Γιώργος Μεριζιώτης

Γιώργος Μεριζιώτης

gm2Επιμέλεια/ σχολιασμός : Γιώργος Μεριζιώτης

Σχόλιο 

Μπάτσοι και ναζί το ίδιο μαγαζί… 

Επειδή δεν είμαστε/είμαι χθεσινός και δεν κατοικοεδρεύω σε κάνα σύννεφο, λέγαμε /λέμε ότι, το βαθύ κράτος (παρακράτος για άλλους) δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Η σχέση κράτους πολιτικών και βαθέως κράτους είναι μια παλιά σχέση αγάπης/μίσους σαν των ερωτευμένων ζευγαριών.

Εδώ να κάνουμε μια μικρή παρένθεση και να πούμε πως η έννοια του παρακράτους – παρακρατικός, είναι όρος που χρησιμοποιήθηκε από την αριστερά, ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του Λαμπράκη. Είναι ένας ψευδής διαχωρισμός, γιατί μπορεί να σημαίνει από τη μια μεριά το νομιμοποιημένο συντεταγμένο κράτος και από την άλλη το παρα- του κράτους, το μη νομιμοποιημένο.

gm1Επιμέλεια /σχολιασμός: Γιώργος Μεριζιώτης

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων (*)

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων καθιερώθηκε  το 1931 σ’ ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η θεματολογία  διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού κόσμου.

Οι άνθρωποι νομίζουν ότι απλώς προσπαθώ να φροντίσω όμορφα, χνουδωτά ζωάκια. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι σταματήσω την αυτοκτονία του ανθρώπινου γένους», έλεγε για την κρίση της εξαφάνισης των ειδών, ο γνωστός περιβαλλοντολόγος του κινήματος της διατήρησης της άγριας ζωής  Τζέραλντ Ντουρέλ. Τώρα αυτή η κρίση είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, όχι απλά προ των πυλών αλλά σε πλήρη εξέλιξη.Οδεύουμε προς έναν πλανήτη χωρίς ζώα. Και δυστυχώς ο άνθρωπος ξεχνά ότι είναι ένα από αυτά.

gmΠρόλογος / επιμέλεια  Γιώργος Μεριζιώτης

« Κατ’ εμέ ο εχθρός δεν είναι η αριστερά, ο κομμουνισμός, ο αναρχισμός ή ακόμη η ανατροπή, αλλά ακριβώς αυτή η ιδεολογία της κοινωνικής  ισότητας, της οποίας οι διατυπώσεις, θρησκευτικές ή κοσμικές, μεταφυσικές ή δήθεν επιστημονικές, δεν έπαψαν να ανθούν εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια ». Αλέν ντε Μπενουά (Alain de Benoist): νεοφασίστας  φιλόσοφος. (1)

 Πολλοί/λες θα απορήσουν που ξεκινάω το κείμενο με ένα χορείο ενός νεοφασίστα, όμως αυτό το χορείο αντανακλά και – βέβαιος- αντικατοπτρίζει την εποχή μας. Μια εποχή που πολύ ορθά έχει χαρακτηριστεί και ως ο νέος ολοκληρωτισμός, γιατί η  νεοφιλελεύθερη και σοσιαλφιλελεύθερη  σκέψη και διαχείριση από τις παγκόσμιες πολιτικές και οικονομικές ελίτ  ποσώς διαφέρει από την πιο πάνω ρήση. (*)

merez2Σχόλιο / πρόλογος / επιμέλεια: Γιώργος Μεριζιώτης

Στην μνήμη του Παύλου Φύσσα

Σχόλιο

Το  φετινό δελτίο τύπου της Οικογένειας και φίλων Παύλου Φύσσαλέει: 

«Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 5 χρόνια από την ημέρα που ο Παύλος στάθηκε όρθιος και κοίταξε “το Τέρας” στα μάτια, αποδεικνύοντας ότι ο φόβος και η ελευθερία, είναι έννοιες που δεν συμβαδίζουν. Από τη μέρα αυτή και μέχρι σήμερα στεκόμαστε κι εμείς ακόμα εδώ, ακλόνητοι, απέναντι στους χρυσαυγίτες δολοφόνους του, που προσπαθούν απεγνωσμένα να αποδείξουν ότι είναι ένα δήθεν ¨νόμιμο¨ πολιτικό κόμμα, και όχι μια νεοναζιστική οργάνωση με μόνο στόχο να κατασπαράξει όποιον φαντασιώνεται ως εχθρό της, σε συνεχεία των ιδεολογικών της προγόνων…» Αυτούς τους προγόνους παρουσιάζω σε αυτή την ανάρτηση.

merez1Σχόλιο/ επιμέλεια: Γιώργος Μεριζιώτης

Σχόλιο

Το σύνθημα στους τοίχους λέει “ να μην ζήσουμε σαν σκλάβοι ” μήπως τελικά ζούμε; μήπως το σύστημα που έχουν εγκαθιδρύσει οι πολυεθνικές τροφίμων μας εκτρέφει σαν τα ζώα;

 

« Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε έθνη. Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο ».   Χένρι Κισινγκερ 1974

meriz3Πρόλογος / επιμέλεια: Γιώργος Μεριζιώτης

Ταξιδιώτης του ονείρου

«Περιήγηση στην Ουτοπία» είναι ο τίτλος του βιβλίου που έγραψε η Μαρία-Λουίζα Μπερνέρι το οποίο αποτελεί  ένα από τα σημαντικότερα έργα για τις ουτοπίες, όπου μάλιστα επιχειρεί μια κρίσιμη και χρήσιμη αντιδιαστολή ανάμεσα στις εξουσιαστικές και τις αντιεξουσιαστικές ουτοπίες.

