Ακόμα κι αν προσθέσω ότι μύρισα πούρο, ακόμα κι αν προσθέσω πως για δευτερόλεπτα με είδα έξω στη νύχτα να προσφέρω δωρεάν αγάπη μελανί απαστράπτων. Ίσως μετά, αν φυσικά εξακολουθούμε να υπάρχουμε με σώας τας φρένας πάνω σ'αυτόν τον πλανήτη, να τα καταφέρουν οι απόγονοί μας να δίνουν και τέτοιες απαντήσεις, δίχως όμως να μπορώ να απαντήσω από τώρα ότι αυτό θα είναι υπέρ μας.
Επί του παρόντος, αυτές οι ανεξέλεγχτες κι ανεξήγητες καταστάσεις, νομίζω ότι δεν είναι ένα μειονέκτημα, αλλά ένα πλεονέκτημα του ανθρώπου. Αυτή, η πέρα από κάθε πρόβλεψη έκφραση, τον καθιστά ικανό για τα καλύτερα και για τα χειρότερα. Τέτοιες απρόσμενες ενορμήσεις του δίνουν το φύσημα να προκαλέσει να συμβεί κάτι στ'αλήθεια, όταν όλα γύρω του είναι προγραμματισμένα στο να δίνουν την εντύπωση πως κάτι τάχα μου συμβαίνει.
Όποτε ο άνθρωπος, είτε σαν "εγώ" , είτε σαν "εμείς", έκανε εκπληκτικά πράματα πιστέυω ότι σ'αυτόν τον μυστήριο παράγοντα το οφείλει. Φυσικά πάντα παίζοντας στα όρια του πλαισίου όλων των δεδομένων που καθορίζουν τη ζωή μας. Αλλά το "αέρα, αέρα", δεν εξαρτάται ούτε από τη θέλησή μας, ούτε από το περιβάλλον. Είναι κάτι πέρα από όλα όσα έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε, να τα καταλαβαίνουμε και εν μέρει να τα ελέγχουμε.
Σκέφτηκα να αναρτήσω αυτό το υπέροχο τραγούδι, όταν μου άνοιξε το γκουγκλ, που όλα τα ξέρει και μας τα προσφέρει δωρεάν (δίχως να πληρώνει τα αναλογούντα πνευματικά δικαιώματα, γι'αυτό και αποχώρησε από την Ισπανία όταν του ζητήθηκε να το κάνει), και μου έβγαλε μια ιστοριούλα που σήμερα φαντάζει εντελώς παρανοϊκή και ακατανόητη. Η ιστορία αυτή έχει να κάνει με την Γκρέις Σλικ, συνθέτρια του τραγουδιού αυτού. Η Γκρέις ήταν η αρχηγός του συγκροτήματος τoυ ψυχεδελικού συγκροτήματος Jefferson Airplane ( 1965-1972) και η τραγουδίστρια με την εκπληκτική κοντράλτο φωνή της . Η μεγάλη επιτυχία που είχε το συγκρότημα τα πρώτα χρόνια, τους έδωσε την άνεση να αγοράσουν ένα κτίριο στο Σαν Φρανσίσκο, όπου το μετέτρεψαν σε ένα είδος μουσικού κοινοβίου. Ο Μάνος Χατζιδάκις τα χρόνια της αυτοεξορίας του στις Η.Π.Α έμεινε σ'αυτό το κοινόβιο αρκετούς μήνες και όπως είχε δηλώσει ο δημιουργικός οίστρος που υπήρχε στην ατμόσφαιρα τον πότισε βαθιά. Ο οργασμός που υπήρχε εκείνα τα χρόνια στον δυτικό κόσμο ήταν μεγάλος και σ'αυτό συνέτειναν το αντιπολεμικό κίνημα ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ και οι αναζητήσεις και πειραματισμοί ενός μέρους των νέων ανθρώπων για άλλες σχέσεις και διαφορετικές ιεραρχήσεις στη ζωή τους.
Ιδού και η ιστοριούλα: Τον Απρίλιο του 1970, η απόφοιτος του κολεγίου Finch, Grace Slick, κλήθηκε να πάει σε ένα ιδιότυπο ρεβεγιόν. Σ'ένα τσάι πάρτι που το οργάνωνε η Τρίσια, κόρη του προέδρου των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον και μάλιστα μέσα στον Λευκό Οίκο. Οι μυστικές υπηρεσίες του ασφαλέστερου κτιρίου του κόσμου, δεν είχαν ιδέα ποιά ήταν η Grace Slick και ποιες ήταν οι απόψεις της για τον Νίξον. Η ροκ σταρ αποδέχθηκε την πρόσκληση και ζήτησε από τον φίλο της, Abbie Hoffman, να τη συνοδέψει. «Αποφασίσαμε ότι αυτό που
χρειαζόταν ο πρόεδρος, ήταν μια καλή ποσότητα LSD μέσα
στο τσάι του.
"Το πακέτο ήταν μικρό και χωρούσε μέσα στην τσέπη μου.
Θα το έριχνα στην κούπα του τσαγιού και ούτε που
θα το καταλάβαινε»,
είχε πει η τραγουδίστρια, σε μια συνέντευξή της σε τηλεοπτικό δίκτυο.
Το σχέδιο όμως στράβωσε. Παρά το γεγονός ότι είχε την πρόσκληση στα χέρια της, οι μυστικές υπηρεσίες την αναγνώρισαν και δεν της επέτρεψαν την είσοδο. Δεν γνώριζε ότι ήταν στη μαύρη λίστα του FBI. Η Grace Slick ήταν η δεύτερη τραγουδίστρια των Jefferson Airplane, που αντικατάστησε την Signe Toly Anderson όταν αυτή εγκατάλειψε το συγκρότημα στον πρώτο χρόνο γιατί έμεινε έγκυος.
