Παθιασμένος αλλά με χιούμορ εξαιρετικό. Τον θυμάμαι επίσης από την έξοχη περιγραφή του τελικού του Ευρωπαϊκού του μπάσκετ, Ελλάδα - Σοβιετική Ένωση 109 -107 ( αφού Σοβιετική, άρα ήταν πριν το '89). 

Ο Συρίγος λάτρευε το μπάσκετ κι αγαπούσε τα άλλα σπορ, κι αυτό τον έκανε να εργάζεται σκληρά για να βελτιώνεται η ποιότητά τους στην χώρα μας. Και εκπομπές έκανε και πολύ καλό περιοδικό έβγαλε και βοηθούσε, ειδικά το μπάσκετ, από όποια θέση κι αν βρισκόταν. Ήταν από τους λίγους που μέχρι τέλους έγραφε άρθρα εναντίον της ανάληψης από την χώρα μας των Ολυμπιακών αγώνων. Θα μπούμε μέσα έλεγε και οι αρνητικές συνέπειες θα είναι μεγάλες και σε πολλά επίπεδα. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε. Και από πολύ νωρίς άρχισε να υποστηρίζει πως αν δεν διαλυθούν οι σύνδεσμοι των οπαδών των ποδοσφαρικών ομάδων, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσει η βία στα γήπεδα. Οι λίγοι υπουργοί αθλητισμού που συμφωνούσαν μ'αυτήν την άποψη, γιατί δεν τόλμησαν να το εφαρμόσουν;  Προτιμούν μάλλον να παίρνουν ψήφους κι ας έχουμε νεκρούς μέσα κι έξω απ' τα γήπεδα. Τι τους νοιάζει, μήπως δικά τους παιδιά θα'ναι οι νεκροί;   

Σαν δημοσιογράφος ήταν τελειομανής. Είχε σαφή άποψη για τα θέματα που προσέγγιζε, είχε επιχειρήωματα επεξεργασμένα, αναδείκνυε εύστοχα την ουσία του θέματος που τον απασχολούσε. Και μας είχε πείσει πως δεν κώλωνε όταν τα έβαζε με κυκλώματα, πως δεν το έπαιζε και πως δεν συναλλάσσονταν κάτω από τα τραπέζια. Έχω την γνώμη πως μερικοί από τους νέους αθλητικογράφους πατούν στα βήματά του. Έχουν πάθος, γράμματα γνωρίζουν και κάνουν και την πλάκα τους με όλα αυτά τα φανατικά που μας καταδυναστεύουν. Αυτό είναι το καλύτερο που μας χάρισες Φίλιππε. Το Σάββατο, 11/10/13, σε στενό οικογενειακό κύκλο έγινε στο νεκροταφείο της Ανάστασης στο Κερατσίνι, η κηδεία του.

Βο Νγκιεν Γκιαπ. Μυθική φυσιογνωμία. Μάλλον αρκετοί από όσους τους φύσηξε ο πόλεμος στο Βιετνάμ θα τον θυμούνται. Κι ας ήταν τότε εδώ όλες οι συμπάθειες προς τους Βιετκόγκ κρυφές κι υπόγειες λόγω Χούντας. Τα ίδια χρόνια στην Ευρώπη και στην Αμερική οι δρόμοι πλημμύριζαν από όλο και πιο άγριους διαδηλωτές ενάντια στον πόλεμο που έκανε η Αμερική στο Βιετνάμ, φράουλες και αίμα άφθονο.

Ο Γκιαπ ήταν ένας δάσκαλος που έγινε στρατηγός. Δεξί χέρι του γεν.γραμματέα του Βιετναμέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος, Χο Τσι Μινχ, από τις αρχές της δεκαετίας του '40. Αυτός ηγήθηκε του Βιετναμέζικου στρατού που νίκησε τότε τους Γιαπωνέζους, μετά στη δεκαετία του '50, τους Γάλλους αποικιοκράτες και πολέμησε τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές που ήταν εκεί ως Αποκάλυψη Τώρα, από τη δεκαετία του ' 60 έως τα μέσα της δεκαετίας του '70. Ο Γκιάπ ήταν ο στρατηγός που οδήγησε νικηφόρα τα Βορειοβιετναμέζικα στρατεύματα και τους Βιετγκόγκ στην κατάληψη της Σαϊγκόν στις 30 Απριλίου του 1975. Κι από τότε ξεχάσαμε το Βιετνάμ, αλλά κι αυτό μας ξέχασε. Μόνο με τις ταινίες τους μας θύμιζαν τα πολεμικά χρόνια ξανά και ξανά οι Αμερικάνοι.

 Ο νικητής τριών αυτοκρατοριών στρατηγός Γκιάπ έχασε, όπως κι ο Τρότσκυ, τη μάχη με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '70 ο Γκιαπ θεωρείτο κάτι σαν αιρετικός από εκείνους τους συντρόφους του που ήτα θαυμαστές του Μάο. Μετά τον θάνατο του Χο Τσι Μίνχ άρχισε και η σταδιακή απομάκρυνση από τις ηγετικές θέσεις του Κ.Κ.Βιετνάμ του λαοφιλούς Γκιαπ.

Ακολουθούν τρία αποσπάσματα από μια, από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, που έδωσε στα δυτικά Μ.Μ.Ε.

"Ποτέ δεν ήταν κρυφό πως οι Σοβιετικοί και οι Κινέζοι μας βοηθούσαν. Αλλά δεν πίστευσαν ποτέ ότι θα μπορούσε μια μικρή χώρα σαν το Βιετνάμ να νικήσει τους Αμερικανούς."

"Οι Η.Π.Α χρησιμοποίησαν εναντίον μας απεριόριστα πολεμικά μέσα. Όμως δεν κατάλαβαν ποτέ το λαό μας. Το πάθος του για ανεξαρτησία και ελευθερία. Ο Βιετναμέζικος νους νίκησε την τεχνολογία και το χρήμα. Αποδείχτηκε κάτι που ισχύει τις πιο πολλές φορές, πως δηλαδή ο ανθρώπινος παράγοντας είναι καθοριστικός."

" Κάθε φορά που εμείς υποστηρίζαμε μια πολιτική αναεξάρτητη και δημιουργική, είχαμε επιτυχίες. Από τη στιγμή που υιοθετούσαμε το μοντέλο και την εμπειρία μιας άλλης χώρας κατά δογματικό τρόπο, αυτές οι πολιτικές δεν απέδωσαν. Για παράδειγμα η αγροτική πολιτική εφαρμόστηκε κατά τρόπο που δεν ταίριαζε στους Βιετναμέζους. Κι αυτή ήταν μια αποτυχία, πολιτική, οικονομική και κοινωνική."

Μια αναλυτική παρουσίαση της ζωής του Γκιάπ θα σας παρουσιαστεί αν πατήσετε  εδώ