Ένας γνωστός Μιχάλης που μας περνούσε 10 χρόνια, ένα βράδυ με κρασί πριν πολύ καιρό, που είχαμε πιάσει μια συζήτηση για κάμπινγκ γενικώς, μας είχε πει ότι και στη Βούλα παλιά υπήρχε ένα κάμπινγκ στο οποίο είχε κατασκηνώσει κάποια φεγγάρια. Του άρεσε γιατί πέρα απ’όλα τ’άλλα ήταν και κοντά.

Χθες νοίκιασα σε DVD την ταινία "Πλαγίως" (2005) του συμπατριώτη μας Αλεξάντερ Πέιν. Μία ταινία που την είχα δει όταν παίχτηκε στους κινηματογράφους και θέλησα τώρα να την ξαναδώ. Η ταινία τριγυρνάει στα ωραία τοπία της εξοχικής Καλιφόρνιας και παρακολουθεί από κοντά δύο φίλους που κυκλοφορούν εκεί.

Κυκλοφορούν κατά χιλιάδες σε όλο το κόσμο. Είναι βιβλία και άρθρα που μας δίνουν συμβουλές. Συμβουλές για οποιοδήποτε θέμα μπορείται να φανταστείτε και για άλλα που ούτε περνούν από το μυαλό σας. Παραδείγματος χάριν: "Πως θα κάνετε το αφεντικό σας να σας δίνει συνεχώς αυξήσεις" ή " Πως θα ανάψετε ερωτικά αυτόν/ην που σας αρέσει"

Πάνε λίγες μέρες, ήμουν μόνος στην παραλία, στην άκρια του λιμανιού, μετά το παγοποιείο και το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη. Δύο το μεσημέρι, ένας ουρανός χωρίς σύννεφα και ήλιος από λιωμένο μολύβι. Και πάλι στη θύμησή μου ένας στίχος του Ελύτη:

Ο Παναγής Σκουζές* το 1841 έκατσε και έγραψε ένα χρονικό για τη σκλαβωμένη Αθήνα, την περίοδο του τυράννου Χατζή Αλί Χασεκή**. Το βιβλίο αυτό επανακυκλοφόρησε το 1945 και το 1984. Ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής της σύγχρονης Κοινωνικής και Πολιτικής Ιστορίας στο ΑΠΘ,

Κάθεσαι στο σπίτι σου, βράζεις στο ζουμί σου και δεν παίρνεις μυρωδιά από το μάλε βράσε που γίνεται έξω. Προτιμάς ν' ακούς τον ήχο της σιωπής. Φυσικά πάντα έχεις να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα δικά σου και αυτών που εξαρτώνται από σένα.

Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε για μας το τετράφυλλο 4^ο φύλλο της περιοδικής ενημερωτικής έκδοσης « Η Πόλη μας», της δημοτικής κίνησης «Αναγέννηση». Ευχάριστη, διότι βγήκε σε μικρή χρονική απόσταση από το 3^ο φύλλο. Ευχάριστη επίσης, διότι από αισθητικής άποψης και στοιχειοθεσίας ήταν εμφανώς καλύτερη από τα τρία προηγούμενα φύλλα.

Από τα πράγματα που μας διαμορφώνουν φαίνεται ότι τα περισσότερα κινούνται στο χώρο του αοράτου και δεν είναι δικές μας επιλογές.  

Εμείς στο Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα, δεν παρευρεθήκαμε. Κάτι όμως είδαμε στην τηλεόραση, διαβάσαμε και μερικά άρθρα σχετικά στις εφημερίδες, μας είπαν και κάποια πράγματα φίλοι και γνωστοί που ήταν παρόντες κι έτσι από μακριά σχηματίσαμε μία πρώτη άποψη.

Όταν τέλειωσα το διάβασμα ενός άρθρου στη lifo αυτής της βδομάδας, που έγραψε ο Γ. Βαρουφάκης ( ένας οικονομολόγος, για όσους δεν τον γνωρίζουν) αισθάνθηκα κάτι, που αν είχε χρώμα, θα ήταν μπλε βαθύ με λίγες μικρές κόκκινες σταγόνες.