Έχει το δικαίωμα οποιαδήποτε πολιτική ομάδα να αμφισβητεί το αποτέλεσμα των εκλογών στις οποίες συμμετείχε; Βεβαίως, αρκεί να έχει αποδείξεις και βάσει αυτών να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο κάθε χώρας που νομιμοποιεί το τελικό αποτέλεσμα. Η αρχή της πλειοψηφίας είναι ο βασικός κανόνας που ισχύει σε όλες τις χώρες όπου οι πολίτες ψηφίζουν για την εκλογή της κυβέρνησης.'Ομως παίζουν και άλλα στοιχεία ρόλο ώστε να είναι όσο γίνεται καλύτερη η λειτουργία της δημοκρατίας και πιο ειδικά την περίοδο των εκλογών. Το τονίζουμε αυτό διότι με όσα έχουμε πληροφορηθεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης υπάρχουν χώρες όπως π.χ η Ουγγαρία, η Τουρκία, το Ιράν, η Ρωσία, που ενώ τυπικά διεξάγονται κανονικά εκλογές, απουσιάζουν όμως ο σεβασμός των δημοκρατικών κανόνων και προτύπων, και μέσω των ΜΜΕ παίρνει το πάνω χέρι η μονόπλευρη πληροφόρηση που εύκολα γίνεται παραπληροφόρηση, οι αθέμιτες επεμβάσεις, τα ψεύδη για διάφορα βασικά θέματα και διάφοροι τρόποι όπου πλανάται η απειλή ή ακόμα και η χρήση βίας που χαλκεύουν το τελικό αποτέλεσμα.

Το Κατάρ  κατόρθωσε μέσα σε τρεις δεκαετίες να μετατραπεί σε κεντρικό παράγοντα της διεθνούς σκηνής, χρησιμοποιώντας μία στρατηγική απλή αλλά αποτελεσματική: εντατική αγορά επιρροής μέσω των «γκαζοδολαρίων».

Οικονομικές ή αθλητικές επενδύσεις στο εξωτερικό ή διπλωματικές καλές υπηρεσίες, το εμιράτο δεν παραμελεί κανέναν τομέα για να αυξήσει την επιρροή του στο κόσμο και να υπάρξει σε έναν αραβοπερσικό περίγυρο που συγκλονίζεται από κρίσεις.

«Υπάρχει στο Κατάρ αυτή η επιθυμία να έχει θέση στον παγκόσμιο χάρτη, να έχει ειδικό βάρος, να είναι φίλος με όλο τον κόσμο, να μιλάει με ανθρώπους με τους οποίους οι άλλοι δεν μιλούν. Κατάφεραν να γίνουν απαραίτητοι», δηλώνει στο AFP ο Ζορζ Μαλμπρυνό, δημοσιογράφος της Le Figaro και εκ των συγγραφέων του βιβλίου «Qatar Papers» που εκδόθηκε το 2019 και είναι αφιερωμένο στις καταριανές χρηματοδοτήσεις ευρωπαϊκών έργων.

Υπάρχουν λόγοι κατά την γνώμη μας για μια αναφορά στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών που διεξείχθησαν χθες Κυριακή 30.10 στη Βραζιλία, πέρα από το ότι η Βραζιλία είνα η μεγαλύτερη χώρα της Λατινικής Αμερικής με πληθυσμό 210 εκ. κατοίκους, έκταση 8.510.820,623 τετ.χιλιόμετρα και είναι το κράτος με το 9ο ΑΕΠ στον κόσμο. Ένας λόγος έχει να κάνει με τους δύο αντιπάλους. Ο νυν πρόεδρος πρώην στρατιωτικός 67χρονος Ζαΐχ Μπολσονάρο εκλέχτηκε στο β΄γύρο  των εκλογών του 2018 με ποσοστό 55,1% και πολιτικά θεωρείται ακροδεξιός κοπής Τραμπ. Ο δε νέος πρόεδρος, ο 77χρονος Λούλα, θεωρείται κεντροαριστερός και είχε εκλεχτεί πρόεδρος από το 2003 έως το 2011. Έχει καταγραφεί σαν ο πρώτος πρόεδρος της Βραζιλίας που ανήκει στην εργατική τάξη. Ένα ενδιαφέρον σημείο των διαφορών τους για όλους εμάς τους μη Βραζιλιάνους είναι η στάση τους απέναντι στο τροπικό δάσος του Αμαζόνιου, τον πιο μεγάλο πνεύμονα της Γης. 

Σ.Δ. Κάποια εκτός απροόπτων βασικά δεδομένα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τον Ιούνιο του '23 θα γίνουν προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία. Για πρώτη φορά εδώ και είκοσι χρόνια ο Ερντογάν όχι μόνο δεν είναι το ακλόνητο φαβορί αλλά απ'ότι μέχρι στιγμής δείχνουν οι δημοσκοπήσεις  κινδυνεύει να μην εκλεγεί πρόεδρος. Γι'αυτό λένε οι αναλυτές θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να κερδίσει. Και μιας και μιλάμε για είκοσι χρόνια στην κυβέρνηση σε μια χώρα και σε ένα κόμμα με φτωχή δημοκρατική παράδοση αυτά οδηγούν στο να μην περνάει από το μυαλό των Ερντογανικών ότι μπορεί να χάσουν την εξουσία τους. Ένα από τα μέσα που τίποτα δεν το αποκλείει να χρησιμοποιήσει ο Ερντογάν εξ αιτίας του κλίματος που έχει καλλιεργήσει ιδιαίτερα τα τρία τελευταία χρόνια, είναι η σχέση του με την Ελλάδα και δεδομένου ότι οι εν δυνάμει ψηφοφόροι του είναι συντηρητικοί ισλαμιστές με έντονες εθνικιστικές τάσεις, ελάχιστους θα ξαφνιάσει αν χοντρύνει το παιχνίδι με την Ελλάδα φτάνοντας στο σημείο να προκαλέσει τουλάχιστον ένα θερμό επεισόδιο.