Άρθρα άλλων που μας άρεσαν (949)
Στη σκιά των Κίτρινων Γιλέκων. Το αρχιπέλαγος και ο κίνδυνος, του Νικόλα Σεβαστάκη
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Βδομάδες τώρα διαβάζω άρθρα και αναλύσεις για τα Κίτρινα Γιλέκα. Μπαινοβγαίνω στις ιστοσελίδες mainstream εντύπων («Le point», «L'Obs», «Libération» κ.λπ.) αλλά και σε ανατρεπτικά πόρταλ, όπως το Lundimatin ή το agitationautonome. Χώθηκα και σε πολλές άλλες γωνιές, όπου ανθεί ο κραυγαλέος αντιμακρονισμός των τελευταίων ημερών: από κλασικές σοσιαλιστικές/αντι-νεοφιλελεύθερες σελίδες έως αρθρογραφία και σχόλια που εγκωμιάζουν τις σκέψεις δεξιών αστέρων με μεγάλη επιρροή, όπως ο Ερίκ Ζεμούρ, ή ιδιόμορφων τύπων της νέας άκρας δεξιάς σαν τον Αλέν Σοράλ. Με άλλα λόγια, προσπάθησα να καταλάβω ένα φαινόμενο και κυρίως ποιες συζητήσεις, ποια συνθήματα και συναισθήματα έχει απελευθερώσει.
«Ψηφιακή ηρωίνη»: Πώς οι οθόνες μεταμορφώνουν τα παιδιά σε ψυχωτικούς τοξικομανείς
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Η Σούζαν αγόρασε στον 6χρονο γιο της ένα iPad όταν πήγαινε πρώτη Δημοτικού. «Σκέφτηκα «Γιατί να μην δοκιμάσει;», μου είπε κατά τη διάρκεια μια συνεδρίας μας. Το σχολείο του Τζον είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί τις συσκευές σε όλο και μικρότερες τάξεις, ο δάσκαλος τεχνολογίας εκθείαζε τα εκπαιδευτικά τους ωφέλη, οπότε η Σούζαν θέλησε να κάνει ότι ήταν καλύτερο για το ξανθό της αγοράκι που λάτρευε να διαβάζει και να παίζει μπέιζμπολ.
Αρχικά άφηνε τον Τζον να παίζει διάφορα εκπαιδευτικά παιχνίδια στο iPad του. Ώσπου ο μικρός ανακάλυψε το Minecraft, το οποιο ο δάσκαλος τεχνολογίας χαρακτήρισε «ηλεκτρονικό Lego». Θυμόταν πόσο λάτρευε η ίδια ως παιδί να χτίζει και να παίζει με τα τουβλάκια της, οπότε άφησε το γιο της να παίζει Minecraft το απόγευμα.
Ο καθημερινός πολίτης και η χαμένη του αξιοπρέπεια, του Μάνου Σ.Στεφανίδη, από το fb
Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Μια λοβοτομημένη κοινωνία δέχεται παθητικά και αδιαμαρτύρητα , δεκαετίες τώρα, αυτό τον βιασμό της καθημερινότητας της στις θεσμικές, πλέον, καταστροφές κάθε 17 Νοεμβρίου και κάθε 6 Δεκεμβρίου με τα προεόρτια και τα μεθεόρτια τους όπως και τους αναπόφευκτους εμπρησμούς του διαλυμένου κέντρου της Αθήνας όποτε οι επαγγελματίες συνδικαλιστές αποφασίσουν απεργία -διαδήλωση. Πρόκειται για εκατοντάδες διαδηλώσεις κάθε μέρα, δύο και τρεις φορές την ημέρα, οι οποίες παρά την μαχητικότητα και το εξ ορισμού (
δίκιο τους, δεν κατάφεραν ούτε την χώρα να γλυτώσουν από την πτώχευση ούτε τους Έλληνες από την τρομαχτική ανεργία και την ανάλογη διαπόμπευση από τους εταίρους -συμμάχους ούτε την υποχρεωτική μετανάστευση που εξελίσσεται σε γάγγραινα ούτε τα κάπιταλ κοντρόλ να προλάβουν ή, έστω, να ακυρώσουν.
Η θνητότητα ως προϋπόθεση μιας αξιοβίωτης ζωής, του Γιώργου Ζωγραφίδη
Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
«Θα πεθάνουμε. Ολοι. Δεν γνωρίζουμε πότε, αλλά μια μέρα θα πεθάνουμε». Ολοι μας ακούμε ή λέμε, συχνότερα όσο μεγαλώνουμε, αυτήν τη φράση. Οι αφορμές ποτέ δεν λείπουν, ιδιαίτερα όταν χάνουμε αγαπημένους μας ανθρώπους. Ομως τι ακριβώς επιτελεί η, αμήχανη ή συμπονετική, επίκληση του καθολικού νόμου της γένεσης και της φθοράς; Οσο ζούμε χρειάζεται να δώσουμε νόημα στην απώλεια της ζωής. Δεν φτάνει να πούμε απλώς ότι ο άνθρωπος ξαναγυρνά στη φύση («χους ει και εις χουν απελεύσει»).
