«Φωτιά» είναι το πόρισμα της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων του υπουργείου Οικονομικών για το πάρτι διαφθοράς από τον αποπεμφθέντα διοικητή στο Νοσοκομείο Μεταξά καθώς και μέλη του ΔΣ, την περίοδο της πανδημίας. Υπογραμμίζεται πως εδώ και μήνες το Documento έχει αποκαλύψει τις «γαλάζιες ακρίδες» στο συγκεκριμένο νοσοκομείο, φέρνοντας μάλιστα στο φως την έκθεση-ράπισμα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που έδειξε το «πάρτι» με τις απευθείας αναθέσεις των κυβερνητικών μέσα στην πανδημία.

Μαρία Κατσουνάκη. Όλο και περισσότερο έχει τα χαρακτηριστικά προετοιμασίας σε μάχη. Η έκθεση του πεζού και του οδηγού στους δρόμους της Ελλάδας θυμίζει εμπόλεμη συνθήκη. Τα στοιχεία της Τροχαίας επιβεβαιώνουν ό,τι βιώνουμε καθημερινά. Το πρώτο 5μηνο του 2024 σε όλη την επικράτεια παρασύρθηκαν 653 πεζοί, εκ των οποίων 27 έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 26 τραυματίστηκαν βαριά… Χθες η «Κ» εντόπισε ότι μόνο στη Θεσσαλονίκη (μετά και το πρόσφατο τραγικό συμβάν νεαρού ζευγαριού με το δίχρονο παιδάκι τους) σημειώθηκαν 145 περιστατικά στα οποία πεζοί παρασύρθηκαν από αυτοκίνητα.

Ο Κωστής, ανιψιός του παπα-Μανώλη Τρανουδάκη, απλώνοντας τις αρίδες του στο μεσαίο στασίδι, έπιανε κατά το συνήθειό του το Τροπάριο της Κασσιανής.

Αμαρτιών μου τα πλήθη
και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει,
ψυχοσώστα Σωτήρ μου;

Μίλτος Τόσκας. Μια νέα πραγματικότητα που αλλοιώνει το προσωπικό στοιχείο, την επικοινωνία και κάνει την αγορά εργασίας απόμακρη.

Η ραγδαία άνοδος της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) και η αλγοριθμική πραγματικότητα μπορεί να διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό εταιρίες κολοσσούς, ωστόσο προκαλεί μεγάλη σύγχυση και προβληματισμό στους εργαζομένους. Υπάρχει μεγάλη επιφυλακτικότητα όταν γνωρίζει κανείς που διεκδικεί μία θέση πως στο πρώτο στάδιο θα τον αξιολογήσει μία μηχανή που είναι αρκετά πιθανό να κάνει μία λάθος προσέγγιση.

Νόρα Ράλλη. Ο Μίνως Μάτσας πέλεξε τα πιο πονεμένα και δυνατά είδη: ρεμπέτικο (Ελλάδα), φάντο (Πορτογαλία), τάνγκο (Αργεντινή), μπλουζ (ΗΠΑ). Και δημιούργησε τη συναυλία «Τα Ρεμπέτικα + FADO: TANGO & BLUES. Τραγούδια των αγνών και πληγωμένων ψυχών». Ο Μίνως Μάτσας, εγγονός που θρυλικού συνονόματου παππού του, ιδρυτή τής μετέπειτα «Μίνως Μάτσας & υιός», επέλεξε, ενορχήστρωσε και διασκεύασε 25 τραγούδια και τα παρουσιάζει με Ελληνες και ξένους μουσικούς και τραγουδιστές στο Ηρώδειο στις 2.9. Συνομιλήσαμε για πολλά, πάντα με άξονα τη μουσική αλλά και την ιστορία της.

H κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι πριν από 66 εκατ. έτη ένας γιγάντιος αστεροειδής έπεσε στη χερσόνησο του Γιουκατάν στο Μεξικό και οι αλυσιδωτές επιπτώσεις της κολοσσιαίας σύγκρουσης προκάλεσαν την εξαφάνιση του 80% της ζωής στον πλανήτη.

