Κόσμος (37)
ΤΟ ΔΑΣΟΣ: Μπάιντεν μπλουζ....κάτι πλούσιο και παράξενο συμβαίνει στην Αμερική
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Μου'χει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι αυτοί που πιο πολύ απ'όλους αρνούνται να αφουγκραστούν το Δάσος και ν'ακούσουν το μπλουζ του είναι ένα μεγάλο μέρος από τους μακάριους στην πολυθρόνα τους πιστούς νεοφιλελεύθερους και ένα πλήθος δέσμιων στα τεριρέμ τους ντούρων αριστερών. Και οι δύο είναι ομάδες που διασχίζουν τον κόσμο με προκαταλήψεις μπετόν. Ίσως γι'αυτό δεν αντιλαμβάνονται πως ο Μπάιντεν και η ομάδα του έχουν βάλει πλώρη να δημιουργήσουν μία άλλη Αμερική με επιλογές που θα έχουν στο κέντρο τους τη δημιουργία νέων ευκαιριών για τα μεσαία και τα αδύναμα στρώματα, τόσο αυτά που χρόνια ήταν στο περιθώριο όσο κι αυτά που έπαιζαν την ηλεκτρονική μπάλα της ψηφιακής εποχή μας.
Εντάξει, έχω επίγνωση ότι τα επόμενα θα φανούν σαν κουβέντες καφενείου. Που αν και οι σκεπτόμενοι τις έχουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν, αρκετές φορές έχω διαπιστώσει ότι τα καφενόβια πυροτεχνήματα, παρόλη την ελαφρότητά τους, διακινούν το σπινθηροβόλο πνεύμα της πιάτσας που και συχνά βρίσκει στόχο και μαζί με τα στόματα ανοίγει και καρδιές.
Διαβάζοντας άρθρα που αναφέρονται στα χρήματα που αποφάσισαν να διαθέσουν η Ε.Ε και οι Η.Π.Α για την αντιμετώπιση της πανδημίας και για την οικονομική ανάπτυξη τα επόμενα δύσκολα χρόνια, όπου αυτά τα τρισεκατομμύρια δολάρια των Η.Π.Α είναι σχεδόν τριπλάσια από τα ευρώ της Ε.Ε, με έπιασε μια διεγερτική ζήλια για την επιλογή του Μπάιντεν. Από όσο τουλάχιστον κατάφερα να καταλάβω, ένας κύριος λόγος που η Ε.Ε δεν θα διαθέσει τόσα πολλά λεφτά όσο οι Η.Π.Α, είναι το φοβικό πνεύμα της Γερμανίας όταν είναι να αντιμετωπίσει τα εν δυνάμει ελλείματα και χρέη.
Η αστική δημοκρατία ως καθεστώς διαρκούς απειλής
Συντάκτης Γιώργος Μεριζιώτης
Εισαγωγικό
Σε αυτή την μικρή μελέτη δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με έναν εκτενή τρόπο για πως εδράζεται η σύγχρονη κυριαρχία, ο νεοφιλελευθερισμός. Πάντως όσοι νομίζουν ότι είναι μόνο ένα οικονομικό σύστημα βρίσκονται σε οικτρή πλάνη, γιατί είναι πρώτα και κύρια μια τάξη πραγμάτων, ένα καθεστώς . Ιδιαίτερα στην δυτική Ευρώπη μετά από μια ανάπαυλα σοσιαλδημοκρατικής – κεϋνσιανής διαχείρισης, που ήρθε να αντικαταστήσει την προηγούμενη προβληματική φιλελεύθερη διαχείριση και έσωσε τον καπιταλισμό από την ανατροπή, αφού αποτέλεσε τον ταξικό συμβιβασμό της εργατικής τάξης με τα αφεντικά με την έννοια ότι πείστηκε και επέλεξε όχι την σύγκρουση – ανατροπή αλλά το λεγόμενο “μικρότερο κακό” και την αναδιανομή ενός κομματιού της παραγόμενης πίτας.
