Το κοινό τον αποθέωσε. Η Ευρώπη τον αγάπησε. Οι επιτροπές, όμως, όχι τόσο. Τον κατέταξαν στην τρίτη θέση. Κέρδισε η Γαλλία με ένα ερωτικό κομμάτι, το “Dors, mon amour”. Το ιταλικό τραγούδι δεν θεωρήθηκε αρκετά “σοβαρό”, δεν ταίριαζε με την αισθητική των επιτροπών. Μια pop μελωδία γεμάτη ουρανό και όνειρο έμοιαζε “ελαφριά” για την εποχή.

Μόνο που ο κόσμος δεν ξέχασε. Αντίθετα, Volare έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του θεσμού. Κυκλοφόρησε σε εκατοντάδες εκδοχές. Έγινε το πρώτο τραγούδι που κέρδισε τέσσερα Grammy, μπήκε στο Νο.1 του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες – πράγμα πρωτοφανές για ιταλικό τραγούδι – και πούλησε πάνω από 22 εκατομμύρια αντίτυπα. Ποιος θυμάται την πρώτη θέση εκείνης της χρονιάς; Σχεδόν κανείς. Όλοι, όμως, έχουν σιγοτραγουδήσει κάποτε το “Volare”.

Το πιο ειρωνικό είναι πως στην Ιταλία, για χρόνια, το τραγούδι δεν ακουγόταν επίσημα λόγω των πολιτικών υπονοούμενων που του προσάπτονταν. Ο Modugno, όμως, έγινε σύμβολο του μοντέρνου ιταλικού τραγουδιού. Το τραγούδι του συνέχισε να πετά ψηλά, πάνω από πολιτικές, επιτροπές και βαθμολογίες. Δεν είχε ανάγκη να νικήσει. Είχε ήδη γράψει ιστορία.

Και ίσως αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο ενός τραγουδιού: να μη θυμάται κανείς τη θέση του, αλλά να μη μπορεί να το ξεχάσει κανείς. 

Το Nel blu, dipinto di blu επίσης γνωστό ως Volare, είναι ένα τραγούδι του 1958 των Ιταλών τραγουδιστών Domenico Modugno και Johnny Dorelli, γραμμένο από τον ίδιο τον Modugno μαζί με τον Franco Migliacci. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ του Sanremo το 1958, ήταν το νικητήριο τραγούδι εκείνης της έκδοσης.Το τραγούδι συμμετείχε επίσης στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision το 1958 (στα AVRO Studios στο Χίλβερσουμ της Ολλανδίας) τερματίζοντας στην τρίτη θέση.  

Οι στίχοι και η μετάφραση του Nel blu, dipinto di blu