Πέρα απ'αυτά, που εκατομμύρια άνθρωποι τα έχουν περάσει με το δικό τους τρόπο ο καθένας και άλλοι, έστω και τσακισμένοι, συνέχισαν να ζουν στο μισοσκόταδο, κι άλλοι τα έπαιξαν εντελώς και δια παντός, αυτό που τον εντυπωσιάζει είναι πως είναι και στα τρία. Κι αυτό, που για να λέμε την αλήθεια το έχει δέσει κόμπο, είναι η σιγουριά  πως είναι και σε άλλα, δεν ξέρει πόσα, απλά δεν μέχρι τώρα, δεν του δόθηκε η ευκαιρία να του φανερωθούν. Ή, για να το πούμε και αλλιώς, η τύχη και το αναπάντεχο δεν δούλεψαν για πάρτη του.  

Α, και κάτι ακόμα. Το φύλο έχει και δεν έχει σημασία. Δεν έχει, διότι 

το γνωρίζουμε χωρίς να το νιώθουμε / μια στιγμή μόνο / στα μύχια του κορμιού μας / όταν δύο μάτια σμίγουν δυο άλλα / βλέποντας όσα ποτέ δεν είδαν / πάνω σε μια απλή επιφάνεια

και έχει, διότι ως γνωστόν, το αρσενικό καρφώνει, ενώ το θηλυκό απορροφάει, το αρσενικό σπέρνει, ενώ το θηλυκό γεννάει. Στην τέχνη όμως, στην καλή τέχνη, η δια της τεθλασμένης υπέρβαση ακόμα και των φύλων, προκύπτει και δεν είναι σπάνιο γεγονός.

(Τα τρία τραγούδια που ακολουθούν κι εκφράζουν τις παρτίδες, μια άλλη μέρα παρόμοιας διάθεσης, δεν θα ήταν τα ίδια, αλλά το ίδιο εν τέλει θα σήμαιναν. Ακόμα και αν η μέρα ήταν νύχτα, ακόμα και αν αυτός ήταν ντέφι.) 

Η παρτίδα τελικά σώζεται με το υπέροχα επιτηδευμένο στυλ του επιδέξειου κώλου σε μεταξωτό βρακί και ας μην ξέρει ποια είναι, τι θέλει και που πάει,  Querer - The Rosenberg Trio  

Η παρτίδα τα κάνει όλα πουτάνα μα από σπόντα κτυπάει Έβερεστ και το ξέρει. Ζηλεύουν ως και οι αθάνατοι Πανσέληνος ο έρωτας

Η παρτίδα της νηφάλιας μέθης, η παρτίδα που τα χάνεις όλα και κερδίζεις της μοναξιά σου τα δάκρυα ως μαργαριτάρια που απογειώνουν του χαμού σου την ομορφιά.