Παρά το δίκαιο του αιτήματος ένας λόγος που η Ελλάδα δεν έχει αναγωρίσει μέχρι στιγμής την Παλαιστίνη, πέρα από το ότι το απαγορεύουν ρητά οι ΗΠΑ, είναι όπως φαίνεται η ανάγκη της συμμαχίας με το Ισραήλ ως ασπίδα στην επιθετικότητα της Τουρκίας. Παίζει, όμως, το ιστορικά ενδεχόμενο ο εχθρός του εχθρού μου να μην αποδεικνύεται στην πράξη σε όλες τις περιπτώσεις φίλος μου. Δεν παίζει επίσης και η αλλαγή των δεδομένων και της δυναμικής στην ευρύτερη περιοχή μας εξ αιτίας της αναγνώρισης, σύντομα όπως φαίνεται, της Παλαιστίνης ως ανεξάρτητο κράτος από την πλεινότητα των κρατών της Ε.Ε και από την Αγγλία; Να τονίσω ότι δικαιολογημένα καθοριστικός παράγοντας της αναγνώρισης της Παλαιστινής θεωρείται η αναγνώριση του Ισραήλ από όσα αραβικά κράτη δεν το έχουν αναγνωρίσει μέχρι σήμερα.
Στις 15 Νοεμβρίου 1988, λίγους μήνες μετά την έναρξη της πρώτης Ιντιφάντα, ο ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Γιάσερ Αραφάτ προχωρεί στην ανακήρυξη «του Κράτους της Παλαιστίνης» με πρωτεύουσά του την Ιερουσαλήμ από το Αλγέρι και το βήμα του Εθνικού Παλαιστινιακού Συμβουλίου που λειτουργεί ως εξόριστο παλαιστινιακό κοινοβούλιο. Λίγα λεπτά αργότερα, η Αλγερία αναγνώριζε επισήμως το νέο κράτος.
Με μία ιστορική ψηφοφορία τον Νοέμβριο 2012, το κράτος της Παλαιστίνης εξασφαλίζει το στάτους του παρατηρητή στα Ηνωμένα Έθνη. Απουσία του στάτους του πλήρους μέλους με δικαίωμα ψήφου, αυτό του δίνει πρόσβαση στις υπηρεσίες του ΟΗΕ και στις διεθνείς συνθήκες. Η Unesco κάνει δεκτό το κράτος της Παλαιστίνης τον Οκτώβριο 2011 ως πλήρες μέλος. Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχωρούν από τον οργανισμό το 2018.
Πατώντας εδώ el.wikipedia.org/wiki θα εμφανιστούν οι 147 χώρες με σειρά κατάταξης την ημερομηνία αναγνώρισης της Παλαιστίνης.
