Ελλάδα (308)
Η Ρέα Βιτάλη αυτόπτης μάρτυρας στο Προεδρικό μέγαρο μαζί με κάποιες από τις πιο φοβισμένες άφοβες Ελληνίδες
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
Σ.Δ. Από όσους γνώρισα στη ζωή μου ούτε ένας δεν μου μίλησε για όσα έζησε την περίοδο του '40, και για όσαν έγιναν τότε. Ότι έμαθα λοιπόν, το έμαθα πολλά χρόνια αργότερα. Και τι έμαθα; Ότι αυτοί που κλήθηκαν να πολεμήσουν μετά το ΟΧΙ του Μεταξά, που στην ουσία εξέφρασε το ΟΧΙ του κόσμου, μέσα σε μια πανηγυριώτικη ατμόσφαιρα πήραν το δρόμο για το μέτωπο στα βουνά της Ηπείρου στην αρχή και μετά στα βουνά της Αλβανία. Εκεί όπου θα πολεμούσαν τους εισβολείς φασίστες του Μουσολίνη. Μόνο που, κρίνοντας εξ ιδίων, έχω τη γνώμη ότι εκείνο που χαρακτηρίζει στρατιώτες σε πόλεμο κάθε φορά που μάχονται για μια δίκαια υπόθεση, είναι πως πρόκειται για τους πιο φοβισμένους άφοβους ανθρώπους, κάτι που του καθενός η καρδούλα του μόνο το ξέρει. Και συγκεκριμένα αναφερόμαστε σ' αυτούς τους συμπατριώτες μας που φωνάζοντας ΑΕΡΑ έτρεχαν μες την παγωνιά του χιονιά να σκοτώσουν Ιταλούς που δεν τους είχαν συναντήσει ποτέ στη ζωή τους, ναι, για να τους σκοτώσουν ώστε να ζήσουν οι ίδιοι και για να μην σκλαβωθούν οι δικοί τους άνθρωποι και η πατρίδα. Τον ίδιο χαρακτηρισμό τον έδωσε η Ρέα Βιτάλη σ'αυτές τις έξι καρκινοπαθείς γυναίκες, προσκεκλημένες της Προέδρου της Δημοκρατίας. Ναι, διέκρινα με το λέιζερ της ψυχής το αόρατο νήμα που δένει αυτές τις τόσο διαφορετικές περιπτώσεις ανθρώπων, των καρκινοπαθών και των στρατιώτων στα πεδία των δίκαιων μαχών.
Η υπόθεση Πάτση πλήττει ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση
Επιλέγων ή Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Βασιλική Σιούτη. Μπορεί η ασυμβίβαστη με τη βουλευτική ιδιότητα επιχειρηματική δραστηριότητα του βουλευτή Γρεβενών Ανδρέα Πάτση να μην αφορά άμεσα το κυβερνητικό έργο, εκθέτει όμως ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση και το Μέγαρο Μαξίμου.
Ο BOYΛΕΥΤΗΣ ΠΗΡΕ τραπεζικό δάνειο 4,3 εκατομμυρίων για να αγοράσει από την ίδια τράπεζα κόκκινα δάνεια ύψους 63 εκατομμυρίων προκάλεσε νέα κυβερνητική κρίση, πάνω που το Μαξίμου πίστευε ότι έκλεισε την υπόθεση των υποκλοπών, με ένα θέμα που ευαισθητοποιεί μάλλον πολύ περισσότερο την κοινή γνώμη.
