Την Κυριακή 26.9, το μεσημέρι, είδα στην ΕΤ1 το «Το Αλάτι της Γης», μία εκπομπή που όταν μπορώ την παρακολουθώ. Η εκπομπή είχε τον τίτλο "Τ' αηδόνια της Ανατολής και τα πουλιά της Δύσης". Με λίγα λόγια την φχαριστήθηκα. Ωραία τραγούδια, εξαιρετικοί μουσικοί δεμένοι μεταξύ τους και μία ερμηνεύτρια που με άγγιξε και που ήταν και η "ξεναγός" αυτού του ταξιδιού. Το όνομα της Κατερίνα Παπαδοπούλου, μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες γυναικείες φωνές στην παραδοσιακή μας μουσική που ήταν στη σκηνή μαζί με το «Νότιο Τόξο» και τους «Anastatica Project».

 Μουσική: Βαγγέλης Μαχαίρας. Στίχοι: Δημήτρης Λέντζος. Ερμηνεία: Βιολέτα Ίκαρη Από το άλμπουμ «Τα χέρια»

Ο Χάροντας στο Πέραμα / βγαίνει αργά το βράδυ / είναι αετός στο πέρασμα / και άσσος στο σημάδι. Τον έρωτα στην Κοκκινιά / τον εφωνάζουν Παύλο / ρίχνει στ΄αστέρια πετονιά / και στο φεγγάρι ναύλο.

Αυτό το τραγούδι του Μαχαιρίτσα μου άρεσε. Γιατί όμως τώρα με τον χαμό που γίνεται με τις πυρκαγιές δεν με πήρε στην αγκαλιά του; Έλα μου ντε; Ίσως γιατί δεν ανήκω στους άμεσα καμένους; Ίσως γιατί η περιρρέουσα σκοτεινιά και η ερήμωση της ύπαρξης από την καταστροφή δε βρίσκει λυτρωτική ανακούφιση στην επίκληση "έλα να πάμε στα καμένα", όταν το άμεσο αίτημα που αναβλύζει αυτή τη στιγμή είναι η κατάσβεση των φωτιών, κατόπιν η απονομή δικαιοσύνης και στο δια ταύτα μια ισχυρή άμυνα για να μην ζούμε τέτοιους εφιάλτες; Η μόνη σημαντική πρόοδος πάντως που φαίνεται ότι έγινε μέχρι στιγμής είναι ότι δεν είχαμε απώλειες ανθρώπινων ζωών. 

Τελικά το τραγούδι μου το θύμισε η φίλη μου η Αντωνία και ιδού ένα από τα άπειρα παραδείγματα για τα καλά της φιλίας που αντέχει στα χρόνια. 

Στο πλαίσιο των δράσεων για τα 200 χρόνια μετά την Επανάσταση, η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» παρουσιάζει το τρίτο επεισόδιο της σειράς των επετειακών podcasts «200 ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ», από τον Διονύση Σαββόπουλο.

Εδώ   το 3o podcast διάρκειας 63'.