Οι δημοσιογράφοι που μας πείθουν με στοιχεία και με επιχειρήματα με αυτά που λένε και γράφουν, οι δημοσιογράφοι που δεν είναι δεδομένοι και που η έσω πυξίδα τους δείχνει την αλήθεια, οι δημοσιογράφοι που έχουν επιλέξει να υπηρετούν τον δήμο και τηρούν τους κανόνες δεοντολογίας του επαγγέλματός τους, είναι λίγοι ή πολλοί;

Οι δημοσιογράφοι, που επειδή έχουν αρχές, αξίες και μια βαθιά παιδεία, καταφέρνουν να συντονιστούν όχι μόνο με το μυαλό μας, αλλά με το όλον της ζωής μας παίρνοντας πάσα από τις πιο ουσιαστικές πλευρές της καυτής πραγματικότητας, είναι λίγοι ή πολλοί;

Οι δημοσιογράφοι που είναι ικανοί να μας βάλλουν σε σκέψεις συμμετέχοντας ισότιμα σε ένα ανοιχτό διάλογο για μια ζωή καλύτερη από κάθε άποψη για τους πολλούς, αυτοί οι δημοσιογράφοι είναι λίγοι ή πολλοί;

Πρώτη φορά μια μεγάλη ομάδα Αμερικανών επιστημόνων από διαφορετικά Πανεπιστήμια ισχυρίζεται ότι κατάφερε να υπολογίσει επακριβώς τη συνολική ποσότητα πλαστικών υλικών που έχει παραγάγει η ανθρωπότητα τις τελευταίες δεκαετίες.

Από την έρευνα αυτή προκύπτει ότι από το 1950 έως το 2015 έχουν παραχθεί και άρα συσσωρευτεί στο φυσικό περιβάλλον 8,3 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικού: τα 6,3 δισεκατομμύρια από αυτό το συνθετικό υλικό, δηλαδή το 79% του συνόλου των πλαστικών αντικειμένων, είναι ήδη άχρηστα απορρίμματα που καταστρέφουν το περιβάλλον (κυρίως τους ωκεανούς), το 12% έχει αποτεφρωθεί, ενώ μόλις το 9% έχει ανακυκλωθεί!

Ποιος είσαι;

Ποτέ γνωρίζουμε καλύτερα τον άλλον; Όταν είμαστε μαζί ή όταν έχουμε χωρίσει; Όταν τον κρατάμε στην αγκαλιά μας και αισθανόμαστε κατάβαθα τη γλύκα της ασφάλειας ή όταν πια έχει φύγει χτυπώντας με οργή την εξώπορτα πίσω του; Ειλικρινά δεν ξέρω.

Αν και γνώρισα κάποιους ανθρώπους στ´ αλήθεια, όταν πια είχε μπει ανάμεσά μας σαν σύννεφο ομίχλης η απόσταση και ο χρόνος. Τους είδα όπως ήταν όταν δεν τους έβλεπα πια! Για να συνειδητοποιήσω, κάπως αργά, ότι ήμουν μαζί με κάποιον άλλον.Ίσως και για χρόνια.

Χτύπησε το τηλέφωνο πρωί της Κυριακής, «πέθανε ο μπαμπάς μου», σπασμένη η φωνή της Κλεοπάτρας. Μ’ έπιασε ζάλη σαν από πλοίο σε φουρτούνα. Ναι, ήταν άρρωστος καιρό, περνούσε μέρες δύσκολες, όμως ποτέ δεν τον φαντάστηκα νεκρό. Ίσως γιατί αγαπούσε τη ζωή με πάθος, όχι με πάθη όπως αυτοί που την ξοδεύουν σπάταλα. Ο Κώστας προσκυνούσε το μεδούλι της ζωής, τον έρωτα, την κινητήρια δύναμή της που δίνει ρυθμό στα ανθρώπινα. Γι’ αυτό κι αγάπησε τον άνθρωπο, έσκυψε απάνω του, τον ένιωσε, οσμίστηκε τις ανάγκες του, τους πόνους, τις μικρότητές του, το μεγαλείο, την ανημπόρια του.

Αρχή μιας ομιλίας

Αγαπητοί φίλοι -

μα σε ποιους  φίλους απευθύνομαι

μέσα σε τόσους αγνώστους

που ακόμα και να το 'θελα

δεν πρόκειται να τους ξανασυναντήσω,

μέσα σε γνώριμους που τα ονόματά τους

δύσκολα συνδυάζω πια 

με τις φυσιογνωμίες τους, 

μέσα σε ανθρώπους κάποτε κοντινούς

που έγιναν με τον καιρό αγνώριστοι

όπως τα σπίτια των εφηβικών μας χρόνων.

