Επί αιώνες οι αρχές που είχε θεσπίσει παρέμεναν αναλλοίωτες τόσο για την επιστήμη όσο και για τη φιλοσοφία. Το όνομά του έχει ταυτιστεί με το όνομα της Ελλάδας, κι όμως ποτέ μέχρι τώρα δεν είχαν μεταφραστεί στη νέα ελληνική τα έργα του. Ο λόγος για τον Αριστοτέλη, τα Άπαντα του οποίου εκδίδονται από την Εταιρεία Μελέτης των Επιστημών του Ανθρώπου (ΕΜΕΑ).

Αν πιστεύεις ότι πρέπει να αφοσιωθείς στη γραφή, κράτα ζωντανό αυτό που είναι μέσα σου αντισυμβατικό και ανατρεπτικό. Οπως η εξέγερση, έτσι και η γραφή γεννιέται από το συναίσθημα του παράλογου που περιβάλλει την ανθρώπινη συνθήκη και από μια επιθυμία διαμαρτυρίας ή αποκαθήλωσης∙ αλλά και για να καταλάβεις, να επικοινωνήσεις, να ανακρίνεις, να αναζητήσεις, να βρεις και να δώσεις απαντήσεις.

Είναι απ'αυτά τα διαμαντάκια που ενίοτε τα βρίσκεις στον απ'όλα έχει ο μπαξές του fb. Ένα μουσικό κομμάτι παιγμένο από Ιρανούς. Όργανα της ανατολής, από μόνα τους έργα τέχνης. Σε μία όμορφη αίθουσα Ανάμεσα στους μουσικούς υπάρχουν και γυναίκες, όλες με μαντίλα. Και μπροστά από την ορχήστρα το χαλάκι, πέρσικο σήμα κατατεθέν. 'Ενα χαρμάνι ήχων, χρωμάτων, ένα χαρμάνι προσώπων και οργάνων.

Βασισμένη στο δίστιχο του ποιητή János Pilinszky, “Υπάρχει έξοδος / ένας άγνωστος που χτυπά την πόρτα σου”, η παράσταση «Η 8η Ημέρα» θα παίζεται από τις 4 Δεκεμβρίου από σπίτι σε σπίτι, χωρίς ωστόσο να αποτελεί ένα ακόμα “ θέατρο κατ' οίκον ”.

Ένας πραγματικός θησαυρός τέχνης και πολιτισμού κρύβεται στα ράφια της Ιστορικής Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, που θα εγκαινιαστεί την Τρίτη 24 Νοεμβρίου. Το Ίδρυμα, μέσα στα 22 χρόνια λειτουργίας του, έχει καταφέρει να κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του στη πνευματική ζωή του τόπου μας και η Ιστορική Βιβλιοθήκη αναμένεται να προκαλέσει το ενδιαφέρον ερευνητών, επιστημόνων αλλά και κάθε φιλαναγνώστη.

Τι θα συμβεί στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μετά από τον Δεκέμβρη που θα γιορτάσει τα 120 χρόνια του;

Θα εξορμήσει σε σχολεία, φυλακές, κέντρα απεξάρτησης, νοσοκομεία, ΚΑΠΗ, καφενεία.

Και μέχρι τότε τι συμβαίνει στον Πειραιά και συζητιέται εδώ κι εκεί;

Από τις 9 το πρωί ανοίγουν για το κοινό οι πόρτες του Δημοτικού Θεάτρου της πόλης, με δράσεις, ξεναγήσεις, παραστάσεις και εκθέσεις που διαρκούν ώς το βράδυ, γεμίζοντας την πλατεία, τα θεωρεία, τους εξώστες, τα φουαγιέ ακόμη και το υποσκήνιο με κόσμο. Sold-out μέχρι το τέλος του μήνα!

Αν συμφωνήσουμε στο αυτονόητο, πως το ροκ δεν είναι ήχος αλλά νοοτροπία και συμπεριφορά, κοσμοθεωρία και οπτική γωνία και πως δεν έχει να κάνει με την ηλεκτρική κιθάρα αλλά με την ανατρεπτική διάθεση, την αντισυμβατική ματιά, την επιθυμία για περιπέτεια, για μπλεξίματα και (σχεδόν) παραβατικότητα, την ανάγκη έκφρασης πέρα από τους κανόνες και τις συμβάσεις, τη σύγκρουση με την καθεστωτική πραγματικότητα, τη «φαντασία στην εξουσία», τη δημιουργική τρέλα της στιγμής, την ελευθερία της έκφρασης και την εξερεύνηση του μυαλού και των ορίων της τέχνης μέσω του πειραματισμού και της αποτυχίας του, τότε το ροκ μπορείς να το βρεις παντού. Στα ρεμπέτικα και τα μπλουζ, στις «έθνικ» μουσικές και στην τζαζ, στα λαϊκά της εθνικής οδού, ακόμη και στην κλασική μουσική.

Έχουν καράβια μεγάλα και γερά τα κράτη των χωρών όπου οι πρόσφυγες διακινούνται με χίλια βάσανα και μεγάλους κινδύνους. Θα μπορούσαν, αν τα κράτη αποφάσιζαν, οι κυβερνήσεις δηλαδή, ποιος άλλος; θα μπορούσαν να παραλαμβάνουν τους πρόσφυγες με ασφάλεια και να τους φιλοξενούν σε ωραιότατες καμπίνες, να τους μεταφέρουν εκεί που πρέπει να καταμετρηθούν και να δηλώσουν ταυτότητα.

Την ταινία τη σκηνοθέτησε μία ελληνίδα

και παίζουν 7 άντρες στη θάλασσα.

Πρόκειται για το «Chevalier»,

σε σενάριο Ευθύμη Φιλίππου («Κυνόδοντας», «Άλπεις», «L», «The Lobster»)

και σκηνοθεσία Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη 

(«Attenberg», «The Capsule»),

που μετά τις διακρίσεις του στο Φεστιβάλ του Σαράγιεβο κατέκτησε

και το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου,

στην τελετή απονομής που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 18 Οκτωβρίου.