Η γειτόνισσα Τουρκία πάντα θα μας απειλεί και θα σκευωρεί εις βάρος μας; Αλλά εμείς τι, πως και με ποιους θα την αντιμετωπίζουμε;;
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Θα ήταν άραγε καλύτερα για τον λαό αν γινόμασταν η Δανία του νότου, όπως είχε προτείνει στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου; Πάντως με τέτοιες συνθηματολογικές αοριστολογίες μου προκύπτει αβίαστα η ερώτηση, το τι εννοεί ακριβώς ο ποιητής όπως και το πως θα το πετύχει. Ένα σημείο πάντως άλυτο, που ότι κι αν έκανε ο Γ. Παπανδρέου και το κόμμα του, όσο και αν προσπαθούσαν στα σοβαρά, είναι ότι θα υπάρχει μόνιμα ένα πρόβλημα - αγκάθι βαθιά στα πλευρά μας, που θα δυσκολεύει πολύ στο να γίνουμε αν το θέλουμε μια Δανία του νότου ή οτιδήποτε άλλο καλύτερο απ'αυτό που είμαστε σαν χώρα, σαν κοινωνία και σαν άτομα. Σίγουρα πάντως ένα από τα στοιχεία που ευνόησαν τη Δανία να γίνει μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο αυτό το ξεχωριστό που έγινε είναι πως έχει την τύχη να μην συνορεύει με μια επιθετική χώρα που την επιβουλεύεται, όπως εμείς έχουμε την Τουρκία.
Κι αυτό που εισπράττω, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, χρόνια που το τούρκικο πεπόνι το κρατά σφικτά ο ισλαμιστής Ερντογάν και ο ίδιος κραδαίνει απειλητικά το τούρκικο μαχαίρι προς κάθε κατεύθυνση, είναι πως η αυταρχική Τουρκία, που παρεμπιπτόντως είναι ανάμεσα στις πρώτες χώρες του κόσμου που έχουν φυλακίσει τους περισσότερους δημοσιογράφους, έχει εκείνη την τυπική επιθετική συμπεριφορά που έχουν όλες οι αυταρχικές χώρες όταν είναι μεγαλύτερες και ισχυρότερες από τις άλλες τριγύρω τους.
Επιπλέον, γεωπολιτικά θεωρείται από τις δυνάμεις της Δύσης νύφη πολύφερνη, ιδιαίτερα τώρα που φλερτάρει με τη Ρωσία του Πούτιν κι αυτό την κάνει να διεκδικεί όλο και περισσότερα. Το επικίνδυνο όμως για όλους είναι ότι δε διαθέτει μια εις βάθος χρόνου καλλιεργημένη στην πράξη πολιτική κουλτούρα θετική στα δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα τόσο στο εσωτερικό της όσο και προς τα έξω, όπως και κανένα σεβασμό στο διεθνές δίκαιο ιδιαίτερα αυτό που αναφέρεται στα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των κρατών. Και που τα δικά μας θα πρέπει να τα υπερασπιστούμε πάση θυσία και που το δύσκολο πάντα είναι να βρούμε τη χρυσή τομή δίχως να καταφύγουμε σε πόλεμο κάτι που φαίνεται να το επιδιώκει ο Ερντογάν.
Το ολοφάνερο είναι πως άνοιξε ο όρεξη της Τουρκίας μετά τις στρατιωτικές επεμβάσεις της στη Συρία και στο Ιράκ κι έτσι τώρα με την γαλάζια πατρίδα διεκδικεί την συνδιαχείριση του Αιγαίου και της Α.Μεσογείου και εξ αιτίας αυτής της διεκδίκησης ζητά με έμφαση την αποστρατικοποίηση των νησιών του Β.Αιγαίου. Οι προεδρικές και βουλευτικές εκλογές θα γίνουν μέσα στο 2023 και επειδή η επανεκλογή του Ερντογάν δεν είναι καθόλου βέβαιη, γι'αυτό ποντάρει πολλά και στα θέματα που έχουν να κάνουν με την Ελλάδα. Ξέρετε όμως τι γίνεται συχνά σε παρόμοιες περιπτώσεις. Σιγά σιγά αυτό που είναι μια καθαρή επεκτατική διεκδίκηση γίνεται ένα λαϊκίστικο μέσον προς άγρα εθνικιστικών ψήφων και όχι σπανίως αποκτά τη δυναμική του αυτόνομου σκοπού. Έτσι δεν αποκλείεται από λάθη, αβλεψίες δυσμενείς τυχαιότητες, προβοκατόρικες ενέργειες, σε κάποια φάση να γίνει η στραβή ή να βάλουν το χεράκι τους οι οι εθισμένες στη βία τουρκικές δυνάμεις προκαλώντας ένα θερμό επεισόδιο και από εκεί, μη νομίζετε, ένα τσιγάρο δρόμος είναι η πολεμική σύρραξη.
