Ότι η πράσινη μετάβαση, μια από τις νέες σημαντικές κινήσεις της Ε.Ε μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας με εγκεκριμένο ποσό 800 δισ. ευρώ περίπου, είναι γεγονός, μιας και σε αρκετές χώρες έχει ήδη αρχίσει να τρέχει το πράσινο νεράκι στο αυλάκι τους, ενώ σε άλλες, όπως η δική μας, βρίσκεται στα σκαριά. Ελπίζουμε ότι αυτή την πραγματικότητα θα την έχουν πάρει είδηση και οι παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όταν εξ άλλου και στην χώρα μας η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι βασικός στόχος του Ταμείου Ανάκαμψης είναι η πράσινη μετάβαση.

Σ.Δ. Ακούγοντας και ξανακούγοντας τα τραγούδια και τις μουσικές του Νίκου Ξυδάκη (Κάιρο, 1952), από την "Εκδίκηση της Γυφτιάς" (1978) μέχρι το "Ημερολόγιο τρίτο "(2015), πάντα έβγαζα μικρά και μεγάλα πολύχρωμα φτερά. Τότε φτερούγιζα, με χάρη νομίζω, μισός άγγελος μισός Ίκαρος πάνω από μυστικούς κόσμους όπου το φως τους άνοιγε κάποια από τα μάτια της ψυχής μου. Έτσι αισθανόμουν. Ένας αγαθός μαχητής, παράτολμος και παράλογος. Και συχνά συγκρουόμουνα με ανεξιχνίαστες αφορμές με τον τρέχοντα εαυτό μου, θέλοντας να πιστεύω ότι κάθε φορά διέσωζα έστω και λίγο από την εναπομείνουσα τρυφερότητά μου μέσα στις εξαίσιες μελωδίες του. 

Κυριακή Μπεϊόγλου. Από το αγαπημένο «Γρήγορα η ώρα πέρασε» με την Ελευθερία Αρβανιτάκη μέχρι το «Μάρθα: Μια ιστορία από το Μεσολόγγι» για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, η μουσική ενώνεται με την ποίηση στο έργο του ακμαίου συνθέτη Νίκου Ξυδάκη.

Είδα αυτήν την εκπομπή την Κυριακή το μεσημέρι και την ευχαριστήθηκα. Νέα πρόσωπα, που από το αποτέλεσμα φαίνεται ότι έχουν δουλέψει πολύ και μόνα τους και μαζί ως σύνολα. Νέες ιδέες, όπου πατώντας πάνω στις παραδοσιακές μουσικές της χώρας μας φτιάχνουν συνήθως ένα εξαιρετικό χαρμάνι ρίχνοντας γέφυρες προς  μουσικά ιδιώματα άλλων πολιτισμών που έπιασαν ρίζες και εδώ. Το αποτέλεσμα είναι όμορφα τραγούδια που μπορεί να μην είναι οι ήχοι της εποχής μας, είναι όμως ήχοι που εντός τους βαπτιστήκαμε.

Το Αλάτι της Γης «Μουσικές χωρίς σύνορα!  

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Τους καλοκαιρινούς μήνες το Mathesis θα είναι κοντά σας με μια σειρά από μαθήματα «στο δικό σας ρυθμό». Από αυτή την εβδομάδα και μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου μπορείτε να παρακολουθήσετε σε επανάληψη αγαπημένα μαθήματα από τις ενότητες της Ιστορίας, της Γλωσσολογίας, της Επιστήμης Υπολογιστών, της Φυσικής και των Μαθηματικών.