Ζούμε στην εποχή του γκρίζου (σαν την στάχτη και το μπετόν ) του μαύρου (σαν τα αποκαΐδια), ζούμε στην εποχή της αριθμοποίησης του ανθρώπου ως νούμερο στις στατιστικές, ζούμε την απόλυτη δικτατορία του εφικτού, του ρεαλισμού, του πραγματισμού, του προγραμματισμού και της μηχανοποίησης του ανθρώπου, ζούμε ως καταναλωτές των προϊόντων των μμε και των σόσιαλ μίντια, τις ζωές των άλλων.

gmeriz51. Η επανανοηματοδότηση της καθημερινότητας μας

Σήμερα στα πλαίσια της συνολικής κρίσης και του «ναυαγίου» του μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθήθηκε στη χώρα, θεωρούμε ότι είναι καταρχήν απαραίτητο να δώσουμε νέα νοήματα στη ζωή μας και την καθημερινότητά μας σαν πολίτες της.

Περισσότεροι πολίτες της  βλέπουν ότι είναι αναγκαίο να ξεπερασθεί το παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό μοντέλο «ανάπτυξης» που μας οδηγεί σε οικονομικές και οικολογικές καταστροφές. Από την άλλη αντιλαμβάνονται όλο και περισσότεροι, ότι για να είναι αυτό δυνατό, θα χρειασθεί ένα σημαντικό μέρος της νεολαίας και των ανέργων των πόλεων να μετεγκατασταθεί με δημιουργικό τρόπο στην περιφέρεια. Για να την αναζωογονήσουν και να στραφούν στην ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με εφαλτήρα τον αγροδιατροφικό τομέα και την μεταποίηση και όχι μόνο με τις υπηρεσίες και τον υπερδιογκωμένο μέχρι σήμερα τριτογενή τομέα και τον τουρισμό.

gmeriz4
Ένα σχόλιο σαν προσωπική μαρτυρία του Γιώργου Μεριζιώτη.


Στην δεκαετία του 1970 στην περιοχή που έμενα όντας μακριά από την θάλασσα ο εξωραϊστικός σύλλογος της περιοχής κάθε καλοκαίρι έβαζε πούλμαν και πηγαίναμε στο Κόκκινο Λιμανάκι για μπάνιο. Το Κόκκινο Λιμανάκι και το Μάτι το θυμάμαι με λίγα σπίτια, έκτοτε δεν ξαναπήγα στην περιοχή.
Κυριακή, 29 Ιουλίου 2018 16:49

Κοινά : Μια σύντομη εισαγωγή

gmeriz3Σε συνέχεια του σχόλιού μου στην ανάρτηση

Σε σύγχρονη δουλεία  που γράφω:

{…] Σχόλιο πάνω στη τραγική συγκυρία 24/ 7/2018

Όλο τα ίδια και τα ίδια… του μυαλού μας ροκανίδια
 
Είμαι 58 χρόνων, από 7/8 χρόνων που ο άνθρωπος αρχίζει να αντιλαμβάνεται το περιβάλλoν του και τη συζητάνε οι μεγάλοι ακούω, εδώ και μισό αιώνα για φωτιές στην Πεντέλη, στην Πάρνηθα, στον Υμηττό.
 
Ακούω για εμπρησμούς και μετά για νομιμοποίηση αυθαίρετων σε καμένα δάση.
Δευτέρα, 23 Ιουλίου 2018 05:44

Σε σύγχρονη δουλεία (ντοκιμαντέρ)

Σχόλια / εισαγωγή / επιμέλεια  Γιώργος Μεριζιώτης

Πρόλογος

meriz2ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Όσοι έχουν δυσανεξία – όχι στην λακτόζη – αλλά στην επαναστατική – εξτρεμιστική σκέψη, καλό είναι να μην ασχοληθούν καθόλου με αυτή τη δημοσίευση.

Μέσω του πρώτου καύσωνα που ήρθε φέτος καθυστερημένα στην χώρα μας , μέσω της μαζικής φυγής (όσων έχουν φράγκα) των κατοίκων του “κλεινόν άστυ” εις τάς εξοχάς και παραλίας, μέσω των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων των οκτώ που πυροβολούν στον εγκέφαλο λέγοντας, “μαζικά οι κάτοικοι εγκαταλείπουν την Αθήνα” αλλά έχει ο θεός και για αυτούς που μένουν, τις κοντινές παραλίες του Αργοσαρωνικού δείχνοντας μας του λουόμενους/λουόμενες να κάνουν βαρυσήμαντες δηλώσεις περί δροσιάς κλπ, επίσης δείχνοντας μας και τα απαραίτητα πλέον σεξιστικά πλάνα από κοπελίτσες με στρινγκ (κουραδοκόφτες).