Προσωπικές (244)
Πασκάλ Μπρικνέρ: Τα μαύρα φεγγάρια της Ευρώπης είναι οι ενοχές της και ο φόβος της τρομοκρατίας
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
"Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα" (1990) του Πασκάλ Μπρικνέλ ( Παρίσι, 1948) μας άρεσαν αρκετά τότε που τα διαβάσαμε, αλλά λιγότερο ως ταινία του Πολάνσκι. Κάποια στιγμή που μάθαμε ότι τα πρώτα του χρόνια τα πέρασε στην Αυστρία, ο πατέρας του ήταν Γερμανός και η μάνα του Ισπανίδα φωτίστηκαν οι ρίζες του κοσμοπολιτισμού του. Μεγάλωσε στην Λυών και από τα 16 και μετά στο Παρίσι όπου αποφοίτησε από τη Σορβόνη. Αυτή η συγκροτημένη και πλατειά παιδεία του είναι ορατή στο "Η μελαγχολία της δημοκρατίας" (1990) που μας άρεσε κι αυτό. Πιο πολύ όμως μας άρεσαν "Τα δάκρυα του λευκού ανθρώπου" (2006).
Ο αδάμαστος Δημήτρης Παπαϊωάννου, το νέο έργο του, η νέα του ζωή, από lifo
Επιλέγων ή Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Παρακολουθώντας την πρόβα του Μεγάλου Δαμαστή στα δαιδαλώδη υπόγεια του Μεγάρου αλλά και την επακόλουθη συζήτηση-ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των συντελεστών του (μόνιμη πρακτική της ομάδας), σκεφτόμουν ότι πέρασαν κιόλας τρεις δεκαετίες από το χοροθεατρικό του ντεμπούτο με την Ομάδα Εδάφους στην κατάληψη της ΑΣΚΤ (Το Βουνό - Αδιάβροχο, 1987). Όσοι φίλοι παρευρισκόμασταν, γνώστες ήδη των εξαιρετικών του επιδόσεων στη ζωγραφική και στο κόμικ, εκθειάζαμε το αυθεντικό του ταλέντο – δεν φανταζόμασταν καν πόσο θα προόδευε, δικαιώνοντας την εκτίμηση που του έτρεφαν ήδη από τότε προσωπικότητες όπως ο δάσκαλός του Γιάννης Τσαρούχης ή ο Μάνος Χατζιδάκις.
Στην τελική ευθεία η νέα ταινία της κινηματογραφικής ομάδας του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σε στάδιο τελικής προετοιμασίας βρίσκεται η νέα ταινία μικρού μήκους της κινηματογραφικής ομάδας του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου, ατιτλοφόρητη μέχρι στιγμής.
Παρακολουθήσαμε τα γυρίσματα και μιλήσαμε με τους υπεύθυνους καθηγητές κ. Γιάννη Παππά και κ. Μάρθα Κοντοπούλου, οι οποίοι μας μίλησαν για τη νέα αυτή προσπάθεια.
Το εγκώμιο του αστικού πρασίνου από την πλευρά της επένδυσης, από τη Βάση Παναγοπούλου
Επιλέγων ή Συντάκτης Τρύφων Μπεκετιάδης
Φαντάζεστε πώς θα έμοιαζε μια πόλη χωρίς δέντρα, λουλούδια, σιντριβάνια, πάρκα, άλση;
Πού θα βρίσκαμε καταφύγιο δροσιάς από τον ήλιο το καλοκαίρι; Πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς ευωδιές;
Χωρίς τη χαρακτηριστική μυρωδιά του φρεσκοβρεγμένου από τα πρωτοβρόχια χώματος, χωρίς τα αρώματα των λουλουδιών κάθε που ανθίζουν και δίνουν το στίγμα της εποχής;
Χωρίς τα χρώματα από τα φυλλώματα των δέντρων που αλλάζουν χρώμα, φθινόπωρο-άνοιξη, χειμώνα-καλοκαίρι;
Ο γ.γ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας δίνει συνέντευξη εφ'όλης της ύλης στη lifo
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ομάδα διαχείρισης
Τα κεντρικά γραφεία του ΚΚΕ φαίνονται από μακριά, καθώς πλησιάζεις στον σταθμό «Περισσός» του Ηλεκτρικού. Με το που περνάς το κατώφλι του «Σπιτιού του Λαού», όπως είναι ευρέως γνωστό, ένα ογκώδες σφυροδρέπανο από πάνω, ένα μνημείο του Νίκου Μπελογιάννη στη δεξιά πλευρά και στα αριστερά ένα εμβληματικό άγαλμα του Λένιν σε προϊδεάζουν αμέσως για το χώρο όπου βρίσκεσαι. Στην είσοδο του κτιρίου, όσο περίμενα για να ανέβω στο γραφείο του γενικού γραμματέα της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα παρατηρούσα το πολύ μεγάλο ψηφιδωτό του καλλιτέχνη Τάσσου που αποτυπώνει μια διαδήλωση γυναικών με υψωμένες γροθιές, ενώ παντού ήταν κρεμασμένα συνθήματα όπως «Σοσιαλισμός, αναγκαίος και επίκαιρος».
