Το ντοκιμαντέρ αυτό τoυ Δήμου Πειραιά αποτελεί ένα κινηματογραφικό ταξίδι στον δημόσιο χώρο της πόλης, εστιάζοντας στα αγάλματα, τα μνημεία και τις προτομές που κοσμούν τον Πειραιά, αφηγούμενα με τον δικό τους τρόπο την ιστορία, την ταυτότητα και τις μεταμορφώσεις του τόπου μέσα στον χρόνο. 

Αναλυτικότερα, το κοινό ξεναγείται -μέσα από ένα σύγχρονο αφήγημα- στις «σιωπηλές» μαρτυρίες της πόλης: τα αγάλματα και τα μνημεία που κοσμούν τις γειτονιές, τις πλατείες και τα τοπόσημα του Πειραιά.

Γιάννης Παπαϊωάννου.  Το "The Secret Public" του Jon Savage είναι ένα συγκλονιστικό

πολιτισμικό χρονικό που καταγράφει την ανάδυση της queer ταυτότητας μέσα από την pop

και rock μουσική, φωτίζοντας πέντε καθοριστικές στιγμές που μεταμόρφωσαν την

κουλτούρα για πάντα, από το boogie του Little Richard μέχρι τη disco επανάσταση του

Sylvester.

Φαντάσου έναν καθρέφτη σπασμένο σε χίλια κομμάτια. Κάθε κομμάτι αντανακλά μια σκηνή: ένα φτερωτό μπουά, ένα κραγιόν στα κρυφά, μια ηλεκτρική κιθάρα να ουρλιάζει την επιθυμία. 

Με ανακοίνωσή του, το Χαμόγελο του Παιδιού ανέφερε ότι μία κλήση στις Αρχές ήταν αυτή που έσωσε την ανήλικη. Συγκεκριμένα, η γυναίκα, που το πρωί της 3ης Ιουλίου πήγαινε στη δουλειά της, είδε το παιδί σε άθλια κατάσταση και κάλεσε την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056.

Ανακοίνωση φετινών Νικητών στα Βραβεία Βιβλίου Public 2025

Τα Βραβεία Βιβλίου Public, που απονεμήθηκαν το 2025 για 12η συνεχή χρονιά, απέδειξαν για ακόμη μία χρονιά πως έχουν γίνει θεσμός, περιλαμβάνοντας στις υποψηφιότητές τους γνώριμους και νέους συγγραφείς και λογοτέχνες, εκδοτικούς οίκους με μεγάλη πορεία αλλά και νέας κοπής, αφήνοντας τον πρώτο λόγο στους αναγνώστες. Με πάνω από 175.000 ψήφους αναγνωστών αναδείχθηκαν τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Η ψηφοφορία για τα βραβεία επέτρεψε στους αναγνώστες να διαλέξουν ανάμεσα σε 1.413 βιβλία, 1.187 συγγραφείς και 81 εκδότες.

Η έννοια του σκανδάλου έγκειται στον εξαιρετικό του χαρακτήρα. Οταν το σκάνδαλο είναι κανόνας, δεν υπάρχει λόγος να το λέμε σκάνδαλο. Ας το λέμε business as usual. Η απολογητική αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ ίσως να είχε κάποια αξία αν δεν είχαν προηγηθεί κι άλλες αντίστοιχες απολογίες για «διαχρονικές παθογένειες» που συνεχίζουν να μαστίζουν το κράτος μέχρι σήμερα. Μιλώντας περίπου σαν ουδέτερος παρατηρητής, με μια ψυχραιμία που δεν δικαιολογείται από τις εξωφρενικές περιστάσεις, ο πρωθυπουργός δεν αναλαμβάνει ευθύνη· την αποποιείται.

Ο χώρος θα στεγάζει συλλογές από έργα τέχνης των λαών της Αφρικής, της Ωκεανίας και άλλων περιοχών.

Το Ίδρυμα Ντίνου και Λίας Μαρτίνου (Dinos and Lia Martinos Foundation - DLMF) δημιουργεί έναν χώρο τέχνης και πολιτισμών, ο οποίος θα ανεγερθεί στον Πειραιά και συγκεκριμένα στο Νέο Φάληρο, κοντά στον σταθμό του ηλεκτρικού "Νέο Φάληρο". 

Οι γιαγιάδες μας πήγαιναν για μπάνιο νωρίς το πρωί. «Πριν μας κάψει το λιοπύρι». Φορούσαν το μαγιό τους (ολόσωμο μαύρο ή μπλε συνήθως), το αμάνικο πετσετέ φόρεμά τους (εμπριμέ ή ριγέ) και το πλατύγυρο καπέλο τους, και έβαζαν τα «σύνεργα» της παραλίας σε μια μεγάλη ψάθινη τσάντα: την πετσέτα τους, ένα θερμός με παγωμένο νερό, ένα ταπεράκι με λίγες φέτες καρπούζι ή πεπόνι ή ένα-δυο τσαμπιά σταφύλι και μερικά παξιμάδια, και το τελευταίο Ρομάντσο, μεταξύ άλλων. Εμπαιναν στο λεωφορείο χαμογελαστές κι αν τύχαινε να έχουν πάρει κι εμάς μαζί τους, έκαναν παζάρια για το εισιτήριο. «Μισό κόψε για το παιδί! Μην το βλέπεις έτσι ανεπτυγμένο, κύριε εισπράκτορα, ούτε οκτώ χρόνων δεν είναι ακόμη…».

