Προσωπικές (177)
Ασημίνα Αρβανιτάκη: «Ελπίζω ότι η αθανασία κάποια στιγμή θα καταστεί εφικτή»
Συντάκτης Ελένη Ε. Νανοπούλου
Η διαδρομή της σπουδαίας Ελληνίδας φυσικού Ασημίνας Αρβανιτάκη περιλαμβάνει πολυάριθμες προκλήσεις, ιδέες, προβληματισμούς, δυνατότητες, ανακαλύψεις, ερωτήματα, παρατηρήσεις, λύσεις και απαντήσεις. Ξεκίνησε από ένα μικρό χωριό της Μεσσηνίας και, αφού διένυσε πολλά χιλιόμετρα, μεταφορικά και κυριολεκτικά, κατάφερε να διακριθεί στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Σπούδασε φυσικός στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια πήγε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Stanford των ΗΠΑ, όπου και ολοκλήρωσε το διδακτορικό της το 2008.
Δημήτρης Παπαϊωάννου: Έβαλα τα gay θέματα στη μεγάλη πίστα
Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
Ματούλα Κουστένη: Η εκρηκτική και ατρόμητη ενηλικίωση του Δημήτρη Παπαϊωάννου από την γκέι αλητεία στην κορυφή της τέχνης του.
Δύο άνδρες όμοια ντυμένοι. Δύο μαύρες φιγούρες με την πλάτη γυρισμένη στο κοινό. Αλληλεπιδρούν, αναζητούν το άλλο τους μισό, ενώνονται, απομακρύνονται, γίνονται ένας ή πολλοί. Η αποτύπωση του έρωτα στην απόλυτη δυαδικότητά του, η αγωνία της ταύτισης και της μοναξιάς. Το μοτίβο που επανέρχεται γίνεται ένα είδος υπογραφής για τον Δημήτρη Παπαϊωάννου. Kι όμως, σε αυτά τα μαυροντυμένα αγόρια, τα μικρά στο χαρτί, τα αφοπλιστικά άψογα στη σκηνή, ο σκηνοθέτης έχει ενσωματώσει εδώ και περίπου τριάντα χρόνια όσα τον καθόρισαν:
Δημήτρης Κορρές: Ο φόβος σε εμποδίζει να γνωρίσεις το καινούργιο και η έλλειψη γνώσης σε κάνει να αισθάνεσαι φοβισμένος
Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Tο βροχερό μεσημέρι που πέρασα την πύλη του σπιτιού του χαρισματικού εφευρέτη, αρχιτέκτονα-μηχανικού και κορυφαίου αναρριχητή Δημήτρη Κορρέ στα ορεινά των Μελισσίων συνειδητοποίησα ότι δεν πρόκειται για μια απλή κατοικία. Εκεί βρίσκεται και το προσωπικό του εργαστήριο, στο οποίο δημιουργεί τις ευρεσιτεχνίες, τα χιλιάδες σχέδια και τις μηχανολογικές του κατασκευές.
Αχανείς χώροι, στενοί διάδρομοι, πολυάριθμα μηχανήματα, χιλιάδες εξαρτήματα, ανταλλακτικά και, φυσικά, το super car της Korres Project παρκαρισμένο στην αυλή. Ο Δημήτρης Κορρές θεωρείται πρωτοπόρος στον τομέα του.
Αντίνοος Αλμπάνης:... αλλά η πόλη μου για μένα θα συνεχίσει να είναι η πόλη μου. Ό,τι κι αν συμβεί, εγώ στον δρόμο θα είμαι και θα περπατάω
Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Ο ήρωας στο «Φινιστρίνι», τον μονόλογο του Βασίλη Ρίσβα που ερμηνεύει τα Δευτερότριτα στο Από Μηχανής Θέατρο ο Αντίνοος Αλμπάνης, σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη, βιώνει σοβαρή υπαρξιακή κρίση στα mid-30s του και, μεταξύ άλλων, θυμάται την ημέρα που βρήκε νεκρή τη γειτόνισσά του, όταν της πήγε τα κοινόχρηστα.
Λίγο πριν ξεκινήσει η παράσταση, ανταλλάσσω μηνύματα με τη δική μου γειτόνισσα-διαχειρίστρια της πολυκατοικίας, fun fact που ανακαλώ με ελαφρύ μειδίαμα την ώρα που ο Αντίνοος αποδίδει έξοχα το σκοτεινό και χωρίς πολλές ανάσες φωτός έργο που του έχει ανατεθεί.
Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: Για κάθε μία επιτυχία μου υπήρξαν πολλαπλές αποτυχίες, για τις οποίες κανείς δεν μαθαίνει ποτέ
Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Οι ομιλίες του γεμίζουν ολόκληρα αμφιθέατρα, οι απόψεις του απασχολούν τα πρωτοσέλιδα, όλοι θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί του και οι διαλέξεις του είναι περιζήτητες. Μιλάμε για τον Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά της παγκόσμιας ακαδημαϊκής κοινότητας.
Γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα και κατάγεται από την Κρήτη. Φοίτησε στο Βαρβάκειο Πειραματικό Λύκειο (το απολυτήριό του έγραφε 20) και είναι απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου αρίστευσε με βαθμό πτυχίου 9,98.
