Εδώ δείτε σε βίντεο ένα παραμύθι για την αναζήτηση της αγάπης και του έρωτα... Λέξεις, αφήγηση και animation της Κατερίνας Ευθυμίου με ήχους και μουσική του Γιάννη Αναστασάκη.

"Το ξύπνιο καλαμάρι" έκανε πρεμιέρα στη μεγάλη οθόνη στις 27/2/2015 στο πλαίσιο του Root Film Festival στην Αθήνα και μετά ταξίδεψε στις Σύρο, Τήνο και Μύκονο στο πλαίσιο του AnimaSyros. Στις 26/2/2017 προβλήθηκε από την ΕΡΤ1 στο επεισόδιο "animated archipelago" της σειράς ΑΝΙΜΕΡΤ.

Το βίντεο διαρκεί 49' κι είναι ένα τυπικό βίντεο με την μηχανή στημένη σε μία θέση από την αρχή ως το τέλος και με ήχο αρκετά καλό. Τα τραγούδια, επιεικώς καλοπαιγμένα, είναι από εκείνα τα εξαιρετικά του προηγούμενου αιώνα, όπου το αγωνιστικό μήνυμα το γεννούσε ένα όνειρο που πλανάτο στην ατμόσφαιρα και στις καρδιές των ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή σε μια καλύτερη κοινωνία. Ένα όνειρο που η πραγματοποίησή του επαφίοταν στον κόσμο που το πίστευε.

Το θέμα στις μέρες μας είναι αν υπάρχουν νέοι συμπολίτες μας που να τους αγγίζουν αυτά τα τραγούδια, που να δένουν με τον τρόπο της ζωής τους και να εκφράζουν κάποιες από τις ανησυχίες τους και τις επιθυμίες τους. Αλλά και γενικότερα, αν στην πολυδιασπασμένη κοινωνία μας υπάρχουν κάποια φρέσκα τραγούδια που σαν σπόροι ανθέων είναι έτοιμα να βλαστήσουν στo βίο των ανθρώπων που το ψάχνουν και επιμένουν να κυνηγούν το όνειρο που έχουν φτιάξει γι'αυτό που θέλουν να γίνουν ως πρόσωπα ως πολίτες και ως άνθρωποι. 

Μάριος Δαδούδης: Αν ο Μπετόβεν ( Βόννη, 1770 - Βιέννη, 1827) και ο Μότσαρτ ( Σάλτσμουργκ, 1756 - Βιέννη, 1791) ζούσαν στην εποχή μας, θα προλάβαιναν άραγε να μας δείξουν τη δουλειά τους;

Σε μια εποχή που όλα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και ο μέσος χρόνος που θα αφιερώσει κάποιος άνθρωπος για να ακούσει ή να δει κάτι δεν ξεπερνά τα 10 δευτερόλεπτα, μέσα στα σόσιαλ μίντια, αμφιβάλλω αν αυτοί οι 2 τιτάνες της μουσικής θα είχαν έστω και μια ελπίδα να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους.

Όσοι μιας κάποιας ηλικίας συμπατριώτες μας ακούν και φτιάχνονται με λαϊκά τραγούδια, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ανάμεσα στα ακούσματά τους έχουν και αρκετά τραγούδια του Γιώργου Μητσάκη. Τα φχαριστιώνται και τα τραγουδούν. Το θέμα είναι πως για τα περισσότερα απ'αυτά και κρίνοντας εξ ιδίων, νομίζω πως δεν θα ξέρουν ότι είναι του Μητσάκη και οι στίχοι και οι μουσικές.

Ευκαιρία να πούμε εδώ πως στα περισσότερα από τα περίπου 630 τραγούδια του Μητσάκη και οι στίχοι είναι δικοί του. Ένα άλλο θέμα είναι ότι φαίνεται πως τα τραγούδια του Μητσάκη, το ίδιο δυνατά με αυτά των Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Ζαμπέτα, Καλδάρα, κ.ά, δεν έχουν στην εποχή μας την ίδια πέραση με αυτών τις συνθέσεις και παρόλο που από τα τέλη του '40 έως τα τέλη του '60 είχαν μεγάλη επιτυχία και τραγουδήθηκαν από εξαιρετικούς λαϊκούς τραγουδιστές. Σαν να τα σκεπάζει η λήθη του χρόνου γρηγορότερα από τα τραγούδια των εξαιρετικών ομότεχνών του, για κάποιους λόγους που δε μπορώ να τους δω.