Ράνια Ροκιά

Ράνια Ροκιά

Σε μια πόλη με περισσότερες από 1.000 παραστάσεις τον χρόνο και με αμέτρητες μουσικές σκηνές θα περίμενε κανείς οι καλλιτέχνες να επιβιώνουν από την τέχνη τους. Τι γίνεται όμως αν δεν είσαι πρώτο όνομα και τυχερός ή δεν έχεις πλούσιους γονείς να σε στηρίζουν; 

Η Μ. είναι μια νεαρή ηθοποιός 27 ετών που ασχολείται επαγγελματικά με το θέατρο από τότε που ήταν ακόμα στη σχολή και τα τελευταία δύο χρόνια έχει συμμετάσχει σε αρκετές αθηναϊκές παραστάσεις. Ήταν το όνειρό της από παιδί και κατά κάποιον τρόπο μπορείς να πεις ότι κατάφερε να το εκπληρώσει. Εκτός από μία λεπτομέρεια: είναι αδύνατο ζήσει από τη δουλειά της ως ηθοποιού. 

Ερμηνευτής: Γεράσιμος Ανδρεάτος

Μουσική: Γιώργος Βολίκας
Στίχοι: Θωμάς Σίδερης

*Οι στίχοι του «Σέρτικου λαϊκού» βασίζονται στο ποίημα από τη συλλογή «Αβέρωφ Προύσσης, Balkan Xpress, 2010»                                                      

Λόρα Περγκολίτσι είναι το όνομά της, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες ας πούμε μουσικόφιλοι σε Αμερική και Ευρώπη την γνωρίζουν ως L.P. Και ναι είναι γυναίκα και ας μοιάζει σαν αγοράκι. Όσοι ακούνε τραγούδια ισχυρίζονται πως οι καταβολές της φτάνουν μέχρι Velvet Underground, Λου Ρήντ και Ντέιβιντ Μπόουι. Και όσοι εκτός των τραγουδιστών ψάχνουν και τους δημιουργούς των τραγουδιών έχουν τη γνώση πως της L.P έχουν τραγουδήσει δικές της συνθέσεις η Ριάνα, η Κριστίνα Αγκιλέρα και η Χάιντι Μόνταγκ.

Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου 2016 09:18

Ο Φωτεινός Πρίγκιπας Αλέξης Ακριθάκης

Στις 19 Σεπτεμβρίου 1994, πέθανε ο ζωγράφος Αλέξης Ακριθάκης. Ο Πέτερ Κλάους Σούστερ, διευθυντής της Νατσιονάλ Γκάλερι του Βερολίνου, στην εναρκτήρια ομιλία του στα εγκαίνια της αναδρομικής έκθεσης του Ακριθάκη, που οργανώθηκε εκεί το 2003, παράλληλα με την έκθεση του Πικάσο, είπε χωρίς δισταγμό πως, μέσα από την χάρη και την προσωπικότητα του έργου του, ο Ακριθάκης έρχεται να πάρει στην τέχνη του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα τη θέση του Μοντιλιάνι. Απρόσμενο, αυθόρμητο, τραγικό και πηγαίο το έργο του διαφεύγει από τα κλασικά πρότυπα, ακολουθεί ασυμβίβαστους δρόμους και γίνεται μια πρωτογενής και τολμηρή ερευνητική πράξη. Μοναδική και αμίμητη.

 

Πάνω από 3.000 θεατρόφιλοι συγκεντρώθηκαν πέρυσι έξω από τα ταμεία του Θεάτρου Τέχνης για να προμηθευτούν εισιτήρια προς 3 ευρώ για όλες του τις παραστάσεις. Η ίδια προσφορά –η προπώληση εισιτηρίων στην προνομιακή τιμή των 3 ευρώ για όλες τις παραστάσεις της νέας σεζόν- ισχύει και φέτος, αποκλειστικά και μόνο για την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016. Το σημαντικό είναι, βέβαια, ότι η εν λόγω προσφορά συνάδει με ένα «ακριβό» πρόγραμμα, αποδεικνύοντας για μια ακόμη χρονιά τη σοβαρή δουλειά που γίνεται από την καλλιτεχνική διευθύντρια Μαριάννα Κάλμπαρη και τους συνεργάτες της στο ιστορικό θέατρο του Κάρολου Κουν.

Η ιστορία της δικτατορίας, οι αντιαποικιοκρατικοί αγώνες, οι ιθαγενείς και οι διεμφυλικές και trans πολιτικές συναντιούνται για ένα δεκαήμερο στη Βουλή των Σωμάτων που στήνεται στο Κέντρο Τεχνών στο Πάρκο Ελευθερίας του Δήμου Αθηναίων καλώντας καλλιτέχνες, διανοητές και κοινό να πάρουν μέρος σε μια σειρά «Ασκήσεις Ελευθερίας». Στο πλαίσιο της σειράς αποκλειστικών συνεντεύξεων «Μαθαίνοντας από τη documenta14», ο επιμελητής του Προγράμματος Δημοσίων Δράσεων της documenta14 Paul B. Preciado 

«Το Μπλε Πουλί είναι το πρώτο ποίημα που διάβασα από Μπουκόφσκι. Βρισκόμουν σε ένα λεωφορείο, στο Λονδίνο, όταν βρήκα στο διπλανό κάθισμα αυτό το βιβλίο με τη συλλογή ποιημάτων του. Προφανώς κάποιος το είχε ξεχάσει εκεί. Το άνοιξα τυχαία και έπεσα πάνω σε αυτό το ποίημα. Με κέρδισε η αφοπλιστική ειλικρίνειά του», λέει η Μελισσάνθη Μάχουτ σχετικά με την επιλογή της.

Η Δάφνη Ματζιαράκη, Ελληνίδα φοιτήτρια δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνιας, τιμήθηκε με Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών συμμετέχοντας στον Φοιτητικό διαγωνισμό Κινηματογράφου.

Πέθανε σήμερα Δευτέρα το πρωί σε ηλικία 94 ετών ο Βέλγος μουσικός Τουτς Τίλεμανς, ο οποίος θεωρείτο παγκοσμίως ο βασιλιάς της φυσαρμόνικας, ανακοίνωσε η πράκτοράς του Φίερλε Βαν ντε Πουλ.

Πέθανε στον ύπνο του, έναν μήνα μετά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο έπειτα από πτώση, πρόσθεσε.

Η προσπάθεια του ΕΚΤ ( Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης) στην κατεύθυνση ψηφιοποίησης του πολιτισμού ξεκίνησε πριν από περίπου 20 χρόνια. Σε αυτό το διάστημα αποκτήθηκε τεχνογνωσία, αναπτύχθηκε η απαιτούμενη τεχνολογία και οι φορείς «πείστηκαν» ότι έπρεπε να ανοίξουν τα συρτάρια τους και να βγάλουν έναν πολιτιστικό πλούτο για χρήση και επανάχρηση. «Με κανόνες όμως και σαφή δικαιώματα», σημειώνει με νόημα η διευθύντρια κα. Εύη Σαχίνη.