Άρθρα άλλων που μας άρεσαν (2101)
Οι Ελληνες δήμαρχοι δεν διαβάζουν Προυστ
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ράνια Ροκιά
Ξένια Κουναλάκη. Tις τελευταίες ημέρες, όλη η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο εργοτάξιο. Στην Αθήνα, στην οδό Πανεπιστημίου επικρατεί οργασμός: από εκεί που ένας-δυο εργάτες πάλευαν με μια τσάπα να υλοποιήσουν το όραμα του δημάρχου, τώρα έχουν πολλαπλασιαστεί ο αριθμός, η επιφάνεια και τα ωράρια εργασίας τους. Στη Συγγρού ξεκίνησαν τα έργα ασφαλτόστρωσης από την Περιφέρεια, λίγα 24ωρα προτού ο Γιώργος Πατούλης ενημερωθεί για τη δυσμένεια στην οποία περιήλθε μετά το μακρύ ζεϊμπέκικό του. Την ίδια στιγμή, επικρατεί πλήρης ασυδοσία στο παρκάρισμα, η ηχορρύπανση στην πόλη είναι καθημερινή δοκιμασία για τους Αθηναίους και οι δημόσιοι χώροι πρασίνου είναι εξίσου ακριβοθώρητοι με τον Μεγάλο Περίπατο.
Τα μυστικά της υπόγειας κοίτης του Κηφισού
Επιλέγων ή Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Γιώργος Λιάλιος. Σοβαρές ζηµιές στην υπόγεια κοίτη του Κηφισού εντόπισε ομάδα σπηλαιολόγων. Πραγματοποιώντας υπόγεια εξερεύνηση, η ομάδα έφτασε περίπου μέχρι το ύψος των ΚΤΕΛ, όπου συνάντησε έναν λόφο από μπάζα και σκουπίδια, αλλά και μια λίμνη που είχε σχηματιστεί, πιθανόν λόγω καταστροφής του πυθμένα. Τα ευρήματα υποδεικνύουν την ανάγκη ελέγχου στατικότητας, αλλά και καθαρισμού της υπόγειας κοίτης, καθώς κανείς δεν θέλει να διανοηθεί τι θα συμβεί αν για κάποιον λόγο ο Κηφισός «φράξει» σε μια μεγάλη νεροποντή.
2,03 δισ., το κόστος ακραίων καιρικών φαινομένων στην Ελλάδα σε 5 χρόνια
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σ.Δ. Βασικά πρόκειται για ένα άρθρο δεδομένων των καταστροφών στην Ε.Ε το 2020 που είχαν ως πρωταρχική αιτία την κλιματική κρίση και των οικονομικών απωλειών που έχει η κάθε χώρα. Ενδιαφέρον έχει ο παράπλευρος πίνακας. Πως γίνεται πάντως και σε οικονομικές απώλειες εξ αιτίας της κλιματικής κρίσης τις περισσότερες ανά κάτοικο τις έχει η Ελλάδα που βρίσκεται μακράν από τη δεύτερη χειρότερη, τη Γαλλία και τις λιγότερες η Βουλγαρία και που αυτή απέχει πολύ από την δεύτερη καλύτερη που είναι η Σλοβενία;
Ακολουθεί το άρθρο
Πάνω από 145 δισ. ευρώ τη δεκαετία 2010-2020 οι οικονομικές απώλειες στην Ε.Ε.
Βαρύ είναι το τίμημα που πληρώνουν ήδη οι αγρότες και οι καταναλωτές από την κλιματική αλλαγή, καθώς η αρνητική επίδρασή της στην παραγωγή, με τα ακραία καιρικά φαινόμενα να συμβαίνουν όλο και πιο συχνά, προκαλεί μείωση του εισοδήματος των αγροτών, αύξηση του κόστους παραγωγής και αύξηση στην τελική τιμή των τροφίμων.
Τι ίσχυε και τι δεν ισχύει για τις ΠΑΡΑΛΙΕΣ, του Νίκου Ξυδάκη, από το fb
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Πολλά γράφονται για τις κατειλημμένες παραλίες, ελάχιστοι γνωρίζουν τι ισχύει.
Για την ιστορία, παραθέτω όσα νομοθετήθηκαν το 2019, και παρά τις αλλαγές κάποια ισχύουν ακόμη.
