Στεφανία Λυγερού
Απόδειξη: 1. πώς αν γνωρίζεις το δίκιο σου κερδίζεις 2. οι συνεργοί γαυγίζουν γιατί σε φοβούνται
Η φίλη μου η Άννα πήγε στην ΔΕΗ Κατερίνης να καταθέσει ένα εξώδικο (με αφορμή ένα χαρτί που της έστειλαν για ν’ αλλάξει το ρεύμα σ’ ένα αγρόκτημα του πεθαμένου πατέρα της από αγροτικό σε κανονικό, επειδή όμως εκείνη δεν θέλει να συμμετέχει στην προδοσία συμμορφούμενη στις εντολές της κυβέρνησης τούς κατήγγειλε για τους παράνομους νόμους, που σκοπό έχουν την υποδούλωση των Ελλήνων και την δήμευση της περιουσίας τους).
Για να τσεκάρεις τους ιατρούς του ΕΟΠΥΥ
Το χρησιμότατο αυτό λινκ το έλαβα με μέιλ (ακολουθεί), να προσθέσω: Το κόλπο με τα κλεισμένα πλαφόν οι γιατροί δεν το χρησιμοποιούν μόνο για να πληρώνονται κανονικά τις επισκέψεις, έχει πάρει την απόφαση το συνδικάτο τους να βάλει εμάς τους πολίτες να βγάλουμε το φίδι ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ από την τρύπα.
Δύο άτιτλα και πως μπορείς να κάνεις κάποιον να αναλάβει τις ευθύνες του;
Παρακολούθησα μια συζήτηση για την εθνική μας επέτειο, λέει ένας απαξιωτικά «είμαστε οι μόνοι που γιορτάζουμε την αρχή του πολέμου, όλοι οι άλλοι λαοί γιορτάζουν την απελευθέρωσή τους».
(Παρένθεση: κάποιος τους έστειλε υβριστικό μήνυμα, τους είπε ανθέλληνες, και λέει ειρωνικά ο παρουσιαστής, ναι έχουμε λάθος dna. Η απάντηση για το dna ακολουθεί.)
Κωδικός σοφίας
Λένε ότι η ελληνική γλώσσα έχει κάποιον κωδικό που φανερώνει ό,τι υπάρχει. Ο κωδικός δεν μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, δεν επεξηγείται, πρέπει να γίνει ικανός ο άνθρωπος να τον αντιληφθεί. (Ο κωδικός απλά υπάρχει, όπως και η αρμονία, όπως και η σοφία.)
Λάθη
Οι περισσότεροι άνθρωποι κοιτάζουν το παρελθόν τους μετανιωμένοι. Σκέφτονται αν ήξερα αυτά που ξέρω σήμερα δεν θα έκανα το τάδε λάθος τότε. Μα αν δεν είχες κάνει το λάθος τότε δεν θα ήξερες σήμερα το σωστό φίλε μου! (Και δεν συμφέρει ν' αρχίσεις μαθήματα στα γεράματα.) Πρόβλημα
Πρόβλημα θεωρούμε οτιδήποτε δεν μας αρέσει, δεν είναι του χαρακτήρα μας να κάνουμε, οτιδήποτε δεν μπορούμε, δεν θέλουμε να βιώσουμε.
Μεγαλώσαμε με την λανθασμένη αντίληψη ότι «ό,τι δεν λύνεται κόβεται». Κι έτσι συνηθίσαμε στη ζωή μας όποια κατάσταση (συμβάν), ή όποιος άνθρωπος μάς δυσαρεστεί να το/τον διώχνουμε. Και έχουμε την αίσθηση ότι έτσι λύνουμε τα προβλήματά μας…
Ευθύνη
Ο έχων την ευθύνη προνοεί, αλλά και αναλαμβάνει το κόστος των πράξεών του. Προνοώ σημαίνει φτιάχνω φαγητό πριν πεινάσω (μιας και γνωρίζω ότι κάποια στιγμή σίγουρα θα πεινάσω και επίσης γνωρίζω ότι ρισκάρω να μείνω νηστικός αν δεν βρεθεί κάποιος καλός άνθρωπος να με ταΐσει).
Ρωτώντας για το ιδεατόν μέσον
Κανονικά το σωστό (αυτό που πρέπει να κάνουμε) είναι πολυυυυυ εμφανές, ό,τι άλλο υπάρχει είναι σκέψεις που δημιουργούμε για να μην το κάνουμε. Πχ, το τσιγάρο ξέρω ότι πρέπει να το κόψω, αυτό που με κάνει να συνεχίζω να καπνίζω είναι οι σκέψεις που δημιουργώ μόνη μου για να μην παιδευτώ/αλλάξω/ξεβολευτώ. (Γι' αυτό δείχνει σαν να μην είναι εμφανές -το τι πρέπει να κάνω -, επειδή «οι απόψεις μου διίστανται».)
Το σημείο μηδέν δεν αφορά μόνο τον πάτο
Όσο πιο καθορισμένος είσαι τόσο περισσότερα «δεν θέλω» κατασκευάζεις (κάθε θέλω σου έχει το αντίθετό του). Κάτι που δεν θα ήταν πρόβλημα αν οι ίδιοι επιλέγαμε τι θα μας συμβεί στη ζωή, οπότε και θα διαλέγαμε μόνο τα του γούστου μας.
Μετά από το τίποτα
Πολλοί έχουν πει ότι πριν βρεις τον παράδεισο περνάς αναγκαστικά από την κόλαση. Αλλά αυτά είναι για τους συγγραφείς.. Η κανονική ζωή σού ζητά να καθοριστείς, κι αφού το καταφέρεις σού ζητά να μην είσαι τίποτα.