ΦωτεινόΣέπιαΣκοτεινόΜεγέθυνση (+)Σμίκρυνση (-)Χωρίς σχόλιαΜε σχόλιαΠιο στενόΠιο φαρδύ
Σάββατο, 13 Νοεμβρίου 2021 11:33

Fail better! Του Μάνου Σ. Στεφανίδη, στο fb

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
fb46Σήμερα θα ξεναγήσω τις δύο μου κόρες σε χώρους που επισκέφθηκα τρεις μέρες πριν και με εντυπωσίασαν. Κυρίως γιατί θέλω να τους αποδείξω πως υπάρχουν σημαντικά πράγματα και εκτός διαφήμισης ή συρμού. Που δεν τα διοργάνωσε η Στέγη ή το Νέον. Δεν εμφανίζεται ο Αντώνης Παπαδημητρίου με τον Μαζωνάκη στο Πεδίο του Άρεως ή ο Σάμιουελ Μπέκετ σαν διαφήμιση Τζάμπο ελέω Ναυρίδη στο Καπνεργοστάσιο της Λέρνομαν. Ο απόκρυφος, μινιμαλιστικός δάσκαλος της σιωπής και της άκρας ταπείνωσης εμπρός στην έκλειψη κάθε νοήματος λάμπει σε τεράστια νέον σαν χριστουγεννιάτικος στολισμός βαλκάνιας κωμόπολης.
 Αντίθετα, εγώ θα πάω τις κόρες μου σήμερα Σάββατο να δουν τον Απόστολο Χατζαρά στη γκαλερί fb47Σιαντή, έναν ζωγράφο που συνομιλεί με τον Κόντογλου και τον Φασιανό, τον Θεόφιλο και το '21 χωρίς φολκλόρ συνειρμούς ή επετειακές εμμονές. Με μια μετά ποπ αισθητική υψηλού, εορταστικού, επιπέδου. Επειδή μιλήσαμε και για Χριστούγεννα.
Έπειτα θα ανέβω στη Ζουμπουλάκη που εκθέτει ένας από τους δύο τρεις σημαντικότερους ζωγράφους μας. Ο Κυριάκος Μορταράκος. Αυτός κι αν δίνει μάθημα μνημειακής λιτότητας, ζωγραφικής ενδοσκόπησης και στιβαρού στοχασμού. Θα ονόμαζα τα έργα του "τέχνη της ελεγχόμενης απελπισίας" αν δεν φοβόμουν τη μεγαλοστομία της έκφρασης.
Μετά θα πήγαινα στη Σκουφά όπου ο παλιός μου φίλος Αλέξης Κυριτσόπουλος συνεχίζει τα πολύ σοβαρά παιχνίδια του ζωγραφίζοντας Δον Κιχώτες και Ανεμόμυλους για να μιλήσει με χρώμα και σκοτάδι για πράγματα πολύ σημερινά.
Τέλος θα επισκεφθούμε δύο δημόσια κτίρια στα οποία μνημειώνεται η μεγάλη ζωγραφική. Πρώτα το δημοτικό κατάστημα στη Λιοσίων την είσοδο του οποίου κοσμεί ένας μεγάλος Μόραλης του '70 με όλα τα κατακτημένα σύμβολα του - σε εκτέλεση Ελένης Βερναρδάκη του 1986 - και έπειτα στο τρίτο όροφο της Φιλοσοφικής Σχολής Ζωγράφου όπου πρόσφατα ο Γιώργος Κόρδης ξεδίπλωσε την εκατό μέτρων Οδύσσεια του συνομιλώντας και με τον Κόντογλου αλλά και με τον Κιούμπρικ ή τον Ταρκόφσκι. Επειδή περί ιερής μοναξιάς ο λόγος... Έτσι ο κύκλος θα κλείσει σήμερα όπως άρχισε. Με πίστη σ' εκείνη την παράδοση που μπορεί να έρχεται κι από το πιο μακρινό μέλλον.
ΥΓ. 1 Να γιατί δεν με πείθουν οι πούροι μας μοντερνιστές που μονοπωλούν τα ιδιωτικά και τα δημόσια σήμερα στον τόπο. Γιατί αν δεν μπορούν να καταλάβουν το μοντέρνο στον Κόντογλου, τότε πώς μπορούν να το αντιληφθούν οπουδήποτε αλλού; Τελικά το μόνο που αντιλαμβάνονται είναι η μόδα του "μοντέρνου" δηλαδή ένα χλωμό φάντασμα του.
ΥΓ. 2 Ας αφήσουμε λοιπόν στους νεόπλουτους της πολιτικής να εμπιστεύονται την τέχνη (τους) στους νεόπλουτους του πολιτισμού. Εμείς ξέρουμε ότι το παιχνίδι παίζεται - και χάνεται - αλλού κι αλλιώς. Fail better! Succeed again.
ΥΓ. 3 Από τους ασάλευτους προτιμώ τους σαλεμένους.
Άγγελος Παπαδημητρίου
Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 13 Νοεμβρίου 2021 11:44
Κατηγορία Εικαστικές δημιουργίες-διακόσμηση
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Τελευταία άρθρα από τον/την Λάκης Ιγνατιάδης

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Ο 1ος παιδικός διαγωνισμός εξωφύλλου της «σχεδίας» "Τι θέλει να μας πει ο νικημένος στρατιώτης;", του Στράτου Μάκρα, από το fb. »

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση

επιστροφή στην κορυφή