Σ.Δ. Η πρώτη απορία που μου προέκυψε με το που διάβασα αυτό το άρθρο ήταν αν αυτή την "ικανότητα" την έχουν όλοι οι ουρακοτάγκοι και γενικότερα όλοι οι πίθηκοι. Η δεύτερη είναι από πότε την έχουν. Και η τρίτη, αν αυτή δεν την είχαν και οι προγονοί μας πριν περάσουν στην κατηγορία του Homo Sapiens* την απόκτησαν μετά. Μόνο εικασίες φυσικά μπορούμε να κάνουμε μιας και είναι σχεδόν αδύνατο να δώσουμε πειστικές απαντήσεις.
Ρεπορτάζ: Τον Ιούνιο του 2022 ο Ράκους, ένας αρσενικός ουρακοτάγκος της Σουμάτρας, τραυματίστηκε στο πρόσωπο, κάτω από το δεξί μάτι, προφανώς σε καυγά με κάποιον άλλον αρσενικό στο ερευνητικό κέντρο Σουάκ Μπαλιμπίνγκ, μια προστατευόμενη περιοχή του τροπικού βροχοδάσους της Ινδονησίας.
Αυτό που έκανε τρεις ημέρες αργότερα ο 30χρονος Ράκους αιφνιδίασε τους επιστήμονες: τον είδαν να φροντίζει το τραύμα χρησιμοποιώντας ένα φυτό της περιοχής, γνωστό ως παυσίπονο αλλά και για την επούλωση πληγών χάρη στις αντιβακτηριδιακές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμυκητισιακές και αντιοξειδωτικές ιδιότητές του.
- Είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται μια τέτοια συμπεριφορά σε έναν πίθηκο στο φυσικό περιβάλλον του, ανέφερε η επιστημονική ομάδα σε άρθρο της που δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό Scientific Reports.
Η Ιζαμπέλε Λάουμερ, ειδική στα πρωτεύοντα ζώα στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ της Γερμανίας και βασική συγγραφέας της μελέτης, ανέφερε ότι ο Ράκους ζει μαζί με άλλους 130 ουρακοτάγκους σε μια ζώνη του εθνικού πάρκου Γκουνούνγκ Λέουσερ της Ινδονησίας.
- Τρεις ημέρες μετά τον τραυματισμό του, το ζώο άρχισε να μασά τα φύλλα ενός φυτού, που οι ντόπιοι αποκαλούν Ακάρ Κούνινγκ (επιστημονική ονομασία Fibraurea tinctoria). Αλλά αντί να τα καταπιεί, άλειφε με τα δάχτυλά του την πληγή, μέχρι που την κάλυψε τελείως με τον πολτό του φυτού.
Η πληγή δεν μολύνθηκε ποτέ. Πέντε ημέρες αργότερα, είχε κλείσει. Στις 15 ημέρες, δεν είχε απομείνει παρά μια αμυδρή ουλή.
Το «φάρμακο» που χρησιμοποίησε ο Ράκους δεν είναι κάτι το «θαυματουργό» αφού χρησιμοποιείται επίσης στην παραδοσιακή ιατρική της ευρύτερης περιοχής, από την Κίνα μέχρι τη Νοτιοανατολική Ασία, κυρίως για την καταπολέμηση της ελονοσίας. Είναι όμως «η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση φροντίδας μιας πληγής από ένα άγριο ζώο, με ένα είδος φυτού που περιέχει ενεργές βιολογικές ουσίες», σημειώνουν οι ερευνητές.
Εφόσον επιβεβαιωθεί και από άλλες παρατηρήσεις, θα προστεθεί στην αυξανόμενη λίστα «αυτοθεραπείας» των ζώων, κυρίως των πρωτεύοντων. Τη δεκαετία του 1960 η διάσημη πρωτευοντολόγος Τζέιν Γκούνταλ είδε για πρώτη φορά χιμπατζήδες να τρώνε φύλλα που αργότερα διαπιστώθηκε ότι είχαν αντιπαρασιτικές ιδιότητες.
Μια τέτοια συμπεριφορά έχει επίσης παρατηθεί στους μπονόμπο και τους γορίλες, όπου τα ζώα επιλέγουν ποια φυτά θα φάνε. Πιο πρόσφατα, ερευνητές είδαν ουρακοτάγκους του Βόρνεο –που ζουν επίσης ελεύθεροι στη φύση– να μασούν τα φύλλα ενός φυτού και να τρίβουν με τον πολτό τα άκρα τους.
- Σύμπτωση; Το ίδιο φυτό, η Dracenea cantleyi, χρησιμοποιείται από τους ιθαγενείς για να καταπραΰνουν τους πόνους των μυών και των αρθρώσεων…
Οι ερευνητές θεωρούν ότι η συμπεριφορά του Ράκους δεν ήταν τυχαία αλλά σκόπιμη, αφού ήταν κάτι που έκανε κατ’ επανάληψη και με προσοχή, απλώνοντας το «φάρμακο» σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματός του.