Οι γιαγιάδες μας έστρωναν την ψάθα τους κάτω από αλμυρίκια ή πεύκα. Φορούσαν τα πλαστικά παπούτσια και το σκουφάκι τους, με τα ανάγλυφα λουλουδάκια, βεβαιώνονταν ότι έχουμε βάλει σωστά τα μπρατσάκια μας κι έμπαιναν στη θάλασσα κρατώντας μας σφιχτά από το χέρι. Κολυμπούσαν στα ρηχά, έκαναν πηγαδάκια με τις φίλες τους, μιλούσαν χαμηλόφωνα όταν η κουβέντα γύριζε στο κουτσομπολιό, γελούσαν δυνατά. Και ποτέ δεν μας έχαναν από τα μάτια τους. «Μην ξανοίγεσαι, να πατώνεις!». «Βάλε το καπέλο σου, θα πάθεις ηλίαση!».

Οι γιαγιάδες μας γύριζαν στο σπίτι την ώρα που έπρεπε να πάρουμε το φαγητό από τον φούρνο. Γιουβέτσι ή κατσικάκι με πατάτες ή παστίτσιο ή γεμιστά που εκείνες είχαν φτιάξει –«για να ξεκουραστεί, επιτέλους, κι η μάνα σου»– σχεδόν αξημέρωτα. Εφτιαχναν σαλάτα, έκοβαν ψωμί, έβγαζαν τις μπίρες από το ψυγείο, γέμιζαν μια καράφα με νερό, έστρωναν τραπέζι για παιδιά και εγγόνια. «Θα ξαπλώσω λίγο, να ξεκουραστώ, και το απόγευμα θα πάμε για παγωτό. Αν είσαι καλό παιδί και δεν κάνεις φασαρία, θα σου πάρω και Μίκυ Μάους», έσκυβαν και μας έλεγαν συνωμοτικά καθαρίζοντάς μας ένα ροδάκινο ή ένα σύκο στο τέλος του γεύματος.

Οι γιαγιάδες μας έλεγαν ιστορίες συναρπαστικές, μας διάβαζαν παραμύθια, άκουγαν τα παράπονά μας. Σπάνια μας μάλωναν κι όταν η μαμά τύχαινε να βγάλει την παντόφλα για να μας φοβερίσει, έπειτα από κάποια δική μας σκανταλιά, εκείνες άνοιγαν σαν φτερούγες τα χέρια τους και μας έκλειναν σε αγκαλιές-φωλιές.

Χωρίς τις γιαγιάδες μας το παζλ του καλοκαιριού θα παραμένει ημιτελές. Οσα χρόνια κι αν περάσουν, ακόμη κι όταν κάποιοι γίνουν γιαγιάδες και παππούδες οι ίδιοι, ένα κομμάτι του πάντα θα λείπει. Θα το γεμίζουμε με αναμνήσεις, με νοσταλγία και με την αγάπη που, όσο αναπνέουμε, θα αισθανόμαστε για τις «δυο φορές μαμάδες μας».

Από το ΖΩΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, https://www.facebook.com/profile.php?id=61569178355396 

Σ.Δ Το καλύτερο από όλα για τη σχέση των πολιτών με τα ΜΜΕ μιας χώρας είναι να είναι αυτά αξιόπιστα, να διευρύνουν τον πολιτικό, κοινωνικό και πνευματικό ορίζοντα των αναγνωστών τους, να καλιεργούν εις βάθος τα γούστα τους και να τηρούν αυστηρά την δημοσιογραφική δεοντολογία. Το δεύτερο καλό στην περίπτωση που τα ΜΜΕ έχουν τα χάλια τους, είναι να έχουν οι πολίτες αρνητική γνώμη γι'αυτά. Έτσι ίσως κάτι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο.   

Το αποτέλεσμα μια πρόσφατης δεκαετούς έρευνας για το πόσο εμπιστεύονται οι πολίτες τα ΜΜΕ και στην Ελλάδα και σε ακόμα 48 χώρες. 

Επιβιβαζόμαστε στις θαλαμηγούς των δρόμων, περιηγούμαστε σε ένα υποβρύχιο μουσείο, βιώνουμε ένα καλοκαίρι ανεκπλήρωτων προσδοκιών, καταπολεμούμε την υπερθέρμανση και την ενεργειακή ένδεια, επισκεπτόμαστε τη Βουλή της σιωπής

 Αυτά και άλλα πολλά στη «σχεδία» Ιουλίου-Αυγούστου 2025 (τεύχος #135). Κυκλοφορεί από την Τετάρτη 25 Ιουνίου στους δρόμους της πόλης.