Υποθέτω ότι πολλοί θα έχουν τη γνώμη πως υπάρχουν κάποια βιβλία που μόλις διαβάσεις το οπισθόφυλλό τους ή μια παρουσίασή τους σου βγαίνει η επιθυμία να τα αγοράσεις για να τα διαβάσεις αμέσως. Όσοι πάντως έχουν κάποια καλή σχέση με τα βιβλία γνωρίζουν εκ πείρας ότι είναι πολύ απίθανο να διαβάσουν με την πρώτη όλα τα βιβλία που θα αγοράσουν. Αρκετοί βιβλιόφιλοι έχουν ομολογήσει πως τα αδιάβαστα βιβλία που έχουν στη βιβλιοθήκη τους είναι περίπου όσα και τα διαβασμένα. Αλλά αυτό δεν τους πτοεί και συνεχίζουν να αγοράζουν, να δανείζονται ή να ανταλλάσσουν βιβλία. Αυτή η επιθυμία για αγορά νέων βιβλίων γίνεται πιο δυνατή όταν η πρόταση έρχεται από φίλους και γνωστούς που μέσα στα χρόνια έχεις καταλήξει ότι ταιριάζουν τα γούστα σας και οι αναζητήσεις σας. Ένας ακόμα λόγος που βοηθάει στη γέννηση της επιθυμίας είναι το θέμα. Έχω συνειδητοποιήσει πως σε κάθε διακριτή φάση της ζωής μου συνήθως υπάρχουν κάποια θέματα που ανοίγουν πιο εύκολα δρόμο μέσα μου.

Ιστορικό:Τον Αύγουστο του '19  η 2η Υγειονομική Περιφέρεια Πειραιώς και Αιγαίου υπέβαλλε πρόταση προς έγκριση στο Υπουργείο Υγείας για την στελέχωση του Κέντρου Υγείας Κερατσινίου. Τον Ιανουάριο του '21 στο έτοιμο από κάθε άποψη Κέντρο Υγείας ο δήμος πραγματοποίησε μία ξενάγηση που ανάμεσα στους παρευρεθέντες ήταν και εκπρόσωποι του τοπικού και Πειραιώτικου τύπου. Εκεί ο δήμαρχος για μία ακόμα φορά επανέλαβε το αίτημα του δήμου να γίνουν όλοι οι διορισμοί μέχρι τέλη Μαΐου. Μέσα στον Απρίλιο ο δήμαρχος Χρ.Βρεττάκος συναντήθηκε με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Κοντοζαμάνη ο οποίος δεσμεύτηκε ότι μέχρι τέλη Μαϊου θα έχει διοριστεί όλο το απαραίτητο προσωπικό ώστε να μπορεί αυτό να ξεκινήσει κανονικά τη λειτουργία του.

Σ.Δ. Κάθε φορά που τύχαινε να διαβάζω ειδήσεις για έναν καινούργιο στοιχείο που βρήκαν θαμμένο αρχαιολόγοι, παλαιοντολόγοι, εθνολόγοι, ανθρωπολόγοι και γενικά εξερευνητές παντός είδους, στοιχείο που ανέτρεπε έστω και κατ'ελάχιστον την εικόνα που είχαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή για το παρελθόν ενός πολιτισμού, η φαντασία μου διεγείρετο και χαιρόμουν. Κι αυτό διότι μέσα μου η ιστορία του ανθρώπου, γινόταν πιο πλούσια, πολύριζη και πολυδιάστατη, ή με άλλα λόγια η τράπουλα ξαναμοιραζόταν. Υποθέτω ότι στην εποχή μας τέτοιες αλλαγές, στα σημεία βασικά, είναι καλοδεχούμενες και χαροποιούν πολλούς ανθρώπους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι καλοφτιαγμένες ταινίες με τον Ιντιάνα Τζόουνς σημείωσαν μεγάλη επιτυχία σε όλον τον κόσμο. Μιλάμε για ταινίες που ο πρωταγωνιστής και η παρέα του ανακάλυπταν πάντα ένα ισχυρό σημάδι κάποιου χαμένου και προηγμένου πολιτισμού.* 

