Μια διαμάχη που όσο θυμάμαι, δεν έπαψε να απασχολεί σοβαρά τους επιστήμονες αλλά και σαν πνευματικό παιχνίδι τους κοινούς θνητούς, είναι αυτή που κωδικοποιημένα ρωτάει: Γεννιέται ο Άνθρωπος ή γίνεται;

Μέγιστο ζήτημα κι ας μην του φαίνεται.

Στην Ελλάδα αυτοί που ξέρουν τι ακριβώς είναι το "ποίημα", είναι νομίζω ελάχιστοι.

Σαν λέξη βέβαια μάς είναι πολύ γνωστή από τα πρώτα κιόλας σχολικά μας χρόνια. Μάλιστα έχουμε ακούσει τόσα πολλά και τόσο ποικίλα για την ιστορία και την θέση του ποιήματος στην τέχνη, που έχουμε πλέον μπερδευτεί σε σημείο που να αντιδρούμε πολλές φορές ακόμα και ειρωνευόμενοι. ( ποιητής Φανφάρας, "οι ποιητές είναι λαπάδες"  'τι θέλει να πει ο ποιητής" και άλλα παρόμοια ).

Τα τελευταία χρόνια συμβαίνει συχνά, καλοπροαίρετοι αναγνώστες να αποφαίνονται για ένα κείμενο ότι είναι όντως ποίημα επειδή, διαβάζοντάς το λέει, δεν κατάλαβαν τίποτα.

 Ο φίλος μου ο Στράτος, γνωστό πειραχτήρι, φανατικός της χαβαλέ κουβέντας, αρέσκεται να με αιφνιδιάζει με θέματα συνήθως παρατημένα στα αζήτητα, όπως ας πούμε: "εσύ που ξέρεις τα πολλά κι ο νους σου κατεβάζει ένα καράβι λάχανα πόσους ντολμάδες βγάζει;"

Αυτή τη φορά μου είπε στο τηλέφωνο ότι την Κυριακή 08-07-2018 εντυπωσιάστηκε όταν διάβασε στην Εφημερίδα των Συντακτών, στο ένθετο ΝΗΣΙΔΕΣ, ένα κείμενο κάποιου Λευτέρη Κουγιουμουτζή με τίτλο " Το αποτσίγαρο", όπου εκεί περιγράφει αυτός το "δράμα" που έζησε ένα πρωινό σε μια παραλία.

Εκ της Περσίας έρχονται

τρεις Μάγοι με τα δώρα,

άστρο λαμπρό τους οδηγεί

χωρίς να λείψει ώρα.

Για να βρούμε μιαν άκρη, είναι ανάγκη να συμφωνήσουμε ότι το φλέγον ζήτημα της λεγόμενης σεξουαλικής παρενόχλησης είναι μία σοβαρή, περίεργη αλλά και αμφιλεγόμενη ιστορία. Είναι ακόμα μια αφορμή να αναθεωρήσουμε ελαφρώς τις σεξουαλικές πεποιθήσεις μας, εξερευνώντας προσεχτικά και σε βάθος τα μυστήρια του ερωτικού μας δούναι και λαβείν.

Ένα δείγμα σχετικό και ασχολίαστο:

Όλα ωραία και καλά κι όλα ξαναπαιγμένα.

Αυτή τη φορά είμαστε θεατές στο δράμα που παίζεται με πρωταγωνιστές, απ' τη μια τους πιστούς των εμβολιασμών λόγω συμμορφώσεως εις τας υποδείξεις και απέναντι, τους πεισματάρηδες και ηρωικά αντιστεκόμενους αρνητές τους.

Ο απρόσμενος ραγδαίος πολλαπλασιασμός των ατόμων που γυρίζουνε την πλάτη στα εμβόλια, ανάγκασε τους υπερασπιστές του μετώπου να αντεπιτεθούν με μεθόδους  παλιές, δοκιμασμένης αποτελεσματικότητας μεν, άγαρμπης όμως περιφρόνησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο σεβασμό της διαφορετικής άποψης.

Ο ολιγόλεπτος, τρυφερός διάλογος, έγινε μ' ένα φίλο μου αγαπητό, κοιτάζοντας τον διάσημο ζωγραφικό πίνακα του Πικάσο "Γκουέρνικα" στον τοίχο του μαγαζιού που πίναμε καφέ.

-Αριστούργημα δεν είναι; είπε.

-Δεν μ' αρέσει, είπα.

-Σοβαρά μιλάς; Δεν σ' αρέσει ένα έργο που αρέσει σε όλη την υφήλιο; είπε.

-Εμένα δεν μου αρέσει, είπα.

Είναι πιστεύω επιτακτική η ανάγκη για μια πανευρωπαϊκή, ή καλύτερα μια παγκόσμια συνδιάσκεψη από κάθε λογής επιστήμονες, κύρια γλωσσολόγους, κοινωνιολόγους και φωνολόγους, για την διερεύνηση ενός περίεργου και για μένα άκρως ακατανόητου φαινομένου.

Γύρω-τριγύρω μας, στις πόλεις, στα χωριά, στα βουνά και στα λαγκάδια, εκτός από τις φωνές των ανθρώπων,- ομιλίες, καβγάδες, τραγούδια-έρχονται στ' αυτιά μας και αλλότριες φωνές. Άλλες γλυκές, άλλες κελαηδιστές , κάποιες βροντερές και τρομαχτικές και κάποιες, αγριοφωνάρες άκακες και ολίγον αστείες.

Το φιλανθρωπικό και έμμεσα διαφημιστικό κείμενο που εκπέμπουν ασταμάτητα όλοι οι σταθμοί του ΣΚΑΙ, εν ολίγοις το επικοινωνιακό σύνθημα "όλοι μαζί μπορούμε", αυτή τη φορά ήταν κάπως τροποποιημένο: Στη θέση των αναφερομένων σούπερ-μάρκετ που συμμετέχουν στην εκστρατεία ταΐσματος των ανέργων και πεινόντων συμπολιτών μας, όπως Α/Β, ΓΑΛΑΞΙΑ, ΚΡΗΤΙΚΟΥ, ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ και άλλων πολλών, μπήκανε τώρα τα ονόματα καθιερωμένων τραγουδιστών μας όπως ΑΛΕΞΙΟΥ, ΒΙΤΑΛΗ, ΝΤΑΛΑΡΑ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ και άλλων πολλών.

Έχω καταλήξει οριστικά ότι εμείς οι Έλληνες τα τελευταία πολλά χρόνια πολύ σπάνια πλέον στολίζουμε τις κουβέντες μας με παροιμίες, ρητά, σχήματα λόγου και διάφορα άλλα καλαισθητικά, που κάνουν πιο ελκυστικές και εύληπτες τις σκέψεις μας.

Η γλώσσα μας όλο και πιο πολύ μοιάζει με τα λακωνικά τηλεγραφήματα που στέλναμε παλιότερα για έκτατους ή επείγοντες λόγους. Να ένα τέτοιο:

Χάσαμε τη θεία ΣΤΟΠ Κηδεία στο Τρίτο την Τρίτη στις τρεις ΣΤΟΠ Διαθήκη αργότερα.