Αργύρης Φασούλας*. Ολες οι παραδόσεις, τα ήθη, τα «πρέπει» που εμποδίζουν την ακώλυτη ατομική έκφραση, το απεριόριστο ξεδίπλωμα του εαυτού, πρέπει να αφανιστούν αυτοστιγμεί!

Με το βιβλίο «Η Λυρική Γενιά: Δοκίμιο για τη ζωή και το έργο των πρώτων baby boomers» του Φρανσουά Ρικάρ οι εκδόσεις «Μάγμα» δημιουργούν μια παράδοση. Αν και μετράνε μόλις 3 χρόνια εκδοτικής ζωής, μοιάζει να έχουν αναλάβει το δύσκολο χρέος να συστήσουν στο ελληνικό κοινό μια πλευρά του δυτικού στοχασμού σε μεγάλο βαθμό αγνοημένη.

M. Hulot. Το «Hoodrich» του νεαρού ράπερ από το Ζεφύρι μπορεί να ξεσηκώσει στα κλαμπ, αλλά αποτελεί και ένα ηχητικό ντοκουμέντο των γκετοποιημένων προαστίων στην Αθήνα σήμερα.

Αν ήταν ράπερ από το νότιο Παρίσι ή το Χάκνεϊ του Λονδίνου, το πιο πιθανό είναι ότι η μουσική του θα συνόδευε σκηνές από σειρές crime όπως το «Top Boy», χαρίζοντάς τους cult status, ή να ακουγόταν στους τίτλους ταινιών για την άγρια ζωή στα προάστια. Αν παρακολουθείς από την οθόνη τη σκληρή πλευρά της πόλης, τα ναρκωτικά, η ρατσιστική βία και ο αγώνας για επιβίωση σε έναν κόσμο γεμάτο αδικία και οργή είναι cool –πάντα ήταν cool οι ταινίες και οι σειρές–, όταν όμως ένας ράπερ ασχολείται με τους νέους ανθρώπους που δεν είναι προνομιούχοι, περιγράφοντας τις ίδιες εικόνες στα προάστια της Αθήνας, μιλώντας την ίδια γλώσσα, είναι «βρομόστομος και χυδαίος».

Σπύρος Μανουσέλης. Εδώ και έναν μήνα, ο ΠΟΥ δεν χρησιμοποιεί πλέον στις καθημερινές του ενημερώσεις ονόματα όπως π.χ. η «βρετανική» παραλλαγή του κορονοϊού, που, από εδώ και πέρα, θα πρέπει να ονομάζεται «Αλφα», ή η «αφρικανική» παραλλαγή που ονομάζεται πια «Βήτα», ενώ η «ινδική» παραλλαγή πρέπει να ονομάζεται «Δέλτα». Οι πιο πρόσφατες και εξελιγμένες παραλλαγές του κορονοϊού, ενώ μεταδίδονται πολύ ταχύτερα και αποτελεσματικότερα σε σύγκριση με τους αρχικούς κορονοϊούς, δεν αποτελούν απαραίτητα μεγαλύτερη απειλή για τη ζωή των ξενιστών τους, τουλάχιστον όσων δεν ανήκουν στις πιο ευπαθείς ανθρώπινες ομάδες. Πάντως, η παραλλαγή Δέλτα του νέου κορονοϊού, ενώ ταυτοποιήθηκε πρώτη φορά στην Ινδία, τείνει ήδη να γίνει η κυρίαρχη παραλλαγή στη Βρετανία, την Ευρώπη και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου.

Σπύρος Μανουσέλης: Ο δρ Β. Ζουμπουρλής επιβεβαιώνει την επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόβλεψη ότι η ανθρωπότητα έχει ήδη εισέλθει σε μία «εποχή πανδημιών» (age of pandemics), που παρουσιάσαμε αναλυτικά στα τελευταία μας άρθρα. Ενα αμφίβολα δυστοπικό σενάριο για το μέλλον, που, ωστόσο, δικαιολογείται από τις κραυγαλέες κοινωνικοοικονομικές ανισότητες και τις βαθύτατες υγειονομικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των χωρών

● «Εύχομαι η επιστήμη να έχει σύντομα μία πιο σαφή εικόνα για την προέλευση του κορονοϊού και για τον ενδιάμεσο ξενιστή, αν υπήρξε, μεταξύ νυχτερίδας και ανθρώπου. Το σίγουρο πάντως είναι ότι την απάντηση μπορεί να τη δώσει η επιστήμη και όχι οι μυστικές υπηρεσίες», υποστηρίζει.

Θοδωρής Αντωνόπουλος.

«Σκληρός Αλβανός στη μεζονέτα της κτηνωδίας», «Ξεσκονίζουν Γεωργιανό για τη δολοφονία»,«Σεσημασμένοι αλλοδαποί οι δολοφόνοι στα Γλυκά Νερά», «Ο ανεξέλεγκτος λαθροεποικισμός επιφέρει ασύλληπτη βαρβαρότητα και εισαγόμενη εγκληματικότητα».

Τέσσερα ενδεικτικά πρωτοσέλιδα που αυτούσια ή σε παραλλαγές έπαιξαν στα περισσότερα κανάλια και αναπαρήχθησαν στη νιοστή στα σόσιαλ μίντια δημιουργώντας κλίμα λίγο προτού ο 32χρονος πιλότος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, σύζυγος της μόλις 20χρονης Καρολάιν Κράουτς, ομολογήσει το αποτρόπαιο και λεπτομερώς σχεδιασμένο έγκλημα που διέπραξε, μπροστά μάλιστα στο μωρό τους που δεν έχει καν χρονίσει.