Επρόκειτο για νομοθετική κατοχύρωση της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στις παραλίες, σύμφωνα και με τη συνταγματική επιταγή. Προσωπικά είχα καταθέσει και επίκαιρη ερώτηση προς το υπουργείο Οικονομικών, πρίν τη νομοθέτηση, για να επισπευσθεί η διαδικασία.
Δυστυχώς η σωστή νομοθέτηση ήρθε αργά, τον Μάρτιο 2019, και δεν πρόλαβαν να εκδοθούν όλες οι εφαρμοστικές διατάξεις (ΚΥΑ κ.λπ.), να εφαρμοστεί ο νόμος και να νιώσει ο πολίτης τη διαφορά και το όφελος.
Κατόπιν η κυβέρνηση ΝΔ άλλαξε επί τα χείρω τον νόμο και δεν προώθησε τις εφαρμοστικές διατάξεις.
Οπισθοδρομική πρωτοπορία, του Δημήτρη Σεβαστάκη
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ράνια Ροκιά
Ένα από τα τεχνάσματα και όχι μόνο στην Επίδαυρο, που χρησιμοποιεί το μάρκετινγκ της λεγόμενης πρωτοπορίας του θεάματος και των τεχνών εν γένει, είναι να δημιουργεί «κίνημα». Να χωρίζει τους θεατές σε αποκαθηλωτές και οπαδούς. Με αυτή τη μεθοδευμένη και έξυπνη διχοτόμηση αποκρύπτεται το πραγματικό πρόβλημα. Το έργο δεν κρίνεται από τα δομικά και μορφολογικά στοιχεία του, δεν κρίνεται από την δύναμή του, αλλά από την οπαδική στράτευση που προκαλεί. Το έργο κρίνεται από την ένταση με την οποία καταμερίζονται και φανατίζονται οι αναγνώστες /θεατές του. Έτσι, ευφυέστατα, βρίσκεται εκτός κριτικής, εκτός απόλαυσης, εκτός απόρριψης. Ασφαλές, σχεδόν «δημοσιοϋπαλληλικά» διεκπεραιωμένο, κάθεται στο θρόνο της δωρεάν διαφήμισης. Είναι ένα δισκοπότηρο, ένα λατρεμένο και μισητό Γκράαλ, με εικονολάτρες, εικονομάχους, πρωτίστως θρησκόληπτους. Από την κριτική πρόσληψη, στην παθιασμένη επιστράτευση. Να, ο Καιάδας για τον Μπένγιαμιν, τον Μπρεχτ, τον Μπαχτίν, τον Αντόρνο, τον Ήγκλετον.
Είναι λίγοι αυτοί που αντιδρούν στις αυθαιρεσίες που γίνονται στις παραλίες; Και σε τι ελπίζουν;
Επιλέγων ή Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Παντελής Μπουκάλας. Μπροστά σ’ ένα αρμυρίκι, και από τα λιγνά να είναι, τα κοντούτσικα, που σου δωρίζει τη σκιά του τη ριζωμένη στο αλάτι και σε κάνει να νιώθεις πως η πλάση όλη γεννήθηκε για σένα, τύφλα να ‘χουν πέντε ομπρέλες και δέκα ξαπλώστρες· ας είναι και από τις προοριζόμενες για τους VIP, αυτές που σε λίγο θα έχουν και ενσωματωμένο ερ-κοντίσιον. Τις κλείνουν καιρό πριν, αφού πια η χάρη τους είναι status symbol. Κάποτε ήταν το αυτοκίνητο. Επειτα το κινητό. Κατόπιν το σούπερ αυτοκίνητο. Υστερα το σούπερ κινητό, με την προϋπόθεση ότι το χρησιμοποιείς για να σε βλέπουν όλοι (πλην των τροχονόμων) ενόσω οδηγείς το σούπερ γιωταχί σου.
