Μετά την καταστροφή της Σμύρνης πιάνει ένα σπιτάκι στην Κρεμμυδαρού, όπως ονομαζόταν τότε η Δραπετσώνα, στον Άγιο Διονύση, και δουλεύει σε χρωματοπωλείο. Η αγαπημένη του ενασχόληση να ψέλνει συνεχίζεται, αυτή τη φορά στην Αγία Ζώνη.

Ποιος; Ο Στελλάκης Περπινιάδης ( Τήνος, 1889 - Αθήνα, 1977), ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές του σμυρνέικου και ρεμπέτικου τραγουδιού. 

Νίκος Πουρναράς/οικοδόμος. Ο Στελλάκης Περπινιάδης εκτός από σπουδαίος ερμηνευτής του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού υπήρξε ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης μεγάλου διαμετρήματος κι ένας ιδιαίτερα αξιόλογος άνθρωπος. Άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στα μουσικά πράγματα, κατακτώντας πανάξια τη δική του χρυσή σελίδα στο βιβλίο του λαϊκού μας πολιτισμού.

Το ανοιχτό θέμα μου με τον Μίκη Θεοδωράκη ( Χίος, 1925 - Αθήνα, 2021) είναι πως ενώ τα πολιτικά του πάντα λίγα μου έλεγαν πολλά από τα τραγούδια του μου έλεγαν και το σημαντικό, εξακολουθούν να μου λένε, πολλά. Προφανώς δεν αμφισβητώ τις αγωνιστικές του περγαμηνές, το θάρρος και τη γενναιότητά του, αλλά οι κατά περιόδους πολιτικές του θέσεις από την μεταπολίτευση και μετά που τον παρακολουθούσα, όχι μόνο δεν μου κέντριζαν το ενδιαφέρον αλλά αρκετές φορές σε σημαντικά θέματα διαφωνούσα εντελώς. Αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ είχα όλο το δίκαιο του κόσμου με το μέρος μου, μιας και υπήρξαν φορές που η εξέλιξη των πραγμάτων φανέρωνε πως τη σωστή επιλογή την είχε κάνει αυτός. Κι αυτό με ένα τρόπο με έβαζε σε σκέψεις, με επηρέαζε. 

Με την ελπίδα ότι θα υπάρξει διορθωτική κίνηση άμεσα.

Άρης Δημοκίδης. Καθώς τίποτα δεν είναι απόλυτο, ας αφήσουμε ανοιχτό το ενδεχόμενο για δύο πράγματα:

α) Ο κύριος Πλεύρης δεν αποκλείεται εντελώς να είναι αξιόλογος σε κάποια πράγματα

β) Η επιλογή του να έγινε με την ελπίδα πως ως πρόσωπο με ιστορία στην άκρα δεξιά να μαζέψει λίγο τους ακροδεξιούς αντιεμβολιαστές και είτε να τους πείσει, ή να τους μαλακώσει.

Όμως τα όποια οφέλη μοιάζουν σαφώς λιγότερα απ’ τα προβλήματα αυτής της επιλογής.Να μερικοί λόγοι που κατά την προσωπική μου γνώμη θα έπρεπε να αντικατασταθεί άμεσα

Τραγούδια εκστατικά σαν το παμπάλαιο τραγούδι του Αιγαίου «Ωραία που είναι την αυγή» με την ακριβή μας Ειρήνη Κονιτοπούλου - Λεγάκη. Τραγούδια απόδρασης και τερπνών στοχασμών σαν την «Κρουαζιέρα του διαδρόμου» με την Κατιάνα Μπαλανίκα. Στίχοι του Κάλβου, αποσπάσματα από το «Όνειρο Στο Κύμα» του θεϊκού Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.  Και άλλα κείμενα και τραγούδια φευγάτα ακούγονται σε αυτό το podcast του Διονύση Σαββόπουλου. Πατώντας greece2021.gr εμφανίζεται το podcast.

Στην τηλεόραση εικόνες συγκλονιστικές από Ρωσία. Θυμάμαι το βυσσινί σημειωματάριο. Ψάχνω στα κουτιά με τις φωτογραφίες και να, το ανασύρω. Πέφτουν κάτι ξερά λουλουδάκια κι ένα φύλλο. Δεν είναι δυνατόν! Οι πιο όμορφες στιγμές ξεχασμένες, καταχωνιασμένες. Δεν την άντεχα ποτέ τόσην ευτυχία.

Οι εικόνες που κυλούσαν στη μικρή οθόνη σταμάτησαν το πήγαινε- έλα μου στην κουζίνα. Πρόσωπα σκαμμένα με μάτια που κάποτε πρέπει να ήσαν φωτεινά και γελαστά, εξακολουθούσαν να είναι όμορφα παρά την πίκρα τους. Το συσσίτιο και το ντύσιμο μαρτυρούσαν άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Τα λόγια τους λιγοστά μα πρόδιναν απελπισία και υπαινίσσονταν τις αιτίες.

