Είναι πιθανό ότι η χώρα και οι πολίτες μπήκαμε αρχικά σε καθεστώς Μνημονίου από ανοησία και δειλία που κύλισε στις ράγες που είχε στρώσει ο Κ. Σημίτης όταν προσαρτούσε οικονομικά τη χώρα στο άρμα των γερμανικών ελίτ.Στη συνέχεια τα πράγματα είναι κάπως διευκρινισμένα.
Πατώντας εδώ θα σας εμφανιστεί όλο το άρθρο του ομότιμου καθηγητή Νεοελληνικής Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Πέτρου Πιζάνια που δημοσιεύτηκε στις 2.2 στην ΕτΣ και αναδεικνύει μία πλευρά της κατάστασης που περνάμε τώρα.
Έχει μια δυνατή λογική η επιχειρηματολογία του κ.Πιζάνια και είναι δύσκολο να αμφισβητήσεις τα στοιχεία του. Παίζει όμως με το δίπολο του φωτός και του σκότους, κάτι που την κάνει εύκολη. Το μόνο που αυτή τη στιγμή είμαι σε θέση να του αντιτείνω είναι η γελοιογραφία του Γιάννη Ιωάννου που αναρτήθηκε στις 23.1.16 στην ΕτΣ και που είναι μία από τις ψηφίδες εκείνες που μας έχουν γκριζάρει την ψυχή με τις πολιτκάντικες επιλογές που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα που δεν άπτονται τους όρους του μνημονίου. Στην τελική έρχεται κάποια στιγμή που θέλουμε πολύ να μας πείθει η ποιότητα και η ένταση αυτού που εμείς θεωρούμε φως και όχι να συρόμαστε και να φερόμαστε μίζερα εξαιτίας της απέχθειας που μας προκαλεί το σκότος και το απερίγραπτο παρελθόν του.
Να σας υπενθυμίσω αγαπητοί μου, πως χθες, όπως κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία, γιόρταζα και πως επειδή το Τρύφων προέρχεται από τη λέξη τρυφή που σημαίνει το να ζει κάποιος πλούσια, με μεγάλη μαλθακότητα καθώς και την αγάπη για τις σαρκικές ηδονές και ως εκ τούτου την αναζήτησή τους, χθες λοιπόν, γι'αυτό απουσίαζα από τα γνωστά στέκια. Πάντως όσους το θυμήθηκαν, τους ευχαριστώ πολύ για τις ευχές τους.
