Και ήταν καλοδεχούμενη διότι έχουμε κουραστεί τόσο από το ντούρο λάιτ ακαδημαϊσμό, όπου βαριόμαστε αφόρητα, όσο και από τον ανερμάτιστο πειραματισμό, όπου χάνει ...και το παιδί τη μάνα και μας θολώνει την όποια ξαστεριά μας έχει απομείνει. Με λίγα λόγια, έζησα αυτή την παράσταση σαν ένα ρέμα που με παρέσυρε σε μια λοξή θέση με όμορφη κι ενδιαφέρουσα θέα που έβλεπα κι εμένα, δίχως όμως να γίνω έρμαιο στα χέρια της.

Ακολουθεί το ενημερωτικό της Στέγης, η ταυτότητα της παράστασης και για όσους συνδιαλέγονται με τις κριτικές, μία, γραμμένη από τον Γρηγόρη Ιωαννίδη.

Οι ιστορίες αυτών των πέντε καθαριστριών διαμορφώνουν νέες εικόνες της καθαρίστριας μετανάστριας. Από καθηγήτριες πανεπιστημίου μέχρι αρχιτεκτόνισσες στις χώρες καταγωγής τους, μητέρες και αγωνίστριες, οι γυναίκες αυτές θυσιάζονται στην Αθήνα του σήμερα για τους δικούς τους και παλεύουν με υπερφυσική δύναμη, σαν σούπερ ηρωίδες της καθημερινότητας.

Ποιοι καθαρίζουν την Αθήνα; Γιατί, στην πλειονότητά τους, είναι γυναίκες και μετανάστριες; «Γεννήθηκαν» καθαρίστριες; Πόσο διαφέρουν οι βιογραφίες τους από τις δικές σας; Μήπως, τελικά, είμαστε όλοι υποκείμενα της Ιστορίας; Παρεμπιπτόντως, γιατί χρησιμοποιείται ο όρος «σκούπα» στις επιχειρήσεις δίωξης «ανεπιθύμητων» (μεταναστών, αστέγων, ομάδων με αποκλίνουσα συμπεριφορά) από το δημόσιο χώρο;

Μετά την παράσταση Τηλέμαχος – Should I Stay or Should I Go?, το φοβερό νεανικό δίδυμο των Ανέστη Αζά και  Πρόδρομου Τσινικόρη επιστρέφει στη Στέγη  για να διερευνήσει το ρατσισμό του «καθαρού», τον κίνδυνο του φασισμού, τη γυναικεία μετανάστευση στην Ελλάδα και την ταυτότητα της «καθαρίστριας».

Ως θέατρο της πραγματικότητας,  η Καθαρή Πόλη ανιχνεύει και επαναπροσδιορίζει τα στερεότυπα, μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες εκείνων που είναι ειδικοί σε θέματα καθαριότητας: τις μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας. Ταυτόχρονα, η Καθαρή Πόλη διερευνά την ιστορική, φιλοσοφική και πολιτική διάσταση της έννοιας του «καθαρού» ως κανονιστικού όρου κρίσης που υιοθετήθηκε από τους Ναζί και έγινε ο βασικός πυλώνας της ρατσιστικής τους ιδεολογίας, με στόχο την εξολόθρευση των «άλλων» και τη δημιουργία μιας «καθαρής» φυλής. 

Πατώντας  εδώ  θα σας εμφανιστεί η κριτική που έγραψε ο Γρηγόρης Ιωαννίδης στην ΕτΣ και δημοσιεύτηκε στις 8.2.16 με τον τίτλο "Πέντε καθαρίστριες που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο". 

Ώρα έναρξης 9 μ.μ. στην Μικρή Σκηνή. Διάρκεια 75'. Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ. Μειωμένο: 10 ευρώ.

Συντελεστές της παράστασης:

Σκηνοθεσία & δραματουργία: Ανέστης Αζάς, Πρόδρομος Τσινικόρης
Δραματουργική συνεργασία & έρευνα: Μαργαρίτα Τσώμου
Σκηνoγραφία & Ενδυματολογία: Ελένη Στρούλια
Βοηθός Σκηνογράφου & Ενδυματολόγου: Ζαΐρα Φαληρέα
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Βίντεο: Νίκος Πάστρας
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ιωάννα Βαλσαμίδου και Λιάνα Ταουσιάνη
Διεύθυνση Παραγωγής: Βασίλης Χρυσανθόπουλος
Εμφανίζεται στα βίντεο: Νέλλη Καμπούρη
Κατασκευή κούκλας: Γιάννης Κατρανίτσας

Ηθοποιοί: Mabel Mosana, Rositsa Pandalieva, Fredalyn Resurreccion, Drita Shehi, Valentina Ursache

Η Καθαρή Πόλη είναι μια συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών με το Διεθνές Φεστιβάλ Sirenos (Βίλνιους, Λιθουανία), το Teatro Maria Matos (Λισσαβόνα, Πορτογαλία) και το Tiger Dublin Fringe (Δουβλίνο, Ιρλανδία), στο πλαίσιο του πρότζεκτ ΕUROPOLY των ευρωπαϊκών Ινστιτούτων Γκαίτε. Μετά την πρεμιέρα του έργου στη Στέγη, θα ακολουθήσει περιοδεία σε ευρωπαϊκά θέατρα και διεθνή φεστιβάλ.