Να πούμε εδώ ότι, όλους τους εκκλησιαστικούς ύμνους που λατρεύουμε αποφεύγουμε να τους ακούμε εκτός εκκλησίας. Κι αυτό γιατί κάποιες φορές, μετρημένες είναι η αλήθεια στα δάκτυλα του ενός χεριού, έτυχε και βρεθήκαμε σε μικρά φτωχά και ταπεινά εκκλησάκια, που δεν υπήρχαν μεγάφωνα και φώτα, ούτε επίδειξη και τυπολατρεία. Μόνο κεριά και σκιές που τρεμόπαιζαν υπήρχαν, κι ένα πλήθος  πιστών που χωρούσαν άνετα στην εκκλησία. Και βεβαίως κάτι αλλοπαρμένοι ψάλτες και παπάδες που κυκλοφορούσαν σαν αερικά από άλλες εποχές δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα κατάνυξης. Αυτή τη μαγεία δε θέλουμε να χαλάσουμε, γι'αυτό και δεν ακούμε τις υπέροχες ψαλμωδίες όπου νάναι, όποτε νάναι και από όποιους νάναι.

Μερικές φορές όμως έχουμε ακούσει τα CD του Βαγγέλη Παπαθανασίου "Ραμψωδίες" και "Ωδές", που μαζί με την θεά Ειρήνη Παππά έδωσαν ένα άλλο χρώμα σ'αυτούς τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας. Και δεν έχουμε ξεχάσει μέχρι σήμερα την ανατριχίλα που μας έπιασε όταν ακούσαμε για πρώτη φορά τις διασκευές του "Τη υπερμάχω" ( εδώ  ) και του "Ω γλυκύ μου έαρ" με την Ειρήνη Παππά" ( εδώ ).

Τι πιστεύω εγώ ο άθεος που η ανάγκη μου για πίστη δεν ευοδώθηκε ποτέ σωτήρια; Πιστεύω, επειδή το έχω νιώσει και το έχω δει με τα μάτια μου, πως όσο αρπαγμένος και αν είσαι από τις αδικίες και τα βάσανα του κόσμου τούτου, και όσο και να έχεις μαυρίσει από τις αναπόφευκτες προδοσίες και τις απιστίες της θριαμβεύουσας αυτάρεσκης πλευράς μας, αν τύχει και σε κερδίσουν αυτές οι ψαλμωδίες, είναι σχεδόν αναπόφευκτο πως... Πως μάλλον και έστω και για λίγο κάτι χαμένο μέσα σου γλυκό και τρυφερό, κάτι μπερδεμένο που ζητά θυσίες και φιλίες και αγάπες, θα πάρει θάρρος και θα σε κατακλύσει. Συμβουλή: Μην του αντισταθείτε για όσο κρατήσει, αφήστε το να σας μεθύσει. 

Τον Τζον Κολτρείν (Βόρεια Καρολίνα, 1926 - Νέα Υόρκη,1967), οι περισσότεροι φίλοι της τζαζ δε γίνεται να μην τον έχουν ακούσει. Πρόκειται για μια από τις πλέον ξεχωριστές φυσιογνωμίες αυτής της μουσικής, που στα τελευταία 8 χρόνια της ζωής του, εκεί στην δεκαετία του '60, της άλλαξε τα φώτα. Και με το παίξιμό του, ως σαξοφωνίστας και με τις συνθέσεις του και ως βασικός δημιουργός της αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής.  

Όμως αυτό που μπορεί να μη γνωρίζουν οι θαυμαστές του είναι πως ο Κολτρέιν έχει ανακηρυχθεί από την Αφρικανική Ορθόδοξη Εκκλησία των Η.Π.Α, άγιος και μάλιστα στο Σαν Φρανσίσκο λειτουργεί εκκλησία με το όνομά του. Εξ αιτίας αυτής της πλευράς του επιλέξαμε να βάλουμε το βίντεο μιας σύνθεσής του, την Ανάληψη.                                 Στον Κολτρέιν, δοθείσης ευκαιρίας, θα επανέλουμε κάποια άλλη φορά με ένα αφιέρωμα, γιατί οι συνθέσεις του μας έχουν φτιάξει πολλές φορές. Επί του παρόντος, κυρίες και κύριοι που είστε μέσα κι έχετε ανησυχίες, ή τριγυρνάτε σε άδειους δρόμους χαμένοι στο σύμπαν, ακούστε με προσοχή την 38' Ascension, Edition I, του Τζον Κολτρέιν, έργο που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1965. Παίζει η αφρόκρεμα της αμερικάνικης free jazz, σκηνής, ήγουν οι μουσικοί: 

• John Coltrane — tenor saxophone, McCoy Tyner — piano, Jimmy Garrison — bass,
• Elvin Jones — drums, Freddie Hubbard — trumpet, Dewey Johnson — trumpet, 
• Marion Brown — alto saxophone,  John Tchicai — alto saxophone, 
• Pharoah Sanders — tenor saxophone, Archie Shepp — tenor saxophone, Art Davis — bass.