Στέλιος Ράμφος και Τόμας Φρανκ για το πριν και το μετά από τον Τραμπ
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Γράφτηκαν και είναι βέβαιο ότι θα γραφούν κι άλλα άρθρα κι αργότερα και βιβλία και θα γυριστούν ταινίες και σειρές για τις τελευταίες αμερικάνικες εκλογές, που παρουσίασαν ένα ξεχωριστό παγκόσμιο ενδιαφέρον. Σ'αυτό μέτρησε και το ρεκόρ ψηφοφόρων που σημειώθηκε και το πολωτικό κλίμα που δημιουργήθηκε και από το σασπένς που υπήρχε για αρκετές μέρες μέχρι να κατοχυρωθεί ότι νικητής αναδείχθηκε ο Μπάιντεν με 306 εκλέκτορες. Είναι φανερό πως το ενδιαφέρον που παρουσίασαν αυτές οι εκλογές οφείλεται εν πολλοίς στο ταπεραμέντο και το ιδιαίτερο προκλητικό στυλ του ρεπουμπλικανού υποψήφιου και απερχόμενου προέδρου Ντόναλντ Τράμπ, στην πανδημία, που εξ αιτίας του από τον Μάρτιο κάνει θραύση στις Η.Π.Α και στις μεγάλες κινητοποιήσεις που γινόντουσαν εδώ κι αρκετούς μήνες σε πολλές πόλεις εξ αιτίας της βίαιας και ρατσιστικής συμπεριφοράς της αστυνομίας που την υποδαύλιζε ο κ.Τραμπ.
Τζο Μπάιντεν και Καμάλα Χάρις, το δημοκρατικό δίδυμο της αμερικάνικης επιτυχίας
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Να πω ότι σ'αυτές τις αμερικάνικες εκλογές, από τις πλέον ενδιαφέρουσες που έχω παρακολουθήσει κατά κύριο λόγο τηλεοπτικά και στις οποίες καταγράφηκε ρεκόρ συμμετοχής, μια αγωνία την είχα ως προς το αποτέλεσμα και θα'θελα να πάρω μια μικρή χαρά από την ήττα του Τραμπ. Και τι ωραία, τελικά την πήρα.
Κι αυτό γιατί σ'αυτές τις ρευστές εποχές με την ανασφάλεια να κτυπάει πολλές φορές οροφή από τους επιθετικούς χειρισμούς των εναλλακτικών πολιτικών του συστήματος σαν τον Τραμπ, αναμένω τα χειρότερα και ως πολίτης του κόσμου και ως Έλληνας. Ευτυχώς λοιπόν, ο Τζο Μπάιντεν θα είναι ο 46ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Αυτό μετάδωσαν διεθνή ΜΜΕ, ανακοινώνοντας τη νίκη του Δημοκρατικού στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Ας ελπίσουμε ότι τα επόμενα τέσσερα χρόνια δεν θα χρειαστεί να πάω σε διαδήλωση εναντίον αποφάσεων της κυβέρνησης των Η.Π.Α.
Σχετικά με τις εκλογές στα κατεχόμενα στην Κύπρο, στην Νέα Ζηλανδία και στη Βολιβία
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Όλοι έχουμε επίγνωση πως ως χώρα και ο καθένας μας προσωπικά αντιμετωπίζουμε τα τελευταία δέκα χρόνια μεγάλα προβλήματα. Προβλήματα που ως ένα μικρό βαθμό τα λύνουμε, όχι όμως τόσο καλά όσο τα δεδομένα και οι συνθήκες επιτρέπουν. Μια παράπλευρη συνέπεια των προβλημάτων που έχουμε φορτωθεί είναι το μικρό ενδιαφέρον που έχουμε για θέματα άλλων χωρών. Λίγο μας ενδιαφέρουν τι συμβαίνει στο εξωτερικό, αν εξαιρέσουμε όσα έγιναν στη Β.Μακεδονία και γίνονται στην Τουρκία και στην Ε.Ε και μας αφορούν άμεσα. Όμως όσα συμβαίνουν στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας, πάντα παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρον, ιδιαίτερα εκείνα τα γεγονότα που μπορούν να μας βάλουν σε κάποιες σκέψεις.
Η καταδίκη της χρυσής αυγής και η νίκη της δημοκρατίας!
