Προάγγελος νέων πανδημιών η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, αλλά και οι ανισότητες

Εχοντας ήδη σφραγίσει το 2020 και σκιάζοντας το 2021, η COVID-19 δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση τελειωμένη υπόθεση. Πολύ περισσότερο από μια τεράστια υγειονομική κρίση, η πανδημία του νέου κορωνοϊού αποτελεί παράλληλα ένα σήμα κινδύνου για την ανθρωπότητα και τη σχέση της με το περιβάλλον, που μαστίζεται από βαριά «υποκείμενα νοσήματα», στοιχεία μιας συνολικής περιβαλλοντικής κρίσης. Μέσα από αυτή αναδύονται οι νέες μολυσματικές ασθένειες που μεταδίδονται στον άνθρωπο (60% του συνόλου, 75% των νέων τα τελευταία χρόνια), πλήττοντας κοινωνίες με υπονομευμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Παντελής Μπουκάλας. Απλό κατά βάση το πρόσφατο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού Time, ένα μελανογράμματο 2020 διαγραμμένο από ένα κόκκινο χι, απέσπασε πάντως πολλούς επαίνους. Ισως επειδή εξεικόνισε στη λιτότερη δυνατή μορφή έναν διαχρονικό πανανθρώπινο πόθο, συνώνυμο εντούτοις της πλήρους αδυναμίας και της ματαιότητας. Τον πόθο να είμαστε οι χειριστές του χρόνου, όχι τα υποχείριά του.  Ειδικά τώρα, όλοι θα θέλαμε το ανέφικτο: να διαγράψουμε το πένθιμο 2020, που έκλεψε εκατοντάδες χιλιάδες ζωές – κι όχι πάντα «επειδή δεν γινόταν αλλιώς». Δεν χωράει συζήτηση ότι σε πάμπολλες περιπτώσεις, παγκοσμίως, γινόταν και παραγινόταν αλλιώς, καλύτερα, αποτελεσματικότερα.

Χρειάζονται ριζοσπαστικές και όχι μεσοβέζικες λύσεις, υποστηρίζει η δημοσιογράφος, συγγραφέας και ακτιβίστρια που μίλησε στον Θεοδόση Μίχο για την πανδημία, την κλιματική κρίση, τις αμερικανικές εκλογές και την σανίδα σωτηρίας του Πράσινου Νιου Ντιλ.

Θα είναι ένας τεράστιος δημιουργός θέσεων εργασίας. Οι δαπάνες γι’ αυτό θα δημιουργήσουν μία δικαιότερη οικονομία. Αξιοποιεί τη δύναμη έκτακτης ανάγκης. Δεν επιδέχεται αναβολή. Δεν επιδέχεται ύφεση. Δεν γυρίζει μπούμερανγκ. Μπορεί να συγκεντρώσει μια στρατιά υποστηρικτών. Θα οικοδομήσει νέες συμμαχίες – και θα αποδυναμώσει τη δεξιά. Γεννηθήκαμε γι’ αυτή τη στιγμή. 

Την προηγούμενη Παρασκευή πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες μία ελληνογαλλική συνάντηση, με αντικείμενο το τι θα αποφασίσει η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής. Η γαλλική πλευρά, αν και έχει ταχθεί υπέρ της λήψης αυστηρών μέτρων κατά της Τουρκίας, δεν άφησε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρώτη αυτή διαπραγμάτευση έγινε ανάμεσα στον Μακρόν και στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Μισέλ. Πολλά, ωστόσο, θα κριθούν από την τελική διαπραγμάτευση ανάμεσα στον Γάλλο πρόεδρο και στη Γερμανίδα καγκελάριο. Όπως χαρακτηριστικά μας είπε κοινοτική πηγή, είναι πια ζήτημα κύρους για τον Μακρόν, αλλά και για τη Γαλλία, να υπάρξει κάποια τιμωρία για την Τουρκία, παρά την επίμονη προσπάθεια της Μέρκελ να την ρίξει στα μαλακά.

1951, παιδιά που απήχθησαν στον Εμφύλιο, επιστρέφουν από τις Λαϊκές Δημοκρατίες των Βαλκανίων στην Θεσσαλονίκη και ξαναβρίσκουν τη μάνα τους ή όποιον απέμεινε από την οικογένειά τους, μέσω του Ερυθρού Σταυρού.

Αυτές είναι μερικές από τις πιο συγκινητικές φωτογραφίες που έχω δει στη ζωή μου. Κι έχω δει πολλές- λόγω επαγγέλματος. Είναι του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, τραβηγμένες πέριξ του 1951 οι περισσότερες, στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, όταν επιστράφηκαν στους γονείς τους τα παιδιά που είχαν μεταφερθεί από τους αντάρτες, βιαίως τα περισσότερα, στις χώρες του Ανατολικού μπλοκ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.  

Μαργαρίτα Πουρνάρα. Το σπίτι του Κώστα και της Λυδίας Καρρά στην Πλάκα βρίσκεται κοντά στο παλιό Πανεπιστήμιο. Με μια μικρή αθηναϊκή αυλή στο έμπα του, αποπνέει γλυκιά εσωστρέφεια. Φιλόξενοι με τρόπο καθαρά ελληνικό -–Χιώτης ο οικοδεσπότης, Κεφαλλονίτισσα, το γένος Ποταμιάνου, η σύζυγος– υποδέχθηκαν τον φωτογράφο Νίκο Κοκκαλιά και εμένα στο ευρύχωρο σαλόνι τους για τη συνέντευξη αλλά και μεσημεριανό με σπιτικό φαγητό που μόλις είχε βγει από τον φούρνο. Εδώ και πενήντα περίπου χρόνια, το ζεύγος που ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, έχει πραγματικά πρωτοστατήσει στον τομέα με τεράστιες μάχες δημόσιου χαρακτήρα για τα θέματα αυτά. Υπήρξαν πράγματι οι σκαπανείς της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για το περιβάλλον, ανοίγοντας τον δρόμο σε πολλές άλλες οργανώσεις. 

Φίλες και Φίλοι, Συνταξιδιώτισσες και Συνταξιδιώτες,