
Στράτος Μάκρας
Λόγος υπέρ της χρησιμότητας των μαθηματικών στη ζωή μας, του Στράτου Μάκρα, από το fb

Ο καυτός Ιούνης του Στράτου Μάκρα

Αυτόν τον μήνα, άνθρωποι στο μετρό (συνεχίζεται)
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 3α: Παλιός καλός ( ; ) καιρός, από το fb
Ας πάμε στο τέλος της δεκαετίας του 50. Κατοικία, οδός Ανδρούτσου και Διστόμου (σήμερα Ευαγγελιστρίας) πάνω από τον, τότε, φούρνο της κυρά-Κούλας. Πραγματική γειτονιά μας η Ανδρούτσου, μεταξύ Διστόμου και Ελευθερίου Βενιζέλου ( πολλοί την έλεγαν ακόμα Ηφαίστου). Σ' αυτά τα εκατό μέτρα αρκετοί πιτσιρικάδες: Με σειρά ηλικίας ο Ηλίας, ο Στράτος, ο Μάκης, ο "Σαντορινάκιας" συχνός επισκέπτης στην γιαγιά του, ο Αποστόλης, ο Ηλίας, ο Βαγγέλης, ο Τάκης, ο Δημήτρης, ο Γιώργος, ο Γιάννης, ο Φώτης, ο Σπύρος και δύο εφτάχρονα, ο Γιώργος και ο Αντώνης. Υπήρχαν και μερικά κορίτσια μη εμφανιζόμενα.
Απριλιάτικα bonjour
Διαβάζοντας για τους πρώιμους Φλαμανδούς ζωγράφους, για να μαθαίνουμε και να εμπνεόμαστε εμείς οι ερασιτέχνες, προετοιμάζουμε τα διαλυτικά για το ξέπλυμα των πινέλων (άοσμα κατά το δυνατόν), ανακατεύουμε το νέφτι (ραφινέ) με το λινέλαιο (πότε διυλισμένο, πότε βρασμένο, πότε παχύρρευστο από την έκθεσή του στον ήλιο) και βάλσαμο της Βενετίας ή το βάλσαμο της Χιώτικης μαστίχας (παχύρρευστα και πανάκριβα και τα δύο) για να φτιάξουμε του διαλύτες για τα χρώματα. Σχεδιάζουμε, πότε μήλα, πότε πρόσωπα, πότε κάτι άλλο και μετά περνάμε στο χρώμα.
H ιστορία της Σωσσάνης και η ζωγραφική
Όλοι οι μεγάλοι ζωγράφοι της Αναγέννησης ζωγράφισαν γυμνά. Ενδιαφέρον θέμα και δύσκολο. Ο βασικός χορηγός των ζωγράφων της εποχής ήταν η εκκλησία. Τα ανδρικά γυμνά ήταν πιο ανεκτά, τα γυναικεία πολύ λιγότερο έως καθόλου εκτός αν είχαν κάποιο θρησκευτικό ή φιλοσοφικό υπόβαθρο.
Και Γκόγια και Βερμέερ και Βόσγια όρη η σοδειά του Ιανουαρίου
Γεια σας!
Άργησα κάπως αυτόν τον μήνα. Ζωγράφισα όμως διάφορα, μεταξύ των οποίων και τα εξής: 1) Κατά τη πρόσφατη επίσκεψή μας στο εξωτικό Λονδίνο όπου, όπως γνωρίζετε, έχομε απλωμένο τραχανά, μου ζητήθηκε να κάνω, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, ένα αντίγραφο του πολύ ωραίου πίνακα του Goya:"Donna Isabel Cobos de Porcel" (1804) που βρίσκεται στην NATIONAL GALLERY ( δεν τις ξαναπάω βόλτα εκεί γιατί μετά μου βάζουν δύσκολα).
Λοιπόν, επειδή πολλά βλέπω κι ακούω για τα ρεμπέτικα κτλ
από νεοπαγείς ρεμπετολόγους και επειδή έχουμε φθάσει στο σημείο, το δήθεν να θριαμβεύει σε όλα τα επίπεδα και επειδή ακόμα στα αληθινά λαϊκά τραγούδια δεν μετράει η κακομοιριά και η γκρίνια (αχ , βαχ) αλλά το υψηλόφρον παράπονο, η γλεντοκόπος απαισιοδοξία και ο αυτοσαρκασμός, θα βάλω μερικά τραγούδια.
(Από τη σελίδα του Σ.Μ στο fb)
Γηράσκω αεί διδασκόμενος ή τι έμαθα από το «ντέρμπυ» των αιωνίων
1) Για άλλη μια φορά ο Αλβέρτος Αϊνστάιν βγαίνει σωστός! Σύμφωνα με το πείραμα Βαρουχάκη –Δημόπουλου (φονιά) η πορεία του φωτός καμπυλούται όταν διέρχεται κοντά από ένα μεγάλο αστέρι π.χ Ήλιος, Τσόρι Ντομίνγες κλπ. (βλ. φωτογραφία).
Σήμερα θα είμαι λίγο πιο μακροσκελής
Πριν από μερικές ημέρες είδα, στο TV5, την
τελετή για την επέτειο των
70 χρόνων από την απόβαση στην Νορμανδία
(6 Ιουνίου 1944).
Τα Ελληνικά κανάλια δεν ασχολήθηκαν με το
θέμα, όπως σε όλες τις άλλες χώρες της
Ευρώπης,