Διαφοροποιεί τον εαυτό του από το βαθύ κράτος που επικαλείται και μιλάει για τη διασπάθιση των ευρωπαϊκών κονδυλίων σαν να μην ερευνώνται για αυτήν υπουργοί και στελέχη της παράταξής του· σαν να πρόκειται για μια τυχαία αποτυχία και όχι για οργανωμένο σχέδιο. Η παρατεταμένη άγνοια μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, όμως κανένα εξ αυτών δεν είναι καλό.

Η λάθος μέριμνα

Οι προτεραιότητες είναι προτεραιότητες. Τι ενέπνευσε η παραίτηση Βορίδη; Την αντικατάστασή του από τον Θάνο Πλεύρη. Είναι η βαθιά επιστημονική και τεχνοκρατική γνώση του Πλεύρη σε ζητήματα μετανάστευσης και ασύλου αυτό που οδήγησε τον πρωθυπουργό στην εσπευσμένη αναπλήρωση ή μήπως το άγχος μη μείνει η κυβέρνηση χωρίς εκπρόσωπο της υπερδεξιάς πτέρυγας; Αν υπήρχε η μισή από αυτή τη μέριμνα και για το θέμα των αγροτικών επιδοτήσεων, μπορεί τώρα το κράτος να είχε γλιτώσει το πρόστιμο των 400 εκατομμυρίων για την κακοδιαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων. Για να υπάρξει τέτοια μέριμνα, όμως, πρέπει να υπάρχει και ενδιαφέρον. Για να κάνεις το καλό, δεν αρκεί να παίζεις σωστά τα χαρτιά σου. Πρέπει και να θέλεις να κάνεις το καλό.

Ανεπίδεκτοι

Δέκα χρόνια μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος του 2015, η αποτίμηση της ακροσφαλούς επιπολαιότητας του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα από τους ανεπίδεκτους μαθήσεως πρωταγωνιστές του «αντισυστημικού» αγώνα αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε μόνο προβληματικές προθέσεις απέναντι στα πράγματα, αλλά και προβληματική κατανόηση των πραγμάτων. Οι βαθιά φανατισμένοι δεν προόδευσαν τα τελευταία χρόνια· δεν πήραν κανένα μάθημα. Εξακολουθούν να θεωρούν την άρνηση της πραγματικότητας, ρήξη· το τρίτο μνημόνιο, έξοδο από τα μνημόνια· την κωλοτούμπα, στρατηγική νίκη. Οταν έχεις προαποφασίσει ότι έχεις δίκιο σε όλα, η αλήθεια ακόμα και στην πιο κραυγαλέα της μορφή δεν είναι αρκετή για να σε συνεφέρει.

Η ηθική της απληστίας

Η δυνατότητα να κατασκευάζεις τον κόσμο κατά το δοκούν είναι μια μεγάλη πολυτέλεια. Θα περίμενε όμως κανείς ότι δύο άτομα τόσο εξοικειωμένα με την πολυτέλεια όσο οι νεόνυμφοι Τζεφ Μπέζος και Λόρεν Σάντσεζ θα είχαν ξεπεράσει τον επιδερμικό της ορισμό. Πώς γίνεται δύο δισεκατομμυριούχοι να αντιλαμβάνονται ακόμα την καλή ζωή με τον τρόπο που την αντιλαμβάνονται οι πιο πεινασμένοι νεόπλουτοι; Πώς γίνεται αυτοί που έχουν τα πάντα να στερούνται τη στοιχειώδη αντίληψη του μέτρου; Η κιτς φαντασμαγορία του γάμου τους επιβεβαιώνει ότι η ηθική κι αισθητική καθήλωση είναι μια ιδεολογία από μόνη της.

Κορεσμός

Ισως να ήταν ο φόβος της καθήλωσης αυτό που έκανε την Αννα Γουίντουρ να εγκαταλείψει την αρχισυνταξία της αμερικανικής VOGUE μετά από 37 χρόνια στο τιμόνι. Ισως τελικά υπάρχουν ισχυροί άνθρωποι εκεί έξω που είναι ακόμα σε θέση να αισθανθούν κορεσμό· που έχουν το κουράγιο να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να απαρνηθούν το προνόμιό τους όταν δουν πως αυτό αρχίζει να συνορεύει με τη γραφικότητα. Υπάρχει όμως μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στην περίπτωση της πολυμήχανης Γουίντουρ: η αποχώρησή της συνοδεύτηκε από κατάργηση της θέσης της. Αραγε μετράει ως αποχώρηση η απομάκρυνση από ένα μέρος που παύει να υπάρχει;

Πηγή: kathimerini.gr/columns