Ένας φίλος, πολύ ευγενικά, μού ζήτησε να τον αφαιρέσω από τη λίστα μου.

Και σκέφτηκα.. ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ!!! κάποιος ΜΙΛΗΣΕ!!

Μα δες βρε φίλε μου, επί ΕΞΙ χρόνια (μείνε λίγο σ’ αυτό), και όποια ώρα μου καυλώσει, και ότι κατέβει στην γκλάβα μου, το στέλνω με μειλ σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ανθρώπους! Επί έξι και πλέον χρόνια δηλαδή, συγκεκριμένοι άνθρωποι ήταν υποχρεωμένοι, είχαν δεν είχαν όρεξη να ασχολούνται με τέτοια θέματα, να τα τρώνε στην μάπα! (Ακόμα κι αν αμέσως κάποιος το σβήσει, χωρίς να το διαβάσει, πάλι με έχει φάει στη μάπα, τον έχω ενοχλήσει.) Και δεν το παίρνει απόφαση να σταματήσει τον βασανισμό του κανείς!! Τρεις άνθρωποι έως σήμερα, από τους χίλιους που έχω στη λίστα μου, μου έχουν ζητήσει να αφαιρεθούν.

Είδα μια ταινία (Επιθυμίες στο παρά πέντε), είναι οι δύο ανεβασμένοι στην πυραμίδα και λέει ο ένας ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι όταν πεθαίνει κάποιος, και για να περάσει στην αντίπερα όχθη, του γίνονται δύο ερωτήσεις. Η μία είναι: Χάρηκες τη ζωή σου; Και η δεύτερη: Έδωσες χαρά στους γύρω σου;

Η μάνα μου, τα τελευταία χρόνια, ζητάει συγχώρεση από μένα για να πάει να κοινωνήσει. Εγώ δεν της έχω ζητήσει ποτέ, αλλά ούτε κι από κανέναν άλλον, κι ενώ σε όλη μου τη ζωή σβαρνίζω κι όποιον πάρει ο χάρος! Είμαι κακιά, σκληρή, απαιτητική, απόλυτη, δυναμική, εκρήγνυμαι με ενέργεια που φτάνει στο θεό! Δεν υπάρχει άνθρωπος γύρω μου που να μην έχει φάει όλη αυτή την ορμή, τη λάβα του ηφαιστείου, στη μούρη. Κι όμως από κανέναν δεν έχω ζητήσει συγχώρεση ποτέ, αλλά/και δεν έχω μετανιώσει ποτέ για τίποτα.

Σήμερα πήγαμε στο νεκροταφείο για να κάνουμε μνημόσυνο στον πατέρα μου, έχει 15 χρόνια που έχει πεθάνει.

Αυτά που είδα σήμερα εκεί θέλω να γράψω, που είναι τελείως άλλα με όσα πίστευα μέχρι σήμερα. Αυτά που μέχρι σήμερα έβλεπα ήταν η μισή αλήθεια. Η μισή αλήθεια δεν είναι ψέμα, απλά δεν πείθει. Όχι μόνο τους άλλους, δεν πείθει ούτε τον ίδιο που την βλέπει (γι’ αυτό συνεχώς ψαχνόμαστε, επειδή κάτι λείπει).

Θα αρχίσω με αυτά που μέχρι χθες έβλεπα.

Δεν αφορά μόνο αυτόν που τον εαυτό του υποτιμά, αλλά ΚΑΙ αυτόν που τον υπερεκτιμά. Δεν γαμάει δηλαδή τον εαυτό του μόνο αυτός που πιστεύει ότι δεν μπορεί να αγωνιστεί, αυτά τα πράγματα είναι για ήρωες, τον γαμάει ακριβώς το ίδιο κι αυτός που πιστεύει ότι ο λαός είναι βόδι, άβουλος, και χρειάζεται εκείνον για να τον οδηγήσει. 

Επειδή αυτός που εξαιρεί τον εαυτό του υπερεκτιμώντας τον, είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει το πρόβλημά του (δεν είναι καθόλου εύκολο να διαγνωστεί, όπως του πρώτου), θα γράψω συγκεκριμένα και μόνο γι’ αυτόν.

