Με έπαιρνε η γιαγιά, περνούσαμε στην Αλβανία και διακόνευε ψωμί. Έλεγε «το παιδί θα μου πεθάνει, δεν έχουμε να φάμε» και μας έδιναν ξεροκόμματα. Έτσι ζήσαμε. Θυμάμαι τότε που μπήκαν οι Γερμανοί στο χωριό, σκότωσαν ανθρώπους κι έκαψαν σπίτια – μεγάλο κακό. Μας έλεγαν να φύγουμε τα γυναικόπαιδα και να πάμε στα Ζαγόρια, γιατί πίστευαν πως δεν θα πήγαιναν εκεί οι Γερμανοί, αλλά δεν το κάναμε. 

Πατώντας  εδώ  θα σας εμφανιστεί ολόκληρη η εξαιρετική αυτή συνέντευξη που παραχώρησε στους M.Hulot και Βασίλη Καψάσκη και δημοσιεύτηκε στο υπ'αρίθμ'510ο τεύχος της lifo.