Βόρεια βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια το καφέ μπαρ "Απρόοπτον" με το φροντισμένο κήπο του. Νότια υπάρχει ο αρχαιολογικός χώρος της Ηετιώνειας πύλης που τα τελευταία χρόνια και με την χρηματοδότηση της Περιφέρειας Πειραιά τον διαμόρφωσε κατάλληλα η αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία και μπροστά από το Καστράκι βλέπεις τα συμπαθητικά προσφυγικά διώροφα. Με λίγα λόγια, το Καστράκι βρίσκεται σε μια εξαιρετική θέση με ωραία θέα, έχει μία πολύ καλή σύνδεση με λεωφορειακές γραμμές και είναι πολύ κοντά στον Προαστιακό στον Ηλεκτρικό και στο Μετρό όταν αυτό θα φτάσει μέχρι τον Πειραιά.
Το πλέον σημαντικό από όλα είναι πως ο δήμος έχει πάρει πράσινο φως για να διαμορφώσει αυτήν την έκταση, με εγκεκριμένη σύμβαση χρηματοδότησης (1.354.000 ευρώ) από την περιφέρεια Αττικής. Στον χώρο αυτόν είχαν ξεκινήσει κάποια έργα από τον δήμο Δραπετσώνας πριν σαράντα περίπου χρόνια, αλλά για διάφορους αυτοδιοικητικούς κατά βάση λόγους, έμειναν όλα στον αέρα. Μετά εγκαταλείφθηκε εντελώς στην μοίρα του και πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια κάπως σουλουπώθηκε και μας προέκυψε ένας χώρος, όπου οι πριγκίπησες μαργαρίτες από μόνες τους έδιναν κάθε άνοιξη τα ρέστα τους ζωγραφίζοντας ένα τοπίο χάρμα οφθαλμών κι όπου τους καλοκαιρινούς μήνες γινόντουσαν και κάποιες εκδηλώσεις.
Τα νέα έργα είχαν ξεκινήσει λίγους μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές του '19 και κάποια στιγμή σταμάτησαν, για λόγους που μάλλον δε θα μάθουμε ποτέ, και το δεύτερο σημαντικό γεγονός είναι ότι εδώ και ένα μήνα περίπου ξαναξεκίνησαν. Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά το έργο θα ολοκληρωθεί σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα και σύντομα θα είναι επισκέψιμο από το κοινό.
Για το έργο αυτό έγινε πριν πέντε περίπου χρόνια ένας αρχιτεκτονικός διαγωνισμός 30χιλ. ευρώ από το δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας. Το κακό είναι ότι δεν έχουμε δει ούτε τα τρία πρώτα βραβεία, ούτε το τελικό σχέδιο που διαμόρφωσαν παράγοντες του δήμου. Θα μπορούσε φυσικά να είχε γίνει μία έκθεση των βραβευμένων μελετών και μία συζήτηση του κοινού και ειδικότερα των αρχιτεκτόνων και των πολιτικών μηχανικών της πόλης μας με τους βραβευμένους αρχιτέκτονες. Το ίδιο και με τους ανθρώπους του δήμου που έφτιαξαν το σχέδιο που πήρε την έγκριση από την Περιφέρεια. Τέτοιες όμως επιλογές προέρχονται από ανθρώπους που όταν βρίσκονται σε διάφορα πόστα κι επειδή βαθιά μέσα τους πιστεύουν πως η ουσία της χειραφέτησης του κόσμου αναβλύζει όχι μόνο από το τι κάνεις εσύ ως αρχή αλλά και πως το κάνεις όπως και με ποιους. Με άλλα λόγια ο συνδυασμός του στόχου με την τρόπο για να πετύχεις οποιοδήποτε έργο εξυψώνει πολιτικά τις τοπικές κοινωνίες όταν ανάβει πράσινο φως για να εμπλακούν κι αυτές στην επιλογή και την διαμόρφωση των διάφορων έργων και των υπηρεσιών και όχι όταν οι τοπικοί ή και οι εθνικοί άρχοντες αντιμετωπίζουν τους δημότες μόνο ως χρήστες και καταναλωτές των όποιων επιλογών τους.
Θα τονίσουμε μόνο ένα στοιχείο, αυτό που έχει να κάνει με το πράσινο. Και δεν θα το κάναμε αν τα δείγματα γραφής που έχουμε αυτά τα έξι χρόνια από την νυν δημοτική αρχή μας είχαν πείσει ότι το θέμα του πρασίνου το έχει στα πάνω ράφια. Ο βασικός λόγος πάντως που δίνουμε βάρος σ'αυτό το θέμα έχει να κάνει με τον αγώνα ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Πιστεύουμε ότι το πρόβλημα αυτό είναι για όλη την υφήλιο από τα πλέον σημαντικά αυτού του αιώνα και πως ο καθένας θα πρέπει να κάνει ότι μπορεί από τη θέση που βρίσκεται. Τόσο όμως στον χώρο της δεξιάς (βλέπε Τραμπ και Μπολσονάρου) όσο και στον χώρο της αριστεράς υπάρχουν αντιρρήσεις που φτάνουν μέχρι την ολική αμφισβήτηση για τον ανθρωπογενή χαρακτήρα του φαινομένου του θερμοκηπίου και παράγοντες που υποβαθμίζουν όλες τις ενδείξεις και τις αποδείξεις που προσκομίζει η πλειονότητα των επιστημόνων που ερευνά αυτό το θέμα καθώς και των κινημάτων που μάχονται ενάντια της κλιματικής αλλαγής.
Αυτό που έχουμε αντιληφθεί πάντως είναι πως σχεδόν στο σύνολό της η τοπική αυτοδιοίκηση στην χώρα μας φαίνεται από τις επιλογές της να θεωρεί ότι το πρόβλημα του θερμοκηπίου είναι τρίχες κατσαρές ή αν δεν το πιστεύει μας έχει πείσει ότι δεν νιώθει καμία ευθύνη για να το παλέψει, πάντα στα μέτρα των δυνατοτήτων της.
Ελπίζουμε λοιπόν, η δημοτική μας αρχή να έχει λάβει υπόψη της το πρόβλημα του θερμοκηπίου και να έχει αποφασίσει ότι το σωστό είναι να δίνει μάχες για την αντιμετώπισή του. Μία ένδειξη για κάτι τέτοιο θα φανεί αν στο Καστράκι ο χώρος που δεν θα είναι κτίσματα, τσιμέντο, πίσσα και γαρμπίλι θα είναι εμφανώς μεγαλύτερος από το δομημένο χώρο. Και πως σ'αυτό το χώμα τα δένδρα οι θάμνοι και το νερό θα δίνουν τον τόνο. Με άλλα λόγια, θα χαρούμε αν στο Καστράκι μας προκύψει ένα όμορφο βιοκλιματικό πάρκο που εκτός από την ευχαρίστηση που θα προκαλεί στους επισκέπτες του θα συμβάλει ευεργετικά επιδρώντας στην ηπιότητα του μικροκλίματος της γύρω περιοχής.