Εύη Χρονά Θεωρώ καλό για τη σχέση περιβάλλοντος και ανθρώπων που στην Ελβετία έχουν οι υπάλληλοι τέτοιες οδηγίες και κακό που δεν έχουν οι δικοί μας. Δεν θα μπορούσε πάντως μια τέτοια έλλειψη, μέχρι η διοίκησή μας παραδειγματιστεί από πρακτικές άλλων κρατών, να αντισταθμίζεται με το να έχουν διαμορφώσει οι πρασινοποί υπάλληλοί μας από μόνοι τους τις στοιχειώδεις περιβαλλοντικές ευαισθησίες και να καλλιεργούν συλλογικά ένα πνεύμα πρωτοβουλίας; Εντάξει, μιλάμε τώρα για εκείνες τις περιπτώσεις που το καλό και το σωστό ξεκινούν από τα κάτω, που και αυτές στις μέρες μας σπανίζουν στην χώρα μας, αλλά κακό δεν κάνει αν ελπίζουμε. Υπάρχει κι ένα τελευταίο καλό χαρτί, που είναι η πίεση που μπορούν να ασκήσουν στους υπαλλήλους, οι κάτοικοι που στην περίπτωσή μας φύτεψαν και απολάμβαναν το χαμομήλι. Με λίγα λόγια, η μικρή αυτή μάχη (μία από τις χιλιάδες που έχει ανάγκη η κοινωνία για να πάει λίγο καλύτερα) κάποτε μπορεί και να κερδηθεί, ε;