Ο Αθηναίος street artist " b ": Να έχεις μία αξιοπρέπεια.... όπως την είχαν παλιά
Επιλέγων ή Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Street artist, έχει γυρίσει τον κόσμο όλο βάφοντας, έχει κάνει ατομική έκθεση στη Νέα Υόρκη και ξέρει ότι το παν είναι να μην το «παίζεις» κάποιος και να μην την «ακούσεις», χωρίς λόγο: στο Lifo.gr μιλά για την Αθήνα, την τέχνη και τη ζωή του και όλο αυτόν τον θόρυβο γύρω από τη documenta14.
Τασούλα Επτακοίλη: Έχω αποφασίσει να βλέπω το ποτήρι ξέχειλο
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
«Το άλλο μου ολόκληρο» είναι η ιστορία ενός έρωτα που έγινε μεγάλη αγάπη, σχέση ουσιαστική και βαθιά, μέχρι να την σταματήσει, ξαφνικά, ο θάνατος: Στο αυτοβιογραφικό της βιβλίο, η δημοσιογράφος της Καθημερινής, Τασούλα Επτακοίλη «εξομολογείται» τη ζωή της με τον Κώστα Μοσχούδη, μετά τη δική του απώλεια. Επί έναν χρόνο, από τον Οκτώβριο του 2014 ως το φθινόπωρο του 2015 έγραφε για τα είκοσι τέσσερα χρόνια που μοιράστηκαν. Και τώρα, χωρίς ενοχές πια, με ένα καινούργιο βιβλίο για παιδιά στα ράφια, τον «Γουργούρη», είναι αισιόδοξη: Ξέρει ότι ο Κώστας θα είναι πάντα ο «άνθρωπός της». Κι ότι η ζωή συνεχίζεται.
Η τεχνογνωσία του CERN φτάνει και στην Ελλάδα, λέει ο καθηγητής Εμμανουήλ Τσεσμελής
Επιλέγων ή Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Λίγο η διαφορά ώρας μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας, λίγο τα προγραμματισμένα ραντεβού του και οι υποχρεώσεις, το γεύμα με τον ανώτατο φυσικό και επικεφαλής Διεθνών Σχέσεων για Κράτη Μη Μέλη του CERN και επισκέπτη καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Εμμανουήλ Τσεσμελή έγινε απογευματινό γλυκό και καφές από το μεγάλο εστιατόριο του επιστημονικού κέντρου.
Fuck Up Nights: ένα event για να γιορτάσουμε τις αποτυχίες μας, του Δ.Κυριαζή
Επιλέγων ή Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Η Ιωάννα Φωτοπούλου, μία από τις ομιλήτριες του φετινού Fuck Up Night μας εξηγεί με προσωπικά παραδείγματα γιατί είναι σημαντικό να γιορτάζουμε και τις αποτυχίες μας.
— Πες μου δυο λόγια για τον «θεσμό» των Fuck Up Nights.
Είναι ένα event το οποίο ξεκίνησε πριν από κάποια χρόνια στο Μεξικό γιατί κάποιος σκέφτηκε πως, ενώ υπάρχουν πολλά events τα οποία γιορτάζουν τις επιτυχίες και τα κατορθώματα των επιχειρηματιών, δεν υπάρχει κανένα που να γιορτάζει τις αποτυχίες! Φυσικά, η επιτυχία είναι αποτέλεσμα πολλών αποτυχιών, πολλών απογοητεύσεων και πολλών στιγμών που, ενώ λες «δεν μπορώ να συνεχίσω», βρίσκεις τη δύναμη να σηκωθείς πάλι.
Ο ιστορικός Άγγελος Χανιώτης τονίζει τη δύναμη των συναισθημάτων στον χώρο της πολιτικής
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
Το πρωινό της 7ης Μαρτίου ήταν ένα γεμάτο πρωινό για τον κ. Αγγελο Χανιώτη. Εκτός από την παρουσία του στα εγκαίνια της έκθεσης «Ενας κόσμος συναισθημάτων - Αρχαία Ελλάδα 700 π.Χ.-200 μ.Χ.» του Ιδρύματος Ωνάση στο Μανχάταν, την οποία έχει συνεπιμεληθεί ως ιστορικός που έχει εντρυφήσει στην ιστορία των ανθρώπινων συναισθημάτων, έπρεπε να λύσει και διάφορα ζητήματα «πίσω στο γραφείο». Που αποκτά πιο συναρπαστική διάσταση όταν το «γραφείο» είναι αυτό του διευθυντή της Σχολής Ιστορικών Μελετών του Ινστιτούτου Προηγμένων Σπουδών στο Πρίνστον, το ακαδημαϊκό σπίτι, μεταξύ άλλων, του Αλμπερτ Αϊνστάιν.