Καθώς τότε, όπως μέσα σε αστραπή που τα πάντα καταυγάζει, μπορούσαν να αντικρίσουν, κι όμως αργά πολύ αργά, αφού ολοφάνερα είχε φανερωθεί μπροστά τους, αυτό που πάντα τους ξέφευγε: εκείνα τα δεινά που έφερνε η κρίση, όπως η ανεργία, η δυστυχία και η φτώχεια, ο πόλεμος και το ξεσπίτωμα και η προσφυγιά, δεν ήταν παρά απότοκα μιας αρρώστιας παμπάλαιας και σταθερά επανερχόμενης που συνοδεύει την ανθρώπινη συνθήκη.
Ήταν ο φθόνος, η μνησικακία, η ζήλια και το μίσος για τα έργα των καλύτερων μεταξύ μας, εκείνων των ξεχωριστών λίγων, τους οποίους ανίκανοι και ανήμποροι να αναγνωρίσουμε πως είναι οι άριστοι μεταξύ μας, επιδιώκουμε να τους αφανίσουμε. Συνεπικουρούμενοι, ώστε τίποτα να μην μπορεί την ύπαρξή τους να μας θυμίζει - λες και θα μπορούσαμε και από την ανάμνησή τους να απαλλαγούμε - συνεπικουρούμενοι και από τις άλλες μολυσματικές ασθένειες του Εγώ, με πρωτεύουσα τη λατρεία της ύλης, στο χωνευτήρι της οποίας συντήκεται το χρήμα με τη λάσπη και το αίμα , πλάθοντας καινούργιες, διαφορετικές σημασίες αξιών, οι οποίες, όπως σπυρί που κακοφόρμισε, αρχίζουν να πυορροούν, ανοίγοντας στον άνθρωπο την ευλογημένη προοπτική να ιαθεί ή να δηλητηριαστεί αμετακλήτως.
Με τον "Ο κήπος στις φλόγες", Ίκαρος, 2017 ολοκληρώνεται η τριλογία του Δημήτρη Νόλλα ( Αδριανή Δράμας, 1940) ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ. Τα άλλα δύο μυθιστορήματα αυτής της τριλογίας είναι "Το ταξίδι στην Ελλάδα", 2014 και "Μάρμαρα στη μέση", 2015.
Τρία εξαιρετικά κατά τη γνώμη μας βιβλία που διατρέχουν τις κοινωνίες της χώρας όταν αυτή διασχίζει μέσα από θραύσματα και αποσπάσματα την τρικυμιώδη θάλασσα της ιστορίας της, ανοιχτή στις αλληλοεπιδράσεις νέων και παλαιών ανθρώπων που αντανακλούν την ανερμάτιστη ελληνική πραγματικότητα.
Από το οπισθόφυλλο: Στο παρόν 3ο βιβλίο, που ολοκληρώνει την τριλογία "Δύσκολοι Καιροί", μια ομάδα νέων ανθρώπων γίνονται μάρτυρες της κρίσης των τελευταίων χρόνων. Όπως νεογνά που πεθαίνουν στη θερμοκοιτίδα, αμέτοχοι κι αθώοι και οι ίδιοι, γίνονται αφορμή για θρήνους και καταγγελίες της σκληρότητας του σύμπαντος κόσμου, έχοντας αποφύγει σε όλη τους τη ζωή να αφουγκραστούν το λόγο που ερχόταν από πολύ παλιά και σάλπιζε πως επιτέλους είχε έρθει ο καιρός του "επιστήσω νεανίσκους άρχοντας αυτών, και εμπαίκται κατακυριεύσουσιν αυτών".
biblionet.gr για το έργο του Δημήτρη Νόλλα.