Ένα πείραμα μεγάλης κλίμακας ξεκινά στη Γερμανία, προκειμένου να μελετηθεί εμπειρικά αν και πώς η απροϋπόθετη και κανονική καταβολή ενός ποσού έχει επιπτώσεις στη συμπεριφορά των ανθρώπων. Με άλλα λόγια, το έργο αποβλέπει στη μελέτη των ψυχολογικών και οικονομικών συμπεριφορών που συνδέονται με το (καθολικό ή απροϋπόθετο) Βασικό Εισόδημα. 

Στο πείραμα συμμετέχουν 122 άτομα, στα οποία θα καταβάλλονται 1.200 ευρώ μηνιαίως, δίχως προϋποθέσεις, επί 3 χρόνια. Αν θέλουν, θα μπορούν παράλληλα να εργάζονται.

Ηλικίας μεταξύ 21 και 40 ετών, οι συμμετέχοντες ανήκουν στη μεσαία τάξη και ζουν μόνοι, και επελέγησαν τυχαία από 2.000.000 εθελοντές που δήλωσαν συμμετοχή στη διεξαγωγή της μελέτης. 

Μικέλα Χαρτουλάρη. Γιατί πρέπει να μας αφορά ως αναγνώστες και αναγνώστριες το τάδε ή το δείνα βιβλίο; Αυτή τη διερώτηση είχε πυξίδα ο Δημοσθένης Κούρτοβικ στην 30χρονη διαδρομή του στο πεδίο της λογοτεχνικής κριτικής από τις σελίδες του «Σχολιαστή» (1984-88), της «Ελευθεροτυπίας» (1989-91), και των «Νέων» (1992-93, 1996-2017). Ηθελε οι βιβλιοκριτικές του να δίνουν ερεθίσματα για έναν ευρύτερο εποικοδομητικό διάλογο ή και για αντιπαραθέσεις ιδεών. Να μην προσλαμβάνεται η λογοτεχνία ως υπόθεση κλειστών αναγνωστικών κοινοτήτων, κάτι που σήμερα –το σημειώνει– μοιάζει να την απειλεί.

 Με την ίδια διερώτηση ξεκίνησε και η συζήτησή μας, αφού το καινούργιο του βιβλίο, με τον μεταφορικό τίτλο «Η ελιά και η φλαμουριά. Ελλάδα και κόσμος, άτομο και Ιστορία στην ελληνική πεζογραφία 1974-2020» (εκδ. Πατάκης), είναι ένα οξυδερκές και διαυγές δοκίμιο που κινείται πέρα από τις ακαδημαϊκές αναλύσεις και τις στενά τεχνικές κριτικές και διαβάζεται όχι σαν λογοτεχνικός κανόνας αλλά σαν ερεθιστικό μυθιστόρημα.

«Απροετοίμαστο στο BBC και γενικώς...» χαρακτήρισε η τομεάρχης Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνα Νοτοπούλου, τον υπουργό Τουρισμού, Χάρη Θεοχάρη που εμφανίστηκε στην εκπομπή HardTalk του BBC.

Ο παρουσιαστής Στίβεν Σακούρ, γνωστός για τις «δύσκολες» ερωτήσεις στους καλεσμένους του, έκανε στον Χάρη Θεοχάρη μερικές πιεστικές ερωτήσεις για την αργή πορεία των εμβολιασμών στην Ελλάδα αλλά και την επιλογή της Βρετανίας να μην την συμπεριλάβει στη λίστα με τις «πράσινες» χώρες. 

 Φεύγοντας με το καράβι από τον Πειραιά, φαίνεται χαρακτηριστικά. Είναι η τεράστια τσιμινιέρα που σου δημιουργεί την απορία πού βρίσκεται. Το Εργοστάσιο Λιπασμάτων, είναι ένας χώρος με βαθιά ιστορία, που αποτελεί μέρος μιας βιομηχανικής περιοχής που φιλοξενούσε κατά το παρελθόν τσιμεντάδικα, γυψάδικα, βυρσοδεψεία και δεξαμενές πετρελαίου, παρήγαγε φυτοφάρματα, λιπάσματα και γυαλί. Διαμόρφωσε οικονομικά, πολιτισμικά και περιβαλλοντικά την περιοχή, αλλά για χρόνια ήταν παραδομένο στη λήθη και τη σκουριά.

Οι θεατές της υπαίθριας συναυλίας που είχαν όλοι τους υποβληθεί σε τεστ για τον νέο κορωνοϊό, βγήκαν αρνητικοί και δεσμεύτηκαν ότι θα ξανακάνουν το τεστ σε πέντε ημέρες.

Μετά τη μακρά σιωπή που επέβαλε η πανδημία, η ζωντανή μουσική επέστρεψε σήμερα στη γενέτειρα των Beatles, το Λίβερπουλ, που φιλοξένησε χθες 2.5, ένα μοναδικό φεστιβάλ με στόχο να διαπιστωθεί αν και πώς διασπείρεται ο νέος κορωνοϊός σε τέτοιες μαζικές εκδηλώσεις.