ΠαλαιοκώσταΑν και έχουν ήδη ειπωθεί σχεδόν τα πάντα για την Κάρλα και τη μεγάλη οικολογική καταστροφή, θα ήθελα απλώς να προσθέσω κάτι που ίσως δεν ακούσθηκε.
Κατά ΠΡΩΤΟΝ, τα ψάρια δεν μπορεί να πέθαναν από τη διαφοροποίηση της αλατότητας με την είσοδό τους στη θάλασσα, εφόσον στη θάλασσα έφταναν ήδη νεκρά (επειδή ειπώθηκε και αυτό).
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, τα νεκρά ψάρια είναι πραγματικά πάρα πολλά, - συλλέχθηκαν ήδη 97 τόνοι σύμφωνα με τη τελευταία ενημέρωση που έχω (κατά άλλους 200+++).
ΑΠΟ ΠΟΥ ΛΟΙΠΟΝ, ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΨΑΡΙΑ;
Από ότι φαίνεται από τις περισσότερες φωτό που είδα, η μεγάλη πλειοψηφία τους είναι μικρές πεταλούδες (- Carassius gibelio) και κάποια μεγαλύτερα γριβάδια ή καρλιώτικα στην τοπική ονομασία (- Cyprinus carpio).
Τα πρώτα είναι από τα πλέον ανθεκτικά ψάρια του γλυκού νερού, με μεγάλες αντοχές τόσο σε ψηλές θερμοκρασίες, όσο και σε χαμηλή περιεκτικότητα οξυγόνου. Οι παραλίμνιες περιοχές της Κάρλας που πλημμύρισαν από τον Daniel, αποτέλεσαν ένα θαυμάσιο υπόβαθρο για την ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ αναπαραγωγή της πεταλούδας (και του γριβαδιού) που είναι φυτόφιλα είδη και αναπαράγονται σε ρηχά παρόχθια νερά.
Η πεταλούδα επιπρόσθετα είναι ένα είδος που αναπαράγεται παρθενογενετικά (δηλαδή χωρίς τη συμμετοχή αρσενικών σε ολοθηλυκούς πληθυσμούς), και λόγω του ιδιαίτερου τρόπου της αναπαραγωγής της, αλλά και της ανθεκτικότητας της, έχει κατακτήσει και καταλάβει όλα τα εσωτερικά νερά της χώρας (αλλά και της Ευρώπης), υποβαθμίζοντας άλλα είδη.
Με την έναρξη της απομάκρυνσης των νερών των παραλίμνιων περιοχών από την Κάρλα και άρα με τη μείωση του υδάτινου όγκου της, επόμενο ήταν να αυξηθεί πολύ η ιχθυοφόρτιση της περιοχής (κιλά ψαριών / υδάτινο όγκο) και επομένως να δημιουργηθεί έλλειψη σε οξυγόνο (ακόμη και για τα ανθεκτικότερα ψάρια), σε μια ήδη επιβαρυμένη περίοδο (τέλος καλοκαιριού), μετά από παρατεταμένα πολύ υψηλές θερμοκρασίες και ανομβρία.
Βέβαια δεν παραβλέπουμε, ότι το σύνολο των πλημμυρισμένων εκτάσεων της περιοχής πριν τον Daniel, είχαν εντατικές αγροτικές καλλιέργειες, που σημαίνει αυξημένα γεωργικά υπολείμματα από λιπάσματα (αμμωνία, νιτρικά, φωσφορικά), φυτοφάρμακα κλπ.
ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ της πλημμυρισμένης περιοχής, οφείλεται και η πρόσφατη υψηλή της παραγωγικότητα σε τόσο πολλά ψάρια, όπως και η επιτυχία της αναπαραγωγής τους και της γρήγορης τους αύξησης. Η μεγάλη πλειοψηφία τους φαίνεται ότι είναι πολύ μικρά ψάρια, που δεν έχουν κλείσει χρόνο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: ''Ενός κακού μύρια έπονται''.
Η φύση μας μιλάει, αλλά δεν την ακούμε ή δεν θέλουμε να την ακούσουμε. Μετά την αποξήρανση της Κάρλας ήρθε ο Daniel που τη ξαναδημιούργησε (ή όπως τέλος πάντων τη δημιούργησε ...), αλλά εμείς επαναλάβαμε τα ίδια λάθη, αλλά με μεγαλύτερη ταχύτητα (έχουμε σύγχρονες τεχνολογίες τώρα).
Δηλαδή, θέλαμε να την αδειάσουμε γρήγορα, χωρίς να δούμε καν τι άλλο έχει μέσα (νεκρά ψάρια), ή να μην το πάρουμε υπόψη μας, όταν συνεχίσαμε να την αδειάζουμε. Και δυστυχώς οι επιστημονικές φωνές ήταν ανενεργές ή μακριά για να ακουσθούν.
ΥΓ1. Σε καμία περίπτωση δεν θα συμφωνούσα να παραμείνουν τα νεκρά ψάρια στη Κάρλα ή στις γύρω εκτάσεις. Τότε θα ήταν ότι ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, γιατί δεν θα μπορούσαν να απομακρυνθούν εύκολα, και σίγουρα θα αποτελούσαν τροφή για τα πουλιά που ζουν εκεί, με αμέτρητες συνέπειες και σε αυτά (θυμόμαστε τη Κορώνεια του '95).
ΥΓ2. Η απομάκρυνση τους θα έπρεπε να γίνει από τον Ξηριά και πριν να φτάσουν στη θάλασσα, όπως γίνεται τώρα, αλλά με οργανωμένο τρόπο, εφόσον αυτό ήταν ήδη πρόδηλο πριν από την έξοδο τους από τη λίμνη.
( via Antonis Kokkinakis / Αντώνης Κοκκινάκης )
Κατηγορία
Οικολογικά Νέα
Τελευταία άρθρα από τον/την Σούζη Παλαιοκώστα
- Μαρία Καρυστιανού: ΔΕθ 2024. Ομιλία Πρωθυπουργού !
- Το στατιστικό θεώρημα «Bayesian» ή η προετοιμασία για το χειρότερο σενάριο είναι πιο αποτελεσματική από την πρόβλεψή του, της Ελεάννας Βλαστού
- Αθέατος ρατσισμός: Μικρές φράσεις και ερωτήσεις αποκαλύπτουν μεγάλες προκαταλήψεις
- Έχει πολιτικό νόημα να γράφουν και να συζητούν απλοί πολίτες για τους βουτηγμένους στη βρωμιά και την ασυδοσία τοίχους και πεζοδρόμια;
- Οι τρεις «χρόνοι» της ελληνικής κοινωνίας, του Γιάννη Βούλγαρη