Πάντα όταν ακούμε για καινούργια σχέδια ανακύκλωσης στη χώρα μας γιατί μας φαίνονται σαν πορδές στον άνεμο; Ίσως γιατί τόσα χρόνια όλες οι ειδήσεις που υπέπεσαν στην αντίληψή μας σχετικά μ'αυτό το θέμα μας δημιούργησαν την αίσθηση ότι ακόμα και αν οι κυβερνώντες έχουν καλές προθέσεις το πόπολο δεν ανταποκρίνεται. Κι αυτό διότι πως να φτιάξουν ισχυρούς δεσμούς ανάμεσά τους οι στην πλειονότητά τους κάτοικοι αυτής της χώρας που να της εξασφαλίζουν συνοχή ως κοινωνία, ιδιαίτερα όταν το θέμα δεν είναι από τα παραδοσιακά. Συνοχή τέτοια ώστε ο καθείς να παίρνει με τις πράξεις του το μέρος της ευθύνης που του αναλογεί για την γειτονιά του, για την πόλη του, για τη ζωή.

Αλλά και όταν τυγχάνει οι κυβερνώντες να έχουν κάποιες καλές προθέσεις γιατί αυτές δεν βρίσκουν το δρόμο ώστε να εμπνεύσουν τον κόσμο γενικά και ειδικά στο θέμα της ανακύκλωσης; Γιατί, λέει συχνά ένας φίλος, καμία αίσθηση της πραγματικότητας δεν έχουν οι κυβερνώντες, των καλών και των κακών στοιχείων που διαμορφώνουν την χώρα. Και γιατί ακόμα κι όταν η ιδιοτέλειά τους δεν σπάει ταμείο, δεν μπαίνουν στον κόπο να επεξεργαστούν, όχι βεβαίως αφ' υψηλού, αλλά ως ισότιμοι με τον κόσμο της κοινότητας όλες εκείνες τις ιδέες που θα φέρουν στον φιλότιμο τον άλλον πείθοντάς τον ότι πρόκειται για ένα σχέδιο που έχει στόχο το καλό του που θα προκύπτει ως μέρος του κοινού καλού. 

Πιστεύω ότι το θέμα μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία κι αυτό το ενισχύει το γεγονός ότι τα υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης που σημειώνουν χώρες της δυτ. Ευρώπης τα πέτυχαν ξεκινώντας πριν από δεκαετίες σχεδόν από το μηδέν. Τα πέτυχαν βέβαια με πολύ κόπο, δουλεύοντας σκληρά με σοβαρότητα  και λαμβάνοντας υπόψη ότι λίγοι είναι στην αρχή αυτοί που πείθονται από τα συνήθως στεγνά επιχειρήματα. Πράμα που σημαίνει ότι αν δεν πάρουν μέρος στην προσπάθεια αυτή άνθρωποι που το πονάνε το θέμα και το έχουν δουλέψει μέσα τους με τον παιδικό τρόπο του ενεργού πολίτη τότε όλες οι τυπικές γραμμές θα είναι αναποτελεσματικές.   

Να τονίσουμε επίσης πως ένα μεγάλο θέμα για την διαχείριση των απορριμμάτων εξακολουθεί σ'αυτήν την έρημη χώρα να είναι οι χώροι. Ιδιαίτερα στην Αττική ο ΧΥΤΑ Φυλής, που χρόνια τώρα μολύνει αγρίως την γύρω περιοχή, πολύ σύντομα θα φτάσει και στα όριά του. Το άλλο εξ ίσου μεγάλο πρόβλημα είναι οι δημοτικοί χώροι επεξεργασίας των ανακυκλωμένων υλικών. Και γι'αυτούς όπως και για τα υπόλοιπα απορρίμματα είναι απαραίτητη η συνεννόηση με την τοπική αυτοδιοίκηση, διαφορετικά όλα θα ακυρωθούν μένοντας ως σχέδια επί χάρτου, όπως δυστυχώς συνέβη τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια, όπου πήξαμε στα λάδια που χύθηκαν, αλλά από τηγανίτες τίποτα.  

Πατώντας  airetos.gr  θα σας εμφανιστεί το σχέδιο και οι στόχοι του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σχετικά με την διαχείριση των αποβλήτων για τα χρόνια 2019 -2023. 

Πατώντας  prosynat.blogspot.com  θα σας εμφανιστεί το άρθρο "Νέο σκάνδαλο εκκολάπτεται στη Φυλή" που αναρτήθηκε στο μπλογκ της ΠΡΩΣΥΝΑΤ στις 25.2.19, όπου διατυπώνονται πιο συγκεκριμένα τα άλλα προβλήματα που συνδέονται με την διαχείριση των απορριμμάτων.