Οι περισσότεροι εξ ανάγκης στράφηκαν στην παρασκευή φυσικών προϊόντων. Τα προϊόντα δε που φτιάχνουν είναι ανεκτίμητης ποιότητας αλλά δεν χαίρουν ισάξιας ανταμοιβής. (Είναι ο λόγος που γράφω.)

Πολλοί φίλοι μου είτε μου χαρίζουν, είτε ανταλλάσσουμε, είτε έναντι χαμηλού αντιτίμου, μού προσφέρουν σπάνιας αξίας προϊόντα. Το σπάνια με την έννοια ότι δεν μπορείς να βρεις τέτοια ποιότητα στο εμπόριο. Δεν υπάρχει στο εμπόριο ρίγανη ή δυόσμος, με την μυρωδιά που έχουν τα συγκεκριμένα βοτάνια που μου στέλνει η Σούλα (δεν έχει fb για να την κάνω ταγκ) από τα Παραδείσια Αρκαδίας. Είναι τα χώματα εκεί παρθένα που κάνουν τα βοτάνια τόσο απίστευτα μοναδικά.

Η κόρη μου είναι 2 χρονών. Τον τελευταίο μήνα μού κάνει κόνξες στο φαγητό. Σκέφτηκα ότι μπορεί να βαρέθηκε τα ίδια και τα ίδια, της έφτιαξα άλλα, δεν έτρωγε. Μετά σκέφτηκα ότι θέλει να τρώει μόνη της, την άφησα, πάλι δεν έτρωγε. Μετά σκέφτηκα ότι μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, κάτι με το στομάχι της ή στα ούλα της και την πήγα στον γιατρό. Ο γιατρός την εξετάζει, λέει δεν έχει τίποτα. Γιατί δεν τρώει; Λέει… είναι ΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ! Οι κόνξες της κόρης μου είναι κόλπο της χειριστικό!

«Μια ζωή πολεμώ», «μια ζωή με πολεμούν», «μια ζωή παιδεύομαι», «μια ζωή πρέπει να επεξηγώ», «μια ζωή προβλήματα λύνω», «μια ζωή με εκμεταλλεύονται», «μια ζωή την αχαριστία τρώω στην μάπα», «μια ζωή με προδίδουν» κλπ.

Αν το πρόβλημα που σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή είναι πχ ότι κανείς δεν σε καταλαβαίνει και δεν σε νοιάζεται, παρατηρείς ότι με την παραμικρή αφορμή ΟΟΟΟΟΟΛΟ το παρελθόν μαζεύεται και προστίθεται και κάνει την αφορμή βουνό. Θα την πληρώσει δηλαδή αυτός που σήμερα «δεν σε νοιάστηκε» ΚΑΙ για όλους όσους μέχρι σήμερα δεν σε έχουν νοιαστεί. Αυτό σημαίνει το «με κατατρέχει το παρελθόν». Κι ο λόγος που δεν παρέρχεται είναι γιατί.. είναι ΠΑΡΟΝ!

(είναι για όλους ίδια, γιατί είναι κοινός ο παρανομαστής).

Για να κάνεις κάτι εκτός φύσης σου (δεν συμφωνείς, δεν σου αρέσει) καταβάλεις προσπάθεια. Όσο συνεχίζεις να το κάνεις, όλο και περισσότερο κουράζεσαι. Λίγο πριν το σημείο εξαντλήσεως όμως γίνεται κάτι «μαγικό», έρχεται η στιγμή που παύεις να προσπαθείς. Η ενάντια στην φύση σου πρακτική βγαίνει ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ, από μόνη της.

Όταν πράττεις το αντίθετο αυθόρμητα σημαίνει ότι το μετέτρεψες σε ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ. Για να καταφέρεις να κάνεις το αντίθετο φύση σου χρησιμοποίησες ΜΟΝΟ την ΣΥΝΗΘΕΙΑ.

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν σε βάθρο την αμφιβολία, επειδή.. δίνει το δικαίωμα της επιλογής!

Όταν είσαι σίγουρος για κάτι δεν έχει καμία αξία το ότι το διάλεξες. Όταν βρίσκεσαι σε δίλημμα, όταν η απόφαση είναι δύσκολη για να παρθεί, τότε, αυτή σου η απόφαση, σε κάνει αυτό που είσαι.

Έλεγαν και κάτι άλλο, ότι το σημαντικότερο δεν είναι η ζωή, αλλά το να ζήσεις δίκαια!