Για όποιον δεν έχει συναίσθηση του τι σημαίνει πόλεμος, να πούμε εδώ την γνώμη μας, ότι και για τους νικητές και τους ηττημένους είναι πάντα μία επί της γης κόλαση. Το επιπλέον δυστυχώς για μας είναι πως εκτός του κουρδικού κόμματος HPD, όλα τα άλλα κόμματα στην Τουρκία, έχουν στο περίπου την ίδια θέση με τον Ερντογάν για τα ελληνοτουρκικά θέματα, πράμα που τα οδηγεί προεκλογικά να παίζουν στις πάνω θέσεις της εκλογικής ατζέντας και γι'αυτό συχνά εγκαλούν τον Ερντογάν για όσα δεν κάνει εναντίον μας σπρώχνοντας έτσι το ένα κόμμα το άλλο σε πιο ακραία επιθετική συμπεριφορά.
Κι εμείς πως θα αντιμετωπίσουμε τον επίβουλο αυτόν γείτονα; Πιστεύω ότι η συστηματική καλλιέργεια μιας σύμπνοιας σ'αυτό το θέμα, σύμπνοιας λαού και πολιτικού προσωπικού, όπου η κριτική θα'ναι βεβαίως πάντα παρούσα, η δημιουργία μιας ικανής στρατιωτικής δύναμης αποτροπής ώστε να αντιμετωπίσει στα ίσα τον στρατό εισβολής των Τούρκων, μια συστηματική επιδίωξη για την επίλυση των διαφορών με διάλογο (προφανώς όχι για όλα τα θέματα που επιδιώκει η Άγκυρα) και τέλος με την καλλιέργεια εκείνων των συμμαχιών που θα είναι ικανές να βάζουν χαλινάρι στις τουρκικές απαιτήσεις εις βάρος της χώρας μας, είναι στον συνδυασμό τους τα καλά χαρτιά μας. Όλα αυτά ενταγμένα σε μελετημένα σχέδια και βελτιώνοντας διαρκώς την ικανότητα να εφαρμόζουμε διπλωματικές επιλογές υψηλού επιπέδου σε βάθος χρόνου.
Μόνο που μέχρι στιγμής αυτό που παρατηρούμε είναι την Τουρκία του Ερντογάν, που την τελευταία δεκαετία επιδιώκει με ένταση να αναγνωριστεί ως η περιφερειακή δύναμη στην Α.Μεσόγειο έχοντας βεβαίως στο στόχο της την προνομιακή εκμετάλευση των κοιτασμάτων της Α. Μεσογείου, να δημιουργεί συνεχώς καταστάσεις υπέρ της. Ότι την χαρακτηρίζει είναι το επιθετικό παιχνίδι που παίζει και εναντίον μας συχνά παραβιάζοντας νόμους, συνθήκες και δικαιώματα. Όσο για την κυβέρνησή μας να αμύνεται συνεχώς, όμως όχι πάντοτε με επιτυχία μιας και έχουμε μία άτσαλη εξωτερική πολιτική. Ολοφάνερο είναι ότι η κυβέρνηση κατά κύριο λόγο σύρεται πίσω από τις ενέργειες της Ερντογάν και μέχρι τώρα πέρα από κάποιες ήπιες φραστικές καταγγελίες "φίλων" και συμμάχων δεν έχει να επιδείξει επιτυχίες τέτοιες που θα αποκαθιστούν μία εις βάθος χρόνου ισορροπία στις σχέσεις μας. Κι αλήθεια δεν ξέρω πως μπορεί να αλλάξει αυτή η δύσκολη φάση και από ποιους.