Απεβίωσε στις 5 Ιουλίου, σε ηλικία 63 ετών, η διάσημη Ρωσίδα ποιήτρια Ιρίνα Μπορίζοβνα Ρατουσίνσκαγια. Γεννημένη στις 4 Μαρτίου του 1954 στην Οδησσό της Ουκρανίας, όταν αυτή ακόμα αποτελούσε τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης, κόρη ενός μηχανικού και μιας φιλολόγου, αποφοίτησε από το τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Οδησσού το 1976 και αμέσως τοποθετήθηκε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δασκάλα. Τρία χρόνια αργότερα, το 1979 παντρεύτηκε τον επίσης φυσικό, Ιγκόρ.  Ένθερμη Χριστιανή, κι ενώ ήδη είχε αρχίσει να γράφει ποίηση, εμφυσούσε τις προσωπικές της αξίες στους μαθητές της την ίδια ώρα που το κυρίαρχο σύστημα εκπαίδευσης προωθούσε τον αθεϊσμό, τον οποίο εκείνη αποστρεφόταν.

Όπως κάθε τυραννία έτσι και η τρόικα έχει δημιουργήσει τη δική της φρασεολογία, για να μην πω γλώσσα, ώστε να αμπαλάρει τα ανακοινωθέντα της ως ανθρωπιστικές, λογικά αναπόφευκτες, αποφάσεις που προαναγγέλλουν θετικές εξελίξεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το πρόσφατο ανακοινωθέν του Eurogroup. Καθήκον όσων αντιστέκονται είναι η «μετάφραση» τέτοιων ανακοινωθέντων από την τρόικα-speak (όπως θα την ονόμαζε ο μακαρίτης ο Οργουελ) σε απλά ελληνικά. Με αυτό τον σκοπό παραθέτω το κείμενο της τρόικας (με πλάγια γράμματα) και αμέσως από κάτω τη «μετάφραση».

Μέρη με θέα και δροσιά για ολοήμερες αποδράσεις στην πόλη.

Galaxy restaurant & bar

Η πιο μαγευτική θέα της πόλης βρίσκεται στη βεράντα του 13ου ορόφου του ξενοδοχείου «Hilton».

Φουτουριστικό design που δένει άψογα με τα φώτα της πόλης όταν πέφτει το σκοτάδι και με τα εκλεκτά κοκτέιλ.

Και πού ξέρεις; Πάντα μπορεί κάποιος δίπλα σου να γιορτάζει μια ευτυχισμένη στιγμή.

Βασιλίσσης Σοφίας 46, Ιλίσια

Οι φτωχοί δεν ξέρουν να χειρίζονται το χρήμα. Είναι γνωστό πως όσοι έπιασαν το λαχείο ή απέκτησαν αναπάντεχα λεφτά, πολύ σύντομα τα σκόρπισαν και βρέθηκα πάλι στον ίδιο παρανομαστή.  

Τα λεφτά τρώγονται σαν φρέσκα ψάρια. Πρέπει να έχεις γεννηθεί μέσα σε αυτά, να έχεις ασκηθεί στη διαχείρισή τους. Ή να μην έχεις γεννηθεί σε αυτή τη μαγική χώρα που τα μυαλά ίπτανται κι η μεσογειακή ελαφρότητα είναι κανόνας ζωής.  

Η σπιτονοικοκυρά μου στο Λονδίνο, εύπορη χήρα ανώτατου στρατιωτικού διέθετε μεγάλο σπίτι. Επειδή χρειαζόταν μόνο ένα υπνοδωμάτιο, τα υπόλοιπα τα νοίκιαζε σε ξένους σπουδαστές. Και δεν πήρε ποτέ ολόκληρο καρπούζι΄ μια φέτα θα έτρωγε, μια φέτα αγόραζε.  

Οι ηθοποιοί Λένα Δροσάκη, Άλκηστις Πουλοπούλου και Μαρία Κίτσου καθώς και η μουσικός Χαρούλα Τσαλπαρά παίζουν στην παράσταση «Οι Κόρες», στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 22.6.2017 | 09:30

H bijoux de kant ανοίγει το σεντούκι με την ποιητική προίκα της πόλης των Αθηνών για να την απλώσει στο νυφικό κρεβάτι. Ο λόρδος Μπάυρον κι ο Παλαμάς αλλάζουν ρούχα, πετάνε πατρογονικές φορεσιές, κάπες και καπέλα, για να συναντήσουν τη μαύρη καλλονή της Λένας Πλάτωνος και τα μοντέρνα κτήρια του Ασλάνογλου.

Μέσα από το παιχνίδι της Νούλας και της Νανάς τα ποιήματα για την Αθήνα γίνονται το μαγικό πασπαρτού μιας νέας ελευθερίας, μιας νέας περιπλανώμενης ποίησης, που ανακαλύπτει εκ νέου την πόλη που της ανήκει.