Οι άγρυπνοι φύλακες του Ολύμπου
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ομάδα διαχείρισης
Απόστολος Λυκεσάς. Έχουν «τα μάτια τέσσερα και χέρια δεκατέσσερα» για να μοιράζουν βοήθεια. Φυλάνε τον Ολυμπο σαν τα μάτια τους και ταυτόχρονα συγκεντρώνουν ανθρωπιστική βοήθεια - έστειλαν ήδη για τους πυρόπληκτους της Ρόδου, όπως έκαναν στους σεισμούς στην Τουρκία, όπως δούλεψαν τα χρόνια των μνημονίων. Τι περισσότερο μπορεί να ζητήσει κανείς από την Εθελοντική Ομάδα Δράσης νομού Πιερίας «Ο Τόπος μου»; Πώς μπορεί κάποιος να τους προσπεράσει και να μην παραδειγματιστεί; Πώς είναι δυνατόν το επίσημο κράτος να ψάχνεται για λύσεις δασοπροστασίας όταν η λύση προσφέρεται δωρεάν και με 15ετή μάλιστα εμπειρία;
Γιατί αρέσω τόσο πολύ στα κουνούπια;
Επιλέγων ή Συντάκτης Τρύφων Μπεκετιάδης
Αν τα κουνούπια σάς τσιμπάνε πιο πολύ από τους ανθρώπους γύρω σας, υπάρχει (ίσως) λόγος αλλά και μερικοί τρόποι να τα σταματήσετε.
O Κρίστοφερ Πότερ, αναπληρωτής καθηγητής Νευροεπιστήμης στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, είναι σαφής: Τα κουνούπια βρίσκουν δελεαστικούς όλους τους ανθρώπους. Αν εσύ, όμως, έχεις διαπιστώσει ότι εσένα σε κορτάρουν πιο συχνά απ’ ό,τι τους γύρω σου, τότε είναι πολύ πιθανό να αποτελείς ένα από αυτά τα άτυχα άτομα που, λόγω και γενετικών παραγόντων, ελκύουν πιο πολύ τα κουνούπια. Σύμφωνα με τον ίδιο επιστήμονα, δεν υπάρχει κάποιος μοναδικός, καθοριστικός λόγος για τον οποίο τα κουνούπια τσιμπάνε κάποιους ανθρώπους περισσότερο από άλλους, κι αυτό, εν μέρει, επειδή η μελέτη του συγκεκριμένου προβλήματος είναι δύσκολη για τους επιστήμονες.
" Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ", μία ομάδα εθελοντών που δρα στον Ν.Πιερίας
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Τα καλοκαίρια των πυρκαγιών μαθαίνουμε και για τους σπαρμένους σε όλη την Ελλάδα εθελοντές που ρίχνονται στη μάχη για την κατάσβεσή τους, που είναι παρόντες σ'αυτήν την επικίνδυνη δράση και για να σώσουν δάση και ζώα αλλά και ανθρώπους που κινδυνεύουν, ακόμα και όταν δεν είναι ενταγμένοι πουθενά. Μιλάμε για συνανθρώπους μας που βοηθούν την πυροσβεστική, τους δασικούς και όλους εκείνους τους υπαλλήλους που αυτή είναι η δουλειά τους. Να τονίσουμε εδώ για μία ακόμα φορά πως το σωστό, που το έχουν αντιληφθεί και αρκετές από τις κινήσεις εθελοντών, είναι η μεγάλη μάχη να δίνεται όλες τις υπόλοιπες εποχές με την υλοποίηση των κυβερνητικών μέτρων για την πρόληψη των πυρκαγιών, αλλά και όλων εκείνων που αποφασίζουν οι διάφορες περιβαλλοντικές ομάδες που ενδιαφέρονται για το θέμα αυτό.
Bλέποντας πάνω μας, όσο αντέχανε τα μάτια ακόμα ανοιχτά, αναστημένο τ’ άπειρο στερέωμα λαμπρό, να μας κοιτά, του Χρήστου Μποκόρου, από το fb
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Καίγεται ο τόπος τα καλοκαίρια, θεριεύει ο ήλιος, φωτιές, χαμός… κλαίγεται κόσμος -ακόμα αθώος- κι αναρωτιέται πως δεν μας σώζει η δημοκρατία, ο πολιτισμός…
Έκαιγε ο κάμπος σαν και τώρα στα καπνοχώραφα, διακοπές δεν ξέραμε παιδιά, τα καλοκαίρια ήταν καπαρωμένα απ’ τα καπνά. Ζήτημα αν που και που ξεκλέβαμε μια Κυριακή να πάμε με το automotrice για μπάνιο ως τη Σταμνά.
Στα κτήματα, κάτω από μια θεώρατη σκιερή μουριά, περίμενε ένα βουνό καπνόφυλλα και όλοι μας κατάχαμα έναν γύρω καθισμένοι τ’ αρμαθιάζαμε με τη βελόνα παραμάσχαλα. Τα ‘χαμε μαζεμένα φύλλο-φύλλο σκυμμένοι ως τις καπνόριζες απ’ τα χαράματα, μάτσα, χερόβολα, αγκαλιά.