Η Δρ Καρολίνε Σκούπλι, εξελικτική βιολόγος που συμμετείχε στη συγγραφή της μελέτης, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο το ζώο να ανακάλυψε τυχαία τις φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού. Ίσως, χωρίς να το επιδιώκει, να άγγιξε την πληγή με τα δάχτυλά του, που ήταν πασαλειμμένα με τον πολτό και να αισθάνθηκε στιγμιαία ανακούφιση. Έτσι, επανέλαβε την ίδια κίνηση πολλές φορές. Ο Ράκους όμως έφαγε και ένα μέρος του φυτού, κάτι που σπανίως κάνουν οι ουρακοτάγκοι της περιοχής. Ενδέχεται επομένως ο Ράκους να «έμαθε» αυτή τη συμπεριφορά από τη νηπιακή του ηλικία.
Ουρακοτάγκος σημαίνει «άνθρωπος του δάσους» στην ινδονησιακή και τη μαλαϊκή γλώσσα και αυτοί οι πίθηκοι είναι το μεγαλύτερο δενδρόβιο θηλαστικό του κόσμου.
Έχουν προσαρμοστεί να ζουν στα δέντρα και η ζωή τους είναι πιο μοναχική σε σύγκριση με τους άλλους μεγάλους πιθήκους.
Κοιμούνται και τρώνε φρούτα στην κορυφή των δέντρων και μετακινούνται αιωρούμενοι από κλαδί σε κλαδί.
«Έχουν υψηλές γνωστικές ικανότητες, ιδίως στον τομέα της φυσικής γνώσης», είπε η Σκούπλι. «Είναι γνωστό ότι λύνουν προβλήματα. Αποκτούν τις δεξιότητές τους μέσω της παρατήρησης και οι δεξιότητες αυτές περνούν από γενιά σε γενιά. Ο πληθυσμός όπου έγινε αυτή η παρατήρηση είναι γνωστό ότι χρησιμοποιεί εργαλεία για διάφορους λόγους», πρόσθεσε.
Wild orangutan actively treats wound with a healing plant
Long call of injured wild male Sumatran orangutan before treating his wound with a healing plant
Με πληροφορίες από AFP-Reuters μέσω ΑΠΕ – ΜΠΕ
Βερολίνο, Germany.
Πηγή: hellasjournal.com
* Ο Homo sapiens Ο άνθρωπος είναι το μόνο σωζόμενο υποείδος του Homo sapiens. Το δεύτερο υποείδος του Homo sapiens είναι ο Homo sapiens idaltu που έχει εξαφανιστεί. Ο Homo sapiens αποτελεί το μόνο επιζών μέλος του γένους Homo των Ανθρωποειδών, δηλαδή της υπεροικογένειας των Ανθρωπιδών.αποτελεί το μόνο επιζών μέλος του γένους Homo των Ανθρωποειδών, δηλαδή της υπεροικογένειας των Ανθρωπιδών. Η κυρίαρχη άποψη στον επιστημονικό χώρο σχετικά με την καταγωγή των ανατομικά σύγχρονων ανθρώπων ονομάζεται Πέρα από την Αφρική " και υποστηρίζει πως ο Homo sapiens εξελίχτηκε στην Αφρική και μετακινήθηκε στις γύρω ηπείρους περίπου 50.000 με 100.000 χρόνια πριν, αντικαθιστώντας τους πληθυσμούς του Homo erectus στην Ασία και του Homo neanderthalensis στην Ευρώπη.
Ο όρος "άνθρωπος" όταν αναφέρεται στην ανθρώπινη εξέλιξη εννοεί το γένος Homo όμως οι μελέτες τις ανθρώπινης εξέλιξης περιλαμβάνουν συνήθως και άλλα ανθρωποειδή, όπως είναι ο Αυστραλοπίθηκος, η εξελικτική πορεία του οποίου διαχωρίστηκε από αυτήν του ανθρώπινου γένους περίπου 2,3 εκατομμύρια χρόνια πριν, στην Αφρική. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως οι άνθρωποι μοιράζονται τον τελευταίο κοινό τους πρόγονο με τους χιμπαντήδες, ο οποίος έζησε περίπου 5-7 εκατομμύρια χρόνια πριν. Πολλά είδη και υποείδη του γένους Homo έχουν αφανιστεί. Μεταξύ όλων αυτών είναι και ο Homo erectus, ο οποίος έζησε στην Ασία, και ο Homo sapiens neanderthalensis ο οποίος έζησε στην Ευρώπη. Οι Αρχαϊκοί Homo sapiens εξελίχτηκαν περίπου 400.000 με 250.000 χρόνια πριν.