Φόροι, δημόσιες επενδύσεις και δαπάνες την πενταετία των ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ και την πενταετία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ, του Μ.Δρεττάκη
Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Στη συζήτηση που έγινε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για τον Προϋπολογισμό του 2019 (Π.2019), οι υπουργοί και οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ., όπως και ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της Ν.Δ., επιδόθηκαν σε μια γενική ρητορική αντιπαράθεση, λησμονώντας τα πεπραγμένα των κυβερνήσεών τους. Στον περιορισμένο χώρο του άρθρου αυτού, θα εξετάσουμε αυτά τα πεπραγμένα, συγκρίνοντας τις προβλέψεις του Π.2019 για το έτος 2019 (καταληκτικό έτος της πενταετίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ., αν εξαντλήσει την τετραετία) με τις πραγματοποιήσεις του Π.2014 για το έτος 2014 (καταληκτικό έτος της πενταετίας των κυβερνήσεων Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ) και τις πραγματοποιήσεις του Π.2014 σε σχέση με εκείνες του Π.2009 για το έτος 2009 (έτος πριν από τα Μνημόνια). Πριν, όμως, από τη σύγκριση αυτή, τρεις κρίσιμες παρατηρήσεις:
Ο εθνομηδενισμός ή για τις λέξεις που απλώς κάνουν πόλεμο, του Νικόλα Σεβαστάκη
Συντάκτης Τρύφων Μπεκετιάδης
Μερικές λέξεις αρχίζουν να κάνουν καριέρα όταν τις σηκώσει ο αέρας μιας εποχής, το κλίμα μιας συγκυρίας. Για χρόνια μπορεί να είναι σε ύπνωση ή να αφορούν μόνο τους μυημένους. Ο εθνομηδενισμός είναι μια τέτοια λέξη. Αναδύθηκε μαζί με τον αποκαλούμενο αορίστως «πατριωτικό χώρο», με τον καιρό όμως έχει γίνει αγαπημένη έκφραση στις παρέες της εθνικιστικής δεξιάς και της ακροδεξιάς.
Το καινούργιο –που στάθηκε πραγματική αφορμή γι' αυτό το κείμενο‒ είναι πως τον τελευταίο καιρό η λέξη έχει περάσει στη γενική κυκλοφορία. Συνάντησα, ας πούμε, τον χαρακτηρισμό και σε γραπτά ανθρώπων που υπερασπίζονται την ανοιχτή και εξωστρεφή Ελλάδα.
Σκουπιδιάρα του δήμου, του Στέλιου Φραγκούλη
Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Η σκουπιδιάρα του δήμου, συνοδεία αστυνομικών, κυλούσε τόσο αργά στην άσφαλτο, σα να την έπαιρνε το ανεπαίσθητο ρεύμα του λιμανιού. Μια γύφτισσα έκλαιγε. Οι άλλοι όλοι κοίταζαν, συνηθισμένοι στον κατατρεγμό, καταταγμένοι από τη μέρα που γεννήθηκαν, απ’ τη μήτρα που βγήκαν σε ένα ασήμαντο και διόλου ηρωικό περιθώριο. Κάτι συρρικνωμένοι άνθρωποι, όλοι τους μελαψοί, άλλοι απ’ τα Λιόσα, άλλοι απ’ το Μπαγκλαντές παρακολουθούσαν τους υπαλλήλους να τους παίρνουν το μίζερο εμπόρευμα και να το πετούν στο μύλο της σκουπιδιάρας. Βασιλικοί και Καμπανούλες, Λειριά του Κόκορα, σύρματα και σπογγοπετσέτες, πλεξούδες σκόρδα — όλα μέσα.
Πειράματα κυβερνοπολέμου με ζημιά 2.4 τρις. δολάρια, της Νεφέλης Λυγερού
Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Πριν μερικές ημέρες, η Google χτυπήθηκε από τη χειρότερη διαδικτυακή επίθεση στην ιστορία της. Τα δεδομένα εκατομμυρίων χρηστών της σε ολόκληρο τον κόσμο παραβιάστηκαν από άγνωστους υπολογιστές που εντοπίστηκαν στη Νιγηρία, στην Κίνα και στη Ρωσία. Ειδικοί σε θέματα διαδικτυακής ασφάλειας επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη επίθεση αποτελεί μία πρόγευση, ένα «πείραμα κυβερνοπολέμου». Αντίστοιχες επιθέσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν στο μέλλον.
Τι συμβαίνει στα σχολεία; Του Μάνου Σ. Στεφανίδη από το fb
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Δεν ξέρω από πρώτο χέρι. Προσπαθώ πάντως να πληροφορηθώ. Μάλλον συμβαίνει ό τι συνέβαινε πάντα. Διείσδυση εξωσχολικών στοιχείων, κομματική στρατολόγηση, εκμετάλλευση του νεανικού θυμικού μέσα από μίαν συνθηματολογία συχνά εμπρηστική. Επειδή δεν είναι σύνθημα η προβοκάτσια η Δημοκρατία πουλάει την Μακεδονία. Ντροπή.
Ας συμφωνήσουμε σε κάτι: Η κατάληψη γυμνασίων, λυκείων, πανεπιστημίων είναι μια άχρηστη, επαναστατική γυμναστική που 99 φορές είναι άλλοθι για κοπάνα ή και πλιάτσικο και μια μόνο έχει σοβαρή αιτιολογία. Όχι ότι δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα τα σχολεία αλλά η απώλεια των μαθημάτων και οι καταστροφές των κτιρίων δεν είναι η λύση.
O άντρας δεν είναι.....του Spyros Yannaras, από το fb
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Δεν πιστεύω στις παγκόσμιες ημέρες. Όπως και σε κάθε σαχλαμάρα που συνδράμει στο να περνάει η ώρα και κουβέντα να γίνεται. Ευκαιρίας όμως δοθείσης καθότι παγκόσμια ημέρα του άνδρα σήμερα 19 Νοεμβρίου κι όλως τυχαίως ημέρα του δημόσιου ουρητηρίου συνάμα, και ημέρα κατά της κακοποίησης των παιδιών από πάνω, θέλω απλώς να αντιπαλέψω ορισμένα απεχθή και καταδυναστευτικά κλισέ.