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι ούτε εμείς είμαστε άψογοι σ'αυτήν την σχέση. Ιδιαίτερα στο μεταναστευτικό, που βεβαίως η Τουρκία το χρησιμοποιεί συστηματικά εναντίον μας ως μέσον εκβιασμού κι εμείς όμως έχουμε καταγγελθεί σε διεθνείς οργανισμούς και στα αρμόδια όργανα της Ε.Ε για τις επαναπροωθήσεις. Το συνηθισμένο είναι ότι έχουμε πολλές φορές παραβιάσει τη σχετική νομοθεσία. Κρίμα και για μας αλλά προπάντων για τους πολλούς εκείνους τους μετανάστες - πρόσφυγες που γίνεται το Αιγαίο ο τάφος τους. Με τίποτα δεν θα ήθελα να βρισκόμουν στη θέση τους. Το θέμα είναι πως εκτός από την ισλαμική διάσταση της μετανάστευσης, για την Ελλάδα υπάρχει και η εκβιαστική πρακτική της Τουρκίας. Θα ήθελα να επινοούσαμε ως χώρα μία οδό που δεν θα οδηγούσε ανθρώπους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα στο βυθό της Μεσογείου, πολύ θα το ήθελα. Να όπως μία λύση που έχει προταθεί από διάφορες οργανώσεις είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να ταξιδεύουν νόμιμα και η συνέχεια να εξαρτάται από τη νομοθεσία της κάθε χώρας σε συνδυασμό με τη διεθνή.
Ακολουθούν δύο άρθρα σχετικά με τα ελληνοτουρκικά. Άρθρα που πιστεύω ότι εκείνη την αμελητέα επίδραση που μπορούμε να έχουμε ως πολίτες στην χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας την φορτίζουν, και βοηθούν στην διαμόρφωση όρων έτσι ώστε να δρα αποτελεσματικά υπέρ όλων όσων επιλέγουν να ζουν ειρηνικά σ'αυτήν την χώρα, σ'αυτήν την πολύπαθη περιοχή.
Το πρώτο άρθρο το εντοπίσαμε στην ιστοσελίδα του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου Hellas Journal, που αναρτήθηκε στις 23.10 με τον τίτλο " Και ο άγιος φοβέρα θέλει...Το Ισραήλ ανακρούει πρύμνα, οι Γερμανοί άλλαξαν (για τώρα) θέση και οι Αμερικανοί δεν πείθουν (ακόμα) τον Ερντογάν ( βίντεο)". Το θέμα του άρθρου είναι το πως η Τουρκία απειλεί απροκάλυπτα την Ελλάδα -από τον Έβρο μέχρι το Καστελλόριζο-, και μονίμως την Κυπριακή Δημοκρατία, και οι τρέχουσε πολιτικές εξελίξεις που ταυτόχρονα έχουμε κάποιες θετικές, αλλά και μερικές αρνητικές αντιδράσεις από χώρες που θεωρούμε συμμάχους και εταίρους.
Και το δεύτερο είναι του Κωστή Γιούργου που δημοσιεύτηκε στις 23.10 στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΕΠΟΧΗ με τον τίτλο "Ανεβαίνουν τα μποφόρ στο Αιγαίο". Το άρθρο έχει σαν θέμα την ιστορία με τα τανκς που ήταν στα νησιά του Α.Αιγαίου και σε συμφωνία με τη Γερμανία τα στείλαμε στην Ουκρανία. Το επίκαιρο είναι πως άλλα κάνουμε από αυτά που είχε ανακοινώσει τον Ιούνιο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας σε ότι αφορά με τα τανκς που μας στέλνει τώρα η Γερμανία. Άλλα, που μοιάζουν λες και αποφάσισε η κυβέρνηση στα μουγγά να περάσουμε σε φάση αποστρατικοποίησης των νησιών του Β.Α Αιγαίου όσο κι αν σχίζει τα ιμάτιά της ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται ποτέ να το κάνει.
Παραίτηση καθηγητή από ΕΠΑΛ με καταγγελίες: «Εδώ μάθημα δεν κάνεις. Θα μας βάλεις όλους ένα 12 όπως όλοι και άντε..»