Χρήστος Ζερεφός: Με πληγώνει η κυριαρχία του φθόνου στην Ελλάδα, που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας μας
Συντάκτρια Ράνια Ροκιά
Ακαδημαϊκός, φυσικός. Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου, ζει στο Ντράφι Αττικής. Το 2007 η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή των Ηνωμένων Εθνών, στην οποία συμμετείχε ως μέλος, τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης.
Γεννήθηκα το 1943 στο Κάιρο της Αιγύπτου και είμαι απόγονος μιας οικογένειας που έζησε για τέσσερις γενιές στην Αλεξάνδρεια. Ήταν η περίοδος κατά την οποία η παροικία των Ελλήνων στην εύφορη γη του Νείλου άκμαζε.
Πέγκυ Ζουμπουλάκι: «feel free, feel free», μου έλεγε η μητέρα μου και το κράτησα ως βασικό μότο στη ζωή μου
Συντάκτης Τρύφων Μπεκετιάδης
Η Πέγκυ Ζουμπουλάκι, η δημιουργός της πιο διάσημης γκαλερί των Αθηνών εξιστορεί κομμάτια τη ζωή της στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
Γεννήθηκα σε ένα νεοκλασικό στη διασταύρωση των οδών Ύδρας και Κυψέλης, το οποίο είχε κατασκευάσει ο προπάππους μου, ο αρχιτέκτονας Σάββας Μπούκης, ο άνθρωπος που δημιούργησε τη βασιλική έπαυλη στο Τατόι και τον Φάρο Ζούρβα στην Ύδρα. Μεγάλωσα και έμεινα εκεί αρκετά χρόνια.
Αυτό το σπίτι λειτουργούσε ως μέσο κοινωνικοποίησης. Ήταν δύσκολα χρόνια, με στερήσεις, αγωνίες και κακουχίες. Όμως κυριαρχούσε το απλό, το ταπεινό και το ανεπιτήδευτο. Χαιρόσουν με τα ελάχιστα. Αρκούσαν το ατελείωτο παιχνίδι στη γειτονιά, τα γέλια, η εγγύτητα, η αγάπη και τα οικογενειακά κυριακάτικα τραπέζια.
Η Όλια Λαζαρίδου - το πιο εύθραυστο αγρίμι του ελληνικού θεάτρου - με τον Νίκο Ξυδάκη "Με μια αναπνοή" στην Αγγλικανική Εκκλησία, 3 &10/11
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Ως φοιτητής κινηματογράφου γνώρισα την Όλια Λαζαρίδου μέσα από τη ''Γλυκιά συμμορία'' του Νίκου Νικολαΐδη και την ''Παραγγελιά'' του Παύλου Τάσιου. Συχνή και σημαντική παρουσία στον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, μέλος μιας ανήσυχης παρέας καλλιτεχνών που περιλάμβανε σκηνοθέτες και ηθοποιούς, ποιητές και μουσικούς, αγρίμια κι αγριμάκια. Η ίδια πιστεύει πως το ελληνικό σινεμά των χρόνων εκείνων ήταν αμήχανο και άχαρο. Κάπου λογικό να το λέει μία ηθοποιός που ταυτόχρονα συνεργαζόταν με την αφρόκρεμα των σκηνοθετών του ελληνικού θεάτρου, από τον Ζιλ Ντασέν και τη Μάγια Λυμπεροπούλου μέχρι τον Λευτέρη Βογιατζή και τον Βασίλη Παπαβασιλείου.
Δημήτρης Μαυρίκιος και Άρης Μπινιάρης, δύο ξεχωριστοί θεατράνθρωποι φανερώνουν τον κόσμο τους
Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Ο Μαυρίκιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο, ζει στα Εξάρχεια. Η αίσθηση της απώλειας πατρίδας θα τον ακολουθεί πάντα. Ο Μπινιάρης γεννήθηκε στο Μαρούσι, μεγάλωσε στον Πειραιά και ζει στα δυτικά προάστια. Θεωρεί ότι χωρίς τους δαίμονές σου δεν έχεις ούτε τους αγγέλους.
O Sasce του "Ξέρω μάνα" κοιτάζει πίσω του και μπροστά και λέει στον M.HULOT ότι τώρα είναι ευτυχισμένος
Συντάκτρια Ράνια Ροκιά
Από την πλευρά της μάνας μου είμαι Λημνιός από τον παππού μου, Μικρασιάτης από τη γιαγιά μου, ενώ το σόι του πατέρα μου είναι από το Αγρίνιο. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν μικρός και έχω μεγαλώσει με τη μάνα μου. Λόγω της δουλειάς της –είναι δασκάλα και ψυχολόγος– ταξιδεύαμε πάρα πολύ.
Κάποια στιγμή διορίστηκε σε ελληνοαμερικανικό σχολείο, έτσι στην Α' Δημοτικού βρέθηκα στο Μαϊάμι, στη Φλόριντα, όπου και μεγάλωσα. Όταν ήμουν στο γυμνάσιο, γυρίσαμε στην Ελλάδα, στη Χρυσούπολη Καβάλας. Εκεί ήταν η γιαγιά και ο παππούς και, όσο ήμασταν στην Αμερική, χτίζανε το δικό μας σπίτι, στην ίδια αυλή. Δηλώνω Χρυσουπολιώτης, εκεί είναι οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου, ο κόσμος μου. Το αστείο είναι ότι στην Αμερική ήμουν «το ελληνάκι» και στην Ελλάδα «το αμερικανάκι».