Αυτή η μεταφορά των λυμάτων της Ανατολικής Αττικής στην Ψυττάλεια δεν είναι αστείο. Οι άνθρωποι, κάποιοι άνθρωποι των πόστων δηλαδή, το σκέφτονται σοβαρά. Εδώ και καιρό καλλιεργούν το κλίμα, πιέζουν και ανώτερους, το περνάνε και σε αυτοδιοικητικούς, ώσπου μια μέρα θα ξυπνήσουμε και τα λύματα από τα ανατολικά θα καταφτάνουν θριαμβευτικά εδώ σ'εμάς.

Ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας έγινε

το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής με

κεντρικό θέμα τη διαχείριση των

απορριμμάτων. 

Τα δεδομένα μέχρι στιγμής είναι τα εξής:

α) Ο συνδυασμός "Δύναμη Ζωής" έχει

επιλέξει ως τρόπο διαχείριση των απορριμμάτων 

στην Αττική τη διαλογή στην πηγή.

Για το λόγο αυτό έστειλε προ μηνός η κα.Δούρου

τη γνωστή επιστολή της στους δήμους της Αττικής

και έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες 

για την ακύρωση των διαγωνισμών για

τις 4 φαραωνικές μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων 

στην Αττική, που τις προωθούσε ο κ. Σγουρός.

Ο απεργός πείνας Νικόλαος Ρωμανός είναι ο φίλος του μικρού Αλέξη Γρηγορόπουλου που ήταν δίπλα του όταν αυτός στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 δολοφονήθηκε από τον αστυνόμο Νώντα Κορκονέα. Είναι το παιδί που μετά έγινε μέλος μιας ομάδας που πήραν τα όπλα και άρχισαν τις ληστείες τραπεζών. Συνελήφθησαν κάπου στο Βελβεντό της Κοζάνης. Δικάστηκαν και καταδικάστηκαν.

Με αυτά που βγαίνουν για πολλοστή φορά στη φόρα ότι συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, σε πιάνει μια απάθεια ενώ κανονικά θα έπρεπε να ανάβεις φωτιές. Όμως έχεις πειστεί πως μπροστά σ'αυτόν τον χώρο όπου γίνονται τα μύρια όσα, οι κυβερνητικοί πολιτικοί είναι κότες. Δεν βλέπουν, δεν ακούν, δε μιλούν.

Οι πολλοί όλα, στο περίπου τα καταλαβαίνουν. Είτε ως συμπεράσματα της ζωής που διάγουν, είτε μαθαίνοντάς τα από εδώ και από εκεί. Δεν είναι πια εύκολο να τους ξεγελάσουν. Ας λένε λοιπόν οι τηλεοράσεις τα προπαγανδιστικά τους, είτε φόρα παρτίδα, είτε αποσιωπώντας τα σημαντικά και προβάλλοντας τα ασήμαντα. Όταν τα πράματα ξεπεράσουν ένα σημείο τότε δεν αντέχουν οποιαδήποτε διαμεσολάβηση, οποιαδήποτε ερμηνεία πέρα από αυτά που δηλώνουν στην πράξη. Πιστεύω ότι αυτό το σημείο έχει ξεπεραστεί. 

Από τον Μισισιπή ή από την Λουιζιάνα; Από το Παρίσι ή από τον Πειραιά; Έχει πιο πολύ σημασία το από που ή το πως; Το πως δηλαδή ζει τη ζωή της, το πως τρελαίνεται σιγά σιγά στα κρυόκωλα μαγαζιά, μελαγχολεί στους δρόμους των ξέκολων και ξετρελαίνετε τραγουδώντας τρελά στα υπόγεια στενά.

Είναι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει με την ΝΕΡΙΤ; Όχι, και κανέναν δεν εκπλήσσει. Εκτός από τους κυβερνητικούς υπεύθυνους, που διορίζουν τον έναν μετά το άλλον μιας και ο ένας μετά τον άλλον παραιτούνται σε χρόνο dt, όλοι οι υπόλοιποι πιστεύουν πως αυτό το τερατούργημα της ΝΕΡΙΤ ήταν αναμενόμενο. Στην ερώτηση και σένα και μένα και αυτόν τι μας νοιάζει, η προφανής απάντηση είναι η εξής:

Ο παρακάτω "διάλογος" μεταξύ του γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ κ. Παναγιώτη Ρήγα και του γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κωνσταντίνου Βούτση και με θέμα τη δεύτερη επιλεκτική χρεοκοπία της Αργεντινής έγινε χθες Πέμπτη 31/8/14 το μεσημέρι στη Βουλή. Διαβάζοντάς τον δεν ξέρω γιατί περίμενα να καταλάβω

Κι έρχονται κάτι παιδάκια από 6 έως 9 χρονών και ξεδιπλώνουν με ακρίβεια συνδυασμένη με χάρη κάτι από τη ζωή τους σε συνδυασμό με τον τόπου τους, κάτι το εντελώς δικό τους που συνδιαλλέγεται με έναν τρόπο έξυπνο και αφοπλιστικό με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής μας. Κι αυτό το κάνουν για να απαντήσουν σε δυο λεπτά τι θέλουν να γίνουν όταν θα μεγαλώσουν. Παιδάκια από διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Οι εφημερίδες και τα κανάλια τους τελευταίους μήνες, συχνά αναφερόντουσαν στις μαζικές διαδηλώσεις που ξεσπούσαν στη Βραζιλία. Το Μουντιάλ ήταν μια ευκαιρία για έναν κόσμο πεταμένο στις φαβέλες και ακυρωμένο στα απερίγραπτα μποτιλιαρίσματα να βγουν στους δρόμους και να ζητούν μαχητικά ψωμί, παιδεία, περίθαλψη, κατοικία και συγκοινωνία.