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Alfavita. Τις συνθήκες υπό τις οποίες οδηγήθηκε σε παραίτηση περιγράφει σε ανοιχτή επιστολή του αναπληρωτής καθηγητής σε ΕΠΑΛ. Αναφέρει επίσης, ότι έστειλε την επιστολή του στη δευτεροβάθμια της περιοχής, στον εισαγγελέα και στο υπουργείο Παιδείας.
Αναλυτικά η επιστολή του καθηγητή:
«Είμαι αναπληρωτής εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας. Παραιτήθηκα χθες από τα καθήκοντα μου μη ανεχόμενος το διαρκή εκφοβισμό μου από μαθητές του ΕΠΑΛ στο οποίο υπηρετούσα. Σας επισυνάπτω τη παραίτηση μου σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει, όπου εξηγώ τα πάντα αναλυτικά και αναφέρομαι διεξοδικά στις χρόνιες παθογένειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος, στο κενό γράμμα της αξιολόγησης, στη στρέβλωση της έννοιας της συμπερίληψης κ.α.
Οι Ευρωπαϊκές δράσεις του 2ου Γυμνασίου Δραπετσώνας στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Το 2ο Γυμνάσιο Δραπετσώνας, μένοντας πιστό στους στόχους του για εξωστρέφεια και διατήρηση της Ευρωπαϊκής του ταυτότητας και παρά τις δυσκολίες που προέκυψαν εξαιτίας της πανδημίας, κατόρθωσε κατά το σχολικό έτος 2021-2022 να ολοκληρώσει με επιτυχία το πρόγραμμα Erasmus+ KA201 “Refugee crisis: Approaching the Next Day” με συντονίστρια χώρα την Πορτογαλία και εταίρους από την Πολωνία, Τσεχία, Ρουμανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ελλάδα, πραγματοποιώντας εξ αποστάσεως συναντήσεις, βίντεο και παρουσιάσεις. Παράλληλα, τον Νοέμβριο του 2021, εγκρίθηκε το πρόγραμμα «ERASMUS+ ΚΑ1 – Μαθησιακή κινητικότητα προσωπικού σχολικής εκπαίδευσης» του σχολείου μας με τίτλο: «Δημιουργικό σχολείο για τη νέα εποχή»,
Η Τουρκία διοικείται σήμερα από μια αυταρχική κυβέρνηση που ακολουθεί τον δρόμο του Πούτιν, του Νίκου Κοτζιά
Επιλέγων ή Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Η Τουρκία διοικείται σήμερα από μια αυταρχική κυβέρνηση που ακολουθεί τον δρόμο του Πούτιν. Εδώ και αιώνες, oι ηγεσίες των αυταρχικών κρατών όταν αδυνατούν να εκσυγχρονίσουν και να εκδημοκρατίσουν τη χώρα τους επιλέγουν τον δρόμο «των εδαφικών επεκτάσεων», των προκλήσεων και των πολέμων. Καλό είναι να κατανοήσει η ηγεσία της Τουρκίας ότι κάθε πρόκληση και επιδίωξη θερμού επεισοδίου σε βάρος της Ελλάδας θα έχει μεγάλο κόστος για αυτήν, καθότι η Ελλάδα διαθέτει ανεπτυγμένο θεσμικό σύστημα και άμυνα. Οφείλει, επίσης, να μελετήσει καλύτερα την Ιστορία παρά να μιλάει περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών, διότι πέραν των άλλων, η ίδια, δεν έχει υλοποιήσει ούτε καν τις προβλεπόμενες δεσμεύσεις της από τη Συμφωνία των Πρέσβεων του Λονδίνου του 1914, ενώ έχει καταστρατηγήσει πολλαπλώς τη Συμφωνία της Λωζάννης, ακόμα και ως προς το αυτοδιοίκητο της Iμβρου και της Τενέδου.