Η πιο κρίσιμη απώλεια για την εξέλιξη της ζωής στη Γη ήταν αυτή της εξαφάνισης των δεινοσαύρων η οποία επέτρεψε στα θηλαστικά που κατάφεραν να επιβιώσουν από την σύγκρουση να βγουν από τις κρυψώνες στις οποίες ζούσαν επί πολλά εκατ. έτη, να ακμάσουν και να κυριαρχήσουν στον πλανήτη ανοίγοντας το δρόμο για την εμφάνιση του ανθρώπου.

Το Αξολότλ, ένα είδος Σαλαμάνδρας, ζει στο Μεξικό, φτάνει μεχρι 45 εκατοστά *κατ' εξαίρεση μεγαλύτερο) γνωστό και ως "μεξικάνικο ψάρι που περπατά", έχει την ικανότητα να γιατρεύει και να αντικαθιστά ιστούς και όργανα του σώματός του, μέλη, ουρά, πνεύμονες, σπονδυλική στήλη, και άλλα ζωτικά όργανα όπως η καρδιά και μέρη του εγκεφάλου. Όταν πληγωθεί αναπτύσσει ομάδες κυττάρων που λέγονται βλαστήματα και έχουν την ικανότητα να αναδιαφοροποιούνται και να αναγεννούν ιστούς. Όταν ένα μέλος αναπληρωθεί δεν μένει ουλή. Το γένωμά του είναι το πιο περίπλοκο που έχει ταυτοποιηθεί, με 32 δισεκατομμύρια ζευγάρια χρωμοσωμάτων, δηλ. 10 φορές μεγαλύτερο του ανθρώπου.

Μίλτος Τόσκας. Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν δυνατά κι ο ήχος τους φτάνει μέχρι την Ευρώπη.

Τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει εξαιρετικά δοκίμια για την πολύπαθη Μέση Ανατολή. Από την “Έξοδο Από το Χάος”, στις “Συμμαχίες και Ρήξεις” του Gilles Kepel κι από εκεί στις πρόσφατες κυκλοφορίες “Τι φοβάται το Ισραήλ από την Παλαιστίνη” του Ράτζα Σεχάντε και το “Για την Παλαιστίνη” του Νόαμ Τσόμσκι. Σε συνδυασμό με την ανάγνωση των βιβλίων του Τιμ Μάρσαλ για τη σημασία της Γεωγραφίας σε πολλαπλά επίπεδα αντιλαμβανόμαστε πως βρισκόμαστε ένα βήμα πριν την κορύφωση μίας κρίσης που ουσιαστικά είχε προαναγγελθεί και δυστυχώς ως παγκόσμια κοινότητα δεν μπορέσαμε να βάλουμε φρένο στη ροή των γεγονότων.

Η Μισιρλού, που σημαίνει η Αιγύπτια, είναι ένα αργό ζεϊμπέκικο, που πρωτακούστηκε στην Αθήνα γύρω στο 1927 από την κομπανία του Δημήτρη Πατρινού, ενός Σμυρνιού μουσικού, που ήρθε στην πρωτεύουσα με το κύμα των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. 

O μουσικός Νίκος Ρουμπάνης του άλλαξε τον τόνο και τη μελωδία, δίνοντάς του τον ανατολίτικο ήχο με τον οποίο είναι γνωστό σήμερα. Φρόντισε, μάλιστα, να κατοχυρώσει το όνομά του ως συνθέτης του τραγουδιού. Φωνογραφήθηκε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη το 1927 με εκτελεστή τον Τέτο Δημητριάδη. 

Ματίνα Κοντού. Πάντα στην προοπτική να γνωρίσεις από κοντά κάποιον καλλιτέχνη που θαυμάζεις, έχεις την ανομολόγητη αγωνία να δεις αν πράγματι είναι έτσι όπως πιστεύεις εσύ ότι είναι. Πρόκειται για μία απόλυτα παράλογη και παράδοξη προσδοκία, που όμως είναι πραγματική.

Στην περίπτωση του Φοίβου Δεληβοριά, όποιος είναι αρκετά τυχερός για να τον γνωρίσει από κοντά, καταλαβαίνει ότι η ευγένεια που εκπέμπει είναι αδιαχώρητο στοιχείο της προσωπικότητάς του: Πηγαία ευγενής, ειλικρινά ανοιχτός, καλοσυνάτος και χαμογελαστός.