Σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ θα αναγορευθεί ο κορυφαίος συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής Διονύσης Σαββόπουλος, ως αναγνώριση της μακράς και διακεκριμένης προσφοράς του στην ελληνική μουσική και στιχουργική.

Η Τελετή Αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017 και ώρα 19:00, στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ.

Λένε οι ειδικοί πως ο προπάππους του ρουσφετιού ήταν Άραβας - riswat - και o παππούς Τούρκος - rusvet. Το 1816 ένας Κουμανούδης καταγράφει τη λέξη ρουσφετολόγος στα Ελληνικά. Αυτό σημαίνει ότι η λέξη και άρα και η πρακτική απ'την οποία προήλθε η λέξη ρουσφέτι, όχι μόνο θα υπήρχε πολλά χρόνια πριν αλλά θα είχε και πέραση.

Το ρουσφέτι έχει μια σημαντική διαφορά από την δωροδοκία, παρόλο που και οι δύο προϋποθέτουν αναταλλάγματα και ως χαριστικές πράξεις που είναι παραβιάζουν κάποιους τυπικούς ή άτυπους κανόνες. Στην δωροδοκία αυτό που αλλάζει χέρια συνήθως είναι κάποιο υλικό αγαθό ή ένα όφελος εξουσίας, ενώ στο ρουσφέτι αυτό που κυρίως παίζεται είναι η άμεση υποστήριξη αξιωματούχων και στελεχών και από την εποχή που άρχισαν να γίνονται εκλογές, η ψήφος. 

Ο Αύγουστος είναι ο μήνας του φωτός.                

Ο ήλιος ο ηλιάτορας του Ελύτη, το φεγγάρι που δεν άφηνε τη Σαπφώ να κλείσει μάτι, η πανσέληνος που διαλύει το έρεβος της νύχτας, οι αστερισμοί, οι Πλειάδες και ο Σείριος που υποδέχεται τη μέρα, το φάος - φως του Αυγούστου, παγιδεύει το χρόνο. Τον «λυγίζει» όπως ο Αϊνστάιν, τον προστάζει να επιστρέψει όπως ο Ριχάρδος Β' , τον κλείνει μέσα στην αιωνιότητα μιας άχρονης ερωτικής περίπτυξης, τον ξεγελά μέσα στα όνειρα.

Με τον πρεσβύτερο γιό  μου, τον Κυριάκο,  κάπου πάμε. Με το αυτοκίνητό του. Όταν μπαίνω στο αυτοκίνητό του,  το μαγνητόφωνο πάντα κάτι παίζει.  Τις πιο πολλές φορές το ελάχιστο που θέλω είναι να το χαμηλώσει και το μέγιστο να το αλλάξει και να βάλει κάτι στο ράδιο. Συνήθως ακούει κάτι μπάντες με θορυβώδη τύμπανα, που ακούγονται σαν τον Υπερσιβηρικό στη μέγιστη ταχύτητά του, κάτι που μου ανακατεύει το στομάχι και μόλις μπαίνουν τα φωνητικά, κάτι κραυγές και ουρλιαχτά, νοιώθω πως θα σπάσουν τα δικά μου τύμπανα. Έχουν κι αυτά τη χάρη τους αλλά δεν τους κάνω τη χάρη.

Αυτή τη φορά η μουσική είναι δική μου. Παίζει το "Abbey road", των Beatles.