Κόμματα και Τούρκοι τι δήλωσαν για τους 92 γυμνούς μετανάστες στον Έβρο
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Το θέαμα που αντίκρισαν στις 14.10 οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. νοτιότερα του ποταμού, δηλαδή στην παρέβρια περιοχή των Φερών (νότια του προγεφυρώματος), σε απόσταση περίπου 40 χιλιομέτρων από την Αλεξανδρούπολη, ήταν ακόμη και γι' αυτούς πρωτόγνωρο, αφού 92 μετανάστες εντοπίστηκαν γυμνοί και αρκετοί με σωματικά τραύματα, παρά τις ακραίες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στις 8:30 το πρωί της Παρασκευής στην περιοχή, οπότε κι έγιναν αντιληπτοί.
Στη διάσωσή τους συμμετείχαν τόσο αστυνομικοί του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Φερών, όσο και στελέχη της Frontex, με τις ελληνικές αρχές να επιμελούνται άμεσα για την ένδυση και σίτισή τους, παρέχοντάς τους ταυτόχρονα τις πρώτες βοήθειες.
«Θα ζητηθούν εξηγήσεις από την Τουρκία για τον χειρισμό του μεταναστευτικού. Το προχθεσινό γεγονός, με τους 92 γυμνούς μετανάστες στον Έβρο, είναι πράγματι σοκαριστικό. Είναι μία εικόνα απάνθρωπη. Είναι μία συμπεριφορά βάρβαρη η οποία παραπέμπει στο μεσαίωνα και όχι στον 21ο αιώνα», δήλωσε στον ΣΚΑΪ ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος.
Σε δύο μέτωπα η επίθεση των Τούρκων εναντίον της Ελλάδας, του Σταύρου Λυγερού
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Παρά τους λεονταρισμούς των Τούρκων ότι “θα έλθουν βράδυ”, η ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων διδάσκει ότι η Άγκυρα προωθεί αλλιώς την επεκτατική στρατηγική της. Δεν θα πραγματοποιεί μία αιφνιδιαστική επίθεση των Τούρκων εναντίον π.χ. ενός ελληνικού νησιού. Το modus operandi είναι να εγείρουν μία επεκτατική διεκδίκηση και στη συνέχεια να την καλλιεργούν με δηλώσεις και διαβήματα. Σκοπός τους είναι να εθίσουν τη διεθνή κοινότητα, να μετατρέπουν μία μονομερή επεκτατική διεκδίκηση σε “διμερή διαφορά”.
Στην τρίτη φάση προχωρούν σε κινήσεις με σκοπό να αναβαθμίσουν την μονομερή επεκτατική διεκδίκησή τους με μικρά ή μεγαλύτερα τετελεσμένα, τα οποία συνοδεύονται από την απειλή άσκησης στρατιωτικής βίας. Κλασικό παράδειγμα ο από το 1973-74 –κόντρα στο διεθνές δίκαιο– τουρκικός ισχυρισμός ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.
Ο καθηγητής Ν.Σ. Μαυρογιάννης για την παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών, από το fb
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Το σκληρό πόκερ πίσω από τις ειδήσεις για τα νησιά του Β.Α Αιγαίου
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Όπως αποδείχθηκε και από το τουρκικό διάβημα στον Έλληνα πρεσβευτή στην Άγκυρα, το καθεστώς Ερντογάν όχι μόνο επιμένει να διατηρεί την απαίτησή του για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, αλλά και κλιμακώνει τις πιέσεις του προς αυτή την κατεύθυνση. Το δυσάρεστο για την ελληνική πλευρά είναι ότι αυτή η τουρκική απαίτηση έχει βρει εν μέρει υποστήριξη από τη Δύση. Προφανώς, ΗΠΑ και ΕΕ απορρίπτουν τον τουρκικό μαξιμαλισμό ότι εάν τα νησιά δεν αποστρατιωτικοποιηθούν θα πάψουν να αναγνωρίζονται ως ελληνικά. Δεν απορρίπτουν, όμως, μία “μερική αποστρατιωτικοποίηση”.