Στο ποδόσφαιρο οι περισσότεροι αρκούνται στο θέαμα και αν νικάει η ομάδα τους, ακόμα κι αν το παιχνίδι της δεν ήταν όμορφο, ακόμα κι αν δεν άξιζε τη νίκη, όλα βαίνουν καλώς στο οπαδικό σύμπαν. Πάντα όμως υπάρχει κι ένα αθλητικό παρασκήνιο όπου τουλάχιστον στην χώρα μας οργιάζουν αθλητικοί και εξωαθλητικοί παράγοντες ψάχνοντας ο καθένας να βρει τρόπους να επηρεάσει νόμιμα και παράνομα καταστάσεις και ομάδες προς ιδίον όφελος. Αυτό το παρασκήνιο το βαριέμαι, μολονότι έχω επίγνωση ότι πολλά απ'αυτά που παίζονται εντός των γηπέδων εξαρτώνται από τη δράση αυτών των κυκλωμάτων. Υπάρχει όμως κι ένα άλλο παγκόσμιο παρασκήνιο, όπου και εκεί το ζητούμενο εν τέλει είναι περίπου το ίδιο. Δύναμη, γόητρο, ιδεολογία και χρήμα, πολύ χρήμα όμως. Και λέω περίπου, γιατί αυτουνού του παρασκηνίου οι παίχτες δεν έχουν ως πρώτο μέλημα να ευνοήσουν κάποια ή κάποιες συγκεκριμένες ομάδες αλλά μια γενικότερη κατάσταση που αφορά σε έργα, σε σχέσεις, σε εξουσιαστικές δομές. 

Το άρθρο του Παντελή Μπουκάλα που ακολουθεί φωτίζει στοιχεία και πτυχές αυτού του δεύτερου και πιο κρυφού παρασκηνίου και όσοι πέρα από τον άρτο ενδιαφέρονται και για το θέαμα γιατί να μην το βρουν ενδιαφέρον; Μήπως γιατί τέτοιες πληροφορίες τους χαλάνε τη σούπα και δεν μπορούν μες την καλή χαρά να ευχαριστηθούν τα παιχνίδια; 

Σ.Δ. Όσο και αν πιστεύω ότι αυτοί που δε θέλουν να εμβολιαστούν έναντι του covid-19 κάνουν μέγα λάθος κι αυτή η απόφασή τους είναι πολύ πιθανό να κάνει κακό πρώτα απ'όλα στην υγεία τη δική τους και των άλλων συγκροτώντας έτσι τον σκληρό πυρήνα ενός ενδεχόμενου 4ου κύματος, εν τούτοις δεν μου βγαίνει αβίαστα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός. Κάποιες φορές έντασης υποστηρίζω ότι υποχρεωτικά θα πρέπει να εμβολιαστούν τουλάχιστον όσοι εργάζονται σε δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας, που ευτυχώς τα τελευταία δεδομένα δίνουν στο συνολικό ιατρονοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό ποσοστό εμβολιασμένων στην χώρα μας κοντά στο 71%.

Κάθε φορά πάντως που σκέφτομαι ότι κάποιοι φίλοι και γνωστοί μου έχουν επιλέξει μέχρι τώρα να μην εμβολιαστούν τόσο ενισχύεται μέσα μου το όχι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Και όποτε διαβάζω για περιπτώσεις που σεμινάρια, συζητήσεις και παρεμβάσεις πειθούς από δημόσια πρόσωπα που χαίρουν εκτίμησης σε διάφορους κοινωνικούς χώρους ανεβάζουν κατακόρυφα το ποσοστό των εμβολιασμένων στοςυ χώρους αυτούς, παίρνει προβάδισμα μέσα μου η άποψη για το μη υποχρεωτικό εμβολιασμό. Η συνέντευξη που ακολουθεί μου ενίσχυσε την γνώμη μου γι' αυτό το θέμα. 

Το καλοκαίρι του 2020 ο δήμαρχος Κερατσινίου Δραπετσώνας Χρ.Βρεττάκος παρέδωσε σε όλους βουλευτές της Α' και Β' Πειραιά την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που αφορούσε μία τροπολογία με στόχο την εντός μιας διετίας μετεγκατάσταση των ρυπογόνων βιομηχανιών από τον οικιστικό ιστό του δήμου.

Τους επόμενους μήνες το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ 25 έκαναν το καθήκον τους και κατέθεσαν την τροπολογία αυτή στη Βουλή. Αναμενόμενο ήταν να μην λάβει τους απαραίτητους ψήφους μιας και οι βουλευτές της Ν.Δ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν την ψήφισαν.

Ένα χρόνο μετά, οι υπόλοιποι βουλευτές που παρέλαβαν την τροπολογία του δήμου, συνεχίζουν να σφυρίζουν κλέφτικα. Όσο για τα κόμματά τους εντελώς πέρα βρέχει γι'αυτό το θέμα που μας καίει.