Προσωπικές

Προσωπικές (244)

Πώς συνδέεται η πραγματικότητα των Μαθηματικών με την πραγματικότητα των φυσικών επιστημών και της φιλοσοφίας; Τα Μαθηματικά είναι απλώς ένα «εργαλείο» ή, έστω, μια αυστηρή αλλά αφηρημένη «γλώσσα» για την περιγραφή της πραγματικότητας που μελετούν οι επιμέρους επιστήμες;

Σε αυτή την περίπτωση, μήπως έχει δίκιο ο μεγάλος σύγχρονος φιλόσοφος Βιτγκενστάιν όταν υποστήριζε ότι «τα όρια του κόσμου μου είναι τα όρια της γλώσσας μου»; Αραγε, τα όρια αλλά και οι δυνατότητες της μαθηματικής γλώσσας προδιαγράφουν τα όρια ή τις δυνατότητες της επιστημονικής σκέψης;

Την Πέμπτη πριν την Καθαρά Δευτέρα παραδώσαμε τις ερωτήσεις μας στο δήμαρχο κ.Χρήστο Βρεττάκο, για μια συνέντευξη που την είχαμε συμφωνήσει πριν ενάμιση χρόνο. Στις ερωτήσεις αυτές είχαμε καταλήξει οι Ιγνατιάδης Λάκης και Οδυσσέας Κουντουπίδης εκ μέρους της ιστοσελίδας stagona4u. gr και ο Νίκος Χάνος από το μπλογκ Δραπετσίνι. Το απόγευμα της 8ης Μαρτίου οι προαναφερόμενοι με το μαγνητοφωνάκι τους και τη φωτογραφική τους "υπό μάλης" κατέφτασαν στο δημαρχείο. Η συνέντευξη έγινε στο γραφείο του δημάρχου σε ένα καλό κλίμα και κράτησε κοντά τέσσερις ώρες. Παρούσα ήταν και η αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Αθλητισμού κα. Συράκου Σταυρούλα. Στις 19 Μαρτίου στείλαμε την απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη στον κ. δήμαρχο για να ρίξει μια τελευταία ματιά στις 20 απαντήσεις του και πριν τρεις μέρες την παραλάβαμε. Τον ευχαριστούμε για μια ακόμα φορά. Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για μια τρίτη συνέντευξη στις αρχές της άνοιξης του 2019, λίγο πριν τις εκλογές.  

Τη δούλευε τα τελευταία πέντε χρόνια. Διάβασε δεκάδες βιβλία (κυρίως στηρίχθηκε στο «Περιήγηση στην Ουτοπία», της Λουίζας Μπερνέρι, εκδ. Νησίδες), ταξίδεψε, μάζεψε σπάνιο αρχειακό υλικό, ανέσυρε δικά του αρχεία, συνομίλησε με ακαδημαϊκούς και ιστορικούς παγκοσμίως αναγνωρισμένους, εργάστηκε με εμπιστοσύνη με τους προσεκτικά επιλεγμένους συνεργάτες του.

Το θέμα διόλου απλό: τι συνέβαινε στην ΕΣΣΔ από το 1917 έως το 1934. Για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο γνωστός σκηνοθέτης Φώτος Λαμπρινός ολοκλήρωσε το τελευταίο ντοκιμαντέρ του, με τίτλο «Η μεγάλη Ουτοπία».

Εισέβαλε ορμητικά στο παγκόσμιο λογοτεχνικό προσκήνιο όταν κέρδισε το 2007 το βραβείο Man Booker με τη «Συγκέντρωση», ένα μαύρο, δυσάρεστο, τολμηρό βιβλίο για μια ιρλανδέζικη οικογένεια που έχει όλα τα καλά: από αλκοολισμούς και αυτοκτονίες μέχρι παιδεραστίες.

Η άγνωστη μέχρι τότε Ιρλανδέζα Αν Ενράιτ απέδειξε έκτοτε ότι της άξιζε το κέντρο και όχι το περιθώριο μιας εθνικής λογοτεχνίας, που έχει τεράστιο παρελθόν και λαμπρό παρόν. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν, πάντα από τον «Καστανιώτη», και τα δυο επόμενα μυθιστορήματά της, το «Ξεχασμένο βαλς» και ο «Χορταριασμένος δρόμος», το πιο πρόσφατο και κορυφαίο δημιούργημά της, που αξίζει να διαβαστεί από όλους.

