Πρώτη φορά χάρηκα ουρά στη ζωή μου. Ναι, έξω από το αγαπημένο Μουσείο, σήμερα, πρώτη Κυριακή του μήνα (δωρεάν είσοδος). Ήταν περί τα 100 μέτρα σε μήκος όταν φτάσαμε και είχε ξαναδημιουργηθεί άλλη τόση τρία τέταρτα μετά όταν φτάσαμε στην είσοδο. Και όταν βγήκαμε, πάλι τόση ήταν.Αυτό δύο πράγματα σημαίνει : (1) Ότι οι Έλληνες αγαπούν την καλή ψυχαγωγία (άλλωστε και τα απειράριθμα θέατρα είναι sold out στην Αθήνα) και πρέπει να υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες από μιά Κυριακή το μήνα να μετέχουν της υπέροχης παιδείας που κοινωνεί το Εθνικό Αρχαιολογικό, χωρίς να είναι εμπόδιο το κόστος
και (2) να συνεχίσουμε όλοι να ψέγουμε συστηματικά την τουριστική απαξίωση ενός τέτοιου παγκόσμιας κλάσης προορισμού, δεύτερου μόνο μετά την ίδια την Ακρόπολη, στην πόλη μας.
Υπουργεία (Πολιτισμού και Τουρισμού), μπλόγκς, ξενοδοχεία, οδηγοί της Αθήνας (ιδίως κάτι "things to do in Athens" στο Youtube), αλλά και εμείς οι ίδιοι, ΟΛΟΙ έχουμε μερίδιο ευθύνης γιά την εξαφάνιση αυτού του μνημείου πολιτισμού από την ατζέντα των επισκεπτών.
Μη γκρινιάζω. Πήρα μεγάλη δόση κοινωνικής αυτοπεποίθησης σήμερα.