Συντάκτης Γιώργος Μεριζιώτης
Η αστική δημοκρατία αυτή που τρέφει λάγνεια και ένα μεγάλο κομμάτι της αριστεράς ειναι ένα καθεστώς διαρκούς απειλής, ένα διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης . Ο μύθος ( στις μέρες μας φενάκη) ότι η δικαιοσύνη ειναι και πρέπει να ειναι ανεξάρτητη και ότι πρέπει να ισχύει η διάκριση των εξουσιών ειναι μια φαντασίωση του Μοντεσκιέ.
Έγραφα σχετικά:
Τραμπ: το τέλος της πολιτικής όπως την ξέραμε
Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Ο σημερινός Πρόεδρος της ισχυρότερης χώρας του κόσμου είναι διατεθειμένος να πει φρικτά ψέματα και να διαστρεβλώσει πλήρως την πραγματικότητα. Προσοχή: όχι να δώσει μια άλλη εκδοχή –έστω αδύναμη– της αλήθειας, όπως συχνά κάνουν οι πολιτικοί, αλλά να πει ότι είναι νύχτα ενώ έξω ο ήλιος λαμποκοπάει.
Όσα συμβαίνουν αυτό το διάστημα κατά την προεκλογική περίοδο των ΗΠΑ δεν έχουν προηγούμενο. Όχι ότι δεν υπήρξαν ξανά στο παρελθόν περίοδοι ηθικής κατάπτωσης της πολιτικής ζωής και έκπτωσης του επιπέδου του δημόσιου διαλόγου, όπως αυτό αποδείχτηκε καταφανώς και στο πρόσφατο ντιμπέιτ των δύο υποψηφίων για την θέση του Προέδρου. Υπήρξαν, μόνο που ποτέ δεν υπήρχε πολιτικός επιπέδου Τραμπ.
Ο Τούρκος Νομπελίστας Ορχάν Παμούκ κατά της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τέμενος
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Καταπέλτης ο Τούρκος λογοτέχνης Ορχάν Παμούκ ( Κωνασταντινούπολη, 1952) κατά της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τέμενος, μιλώντας για απεμπόληση της τουρκικής υπερηφάνειας ως λαού ταυτοχρόνως μουσουλμανικού και κοσμικού.
Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση της Deutsche Welle ο Τούρκος συγγραφέας τόνισε ότι πρόκειται για αντιστροφή της επιθυμίας του πατέρα του νεότερου τουρκικού κράτους, του Κεμάλ Ατατούρκ, να δείξει ότι η Τουρκία είναι κοσμικό έθνος.
83 μεγιστάνες ζητούν να φορολογηθούν - «Η ανθρωπότητα είναι σημαντικότερη από τα χρήματά μας»
Συντάκτρια Ομάδα διαχείρισης
Σ.Δ: Από τις 10 ειδήσεις που επιλέγουν τα ΜΜΕ να κυκλοφορήσουν διεθνώς, έχει υπολογιστεί ότι σταθερά μία στις 10 είναι γενικά καλή και δύο ας πούμε ουδέτερες. Ιδού μία από τις καλές: Εμφανίστηκε μία μικρή ομάδα πάμπλουτων ανθρώπων που στην συγκυρία αυτή κατάφερε να μη σκεφτεί εγωιστικά και ζήτησε από τις κυβερνήσεις τους να τους φορολογήσουν για λόγους κοινωνικούς. Το σωστό λοιπόν, για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, δεν είναι οι κυβερνήσεις εκείνες που από μόνες τους δεν σκέφτηκαν μια τέτοια λύση για τα προβλήματα της κρίσης λόγω κορωνοϊού, αλλά και δεν θα ανταποκριθούν σ'αυτή την προτροπή, να δημοσιοποιήσουν τους λόγους της άρνησής τους; Όχι για τίποτα άλλο, αλλά ως μία ευκαιρία ακόμα για να μάθουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε.
Ρεπορτάζ: Μια ομάδα μεγιστάνων, προέτρεψαν σήμερα τις κυβερνήσεις να αυξήσουν τους φόρους σε βάρος τους προκειμένου να βοηθήσουν τους φτωχούς να επιβιώσουν του κορωνοϊού και της οικονομικής κρίσης που προκάλεσε.