Την ιστορία των πιο επικίνδυνων και θανατηφόρων πανδημιών την εξιστορεί με συναρπαστικό τρόπο ο Δρ Νικόλας Διέτης. Την διάβασα και την ευχαριστήθηκα, όχι μόνο γιατί έμαθα κάποιες ενδιαφέρουσες γνώσεις που αγνοούσα αλλά και διότι μου ενίσχυσαν τη θετική γνώμη που έχω για τα εμβόλια. Πάντως είναι ένα άρθρο καλογραμμένο και ωραία παρουσιασμένο που αξίζει να διαβαστεί ακόμα και από όσους θεωρούν τις επιπλέον γνώσεις που δεν βγαίνουν κατ'ευθείαν από τη ζωή τους άχρηστες πληροφορίες και από όσους δεν τους φοβίζει ο covid-19 και αρνούνται να εμβολιαστούν. Ένα από τα ατού του άρθρου είναι και οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν, που αρκετές απ'αυτές είναι πίνακες γνωστών ζωγράφων.

Άρης Δημοκίδης. Όταν κλείσαμε τα εισιτήρια για να πάμε στην Κοπεγχάγη, ήταν ακόμα αρχές καλοκαιριού. Τότε που πιστεύαμε πως χάρη στα εμβόλια και την αναμενόμενη καλοκαιρινή ύφεση του ιού θα είχαμε ένα «κανονικό» καλοκαίρι.

Μετά μας έσκασε η Δέλτα, μάθαμε πως παρά τα εμβόλια υπήρχε μια μικρή πιθανότητα να πάθουμε κάτι, τα κρούσματα στην Ελλάδα αυξάνονταν και τελικά είχαμε αγωνία μέχρι και την τελευταία ημέρα μήπως η Δανία μας βάλει στο κόκκινο και δεν μπορέσουμε να ταξιδέψουμε (ως εμβολιασμένοι θα μπορούσαμε να πάμε αλλά θα έπρεπε να μείνουμε 10 μέρες σε καραντίνα, άρα δώρο άδωρο).

Κώστας Καλλίτσης. Αν –χτύπα ξύλο– σε έναν μήνα ξεσπάσει πυρκαγιά στο υπόλοιπο, άκαυτο, κομμάτι της Αττικής θα είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε καλύτερα; Είδατε να έχει καθαρίσει η αυτοδιοίκηση τις ντάνες ξεραμένα κλαδιά από τη Μήδεια; Να τρέχουν ν’ ανοίξουν αντιπυρικές ζώνες και δασικούς δρόμους τα δασαρχεία; Μήπως επέτρεψαν τον καθαρισμό των οικοπέδων από επικίνδυνα πεύκα ή μήπως άρχισαν να αραιώνουν τα δάση, όπου είναι 300 ή 500 πεύκα ανά στρέμμα αντί για 30 που θα ’πρεπε να είναι η μέγιστη πυκνότητα; Μήπως η ΔΕΗ αντικατέστησε κάποιον απ’ τους επικίνδυνους μετασχηματιστές; Μήπως, έστω, βγήκε στη σέντρα κάποιος από αυτούς που συνεχίζουν να πετάνε μπάζα στο δάσος; Ή μήπως έγινε υποχρεωτική η ασφάλιση των κτιρίων, για να μην πληρώνει ο φορολογούμενος τα καμένα σπίτια; Τίποτα από αυτά.

Μισέλ Φάις. Η θερινή διηγηματογραφική παράδοση του Ανοιχτού Βιβλίου συνεχίζει απρόσκοπτα, για ένατη συνεχή χρονιά, με ιστορίες που γράφουν αποκλειστικά για τους αναγνώστες της «Εφ.Συν.» συγγραφείς μιας ανοιχτής τεχνοτροπικής και ηλικιακής βεντάλιας. Αυτό το καλοκαίρι, δώδεκα συγγραφείς επιλέγουν ισάριθμους λογοτεχνικούς ήρωες (ελληνικής ή ξένης πεζογραφίας) για να περάσουν μαζί τις διακοπές τους―εντός ή εκτός συνόρων.Εναρξη «υπό σκιάν», λοιπόν, με τον Νικήτα Σινιόσογλου

Για όσους δημότες δεν έχουν την σχετική ενημέρωση και ενδιαφέρονται για το θέμα της ανάπλασης στη Δραπετσώνα, τους πληροφορούμε τα βασικά για μία πλευρά της. Έχουμε και λέμε λοιπόν, σύμφωνα με όσα είχαμε μάθει από εδώ και από εκεί, η προσφυγή της Εθνικής Τράπεζας στο ΣτΕ ενάντια στην απόφαση της Περιφέρειας Αττικής τον Μάιο του '19 με εισηγητή τον τότε Περιφερειάρχη Πειραιά Γ.Γαβρίλη για την απαλλοτρίωση των 220 στρεμμάτων των λιπασμάτων στη Δραπετσώνα, αναβλήθηκε μέσα στο '21 δύο φορές. Οι πληροφορίες μας λένε πως η προσφυγή αυτή θα συζητηθεί το φθινόπωρο του '21.