«Ο άνθρωπος οφείλει να εξεγερθεί με τη δύναμη που του δίνει η ελεύθερη φύση του, δηλαδή με τη δύναμη του πνεύματός του, με τη δύναμη της επιθυμίας του και με την δύναμη του αιτήματός του να είναι δημιουργός του κόσμου του» λέει ο Στέφανος Ροζάνης, δείχνοντας ιδιαιτέρως τη συνθήκη που δημιουργεί στην εποχή μας ο νεοφιλελευθερισμός. Καθηγητής Φιλοσοφίας, συγγραφέας και κριτικός, στο νέο βιβλίο του «Δυο δοκίμια πολιτικής αισθητικής του Ρομαντισμού» (εκδ. Εξάρχεια)

Δεν έχει τελειώσει το σχολείο, αλλά ξέρει ότι το κλαρίνο είναι ο απόγονος του αρχαίου αυλού, που έχει μέσα του όλα. 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Δελβινάκι Ιωαννίνων το 1934 και όταν ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος περάσαμε όλα τα κακά, τα πάνδεινα. Τα θυμάμαι όλα, γιατί ήμουν 6 χρονών. Ότι βγήκαμε από το σπίτι μας όταν πέρασαν τη μεθόριο της Αλβανίας οι Ιταλοί, ότι μας είπαν να ξαναγυρίσουμε στα χωριά μας, τα πτώματα στον δρόμο, άλλα από δω, άλλα από κει, αυτοκίνητα αναποδογυρισμένα, τη μεγάλη πείνα του '41.

Ο Γιώργος Καββαθάς, πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) σχολιάζει τα ανησυχητικά ευρήματα που παρουσιάζουν ανάγλυφα και ωμά τη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας μετά το πέρασμα των θεσμών. Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Καββαθάς στον Γιάννη Πανταζόπουλο και δημοσιεύτηκε στo 509ο τεύχος της lifo. Το ενδιαφέρον αυτής της συνέντευξης είναι ότι η αφετηρία της είναι πολύ κοντά σ'αυτό που όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι συμβαίνει γύρω μας, είναι αυτό που ζούμε οι περισσότεροι. 

Δευτέρα, 06 Μαρτίου 2017 10:03

Ζε σουί Μήτσορα, του Χρήστου Αγγελάκου

Επιλέγων ή Συντάκτης

Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν θεωρώ ότι έχω διαβάσει αρκετά βιβλία νέων Ελλήνων συγγραφέων. Κάποια απ'αυτά μου άρεσαν πολύ και με κάποιους από τους λογοτέχνες που δέθηκα παρακολουθούσα τα έργα τους αρκετά συστηματικά μπορώ να πω. Ποιων; Ενδεικτικά αναφέρω τους Μ. Δούκα, Ι. Καρυστιάνη, Θ. Βαλτινό, Ρ. Γαλανάκη, Θ.Χωμενίδη, Δ.Νόλλα, κ.ά. Με επίγνωση ότι υπερβάλλω, ισχυρίζομαι ότι αν σε κάποια φάση της ζωής μου αφιερωνόμουν αποκλειστικά στην συγγραφή βιβλίων και δούλευα για να συγγράψω 18 ώρες το 24ωρο επί τρία τέσσερα χρονάκια, τελικά μάλλον θα τα κατάφερνα να δημιουργήσω κάποιο ισάξιο όλων αυτών που με άγγιξαν. Όλων; Όχι ακριβώς.

Σάββατο, 25 Φεβρουαρίου 2017 20:57

Μα ποιος είναι ο κύριος GGG; Της Νενέλας Γεωργελέ

Επιλέγων ή Συντάκτης

Ο Γιώργος Πίττας είναι ο άνθρωπος πίσω από τον greekgastronomyguide.gr. Με αφορμή τα πρώτα γενέθλια του site μιλάμε μαζί του.

Με λίγα λόγια περίγραψέ μας τη δουλειά σου. 

Συγγραφέας 6 βιβλίων, ολίγον ξενοδόχος, εμπνευστής του Ελληνικού Πρωινού, δημιουργός του Greek Gastronomy Guide. Kι όλα αυτά άλλοθι, για να ταξιδεύω την Ελλάδα! 

«Ουσιαστικά είμαστε μαστροποί των παιδιών μας, διότι δανειστήκαμε αφειδώς για να περάσουμε καλά, αλλά τα δανεικά θα τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές. Προτάξαμε μια ηθική προτεραιότητα που συγκεφαλαιωνόταν στο “εγώ, εδώ και τώρα”, ενώ η λυδία λίθος του ηθικού ενεργήματος είναι το “εσύ, αλλού και ύστερα”. Το στένεμα της αντίληψής μας για το πώς πρέπει να λειτουργεί η κοινωνία μας, συνιστά την αποτυχία μας» συνοψίζει χαρακτηριστικά ο Θεοδόσης Τάσιος.