Δεν είναι καθόλου απίθανο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να μην τον είχαν ενημερώσει ως όφειλαν οι βουλευτές Α' και Β' Πειραιά της Ν.Δ για το οξύ πρόβλημα της μελισσανιδίλας, αυτού του δύσοσμου τοξικού ρύπου της Oil One που πλήττει τον κόσμο στη Δραπετσώνα στο Κερατσίνι στον Πειραιά και στο Πέραμα. Στο ίδιο μήκος κύματος γιατί να μην κινήθηκε και ο υπουργός Περιβάλλοντος κ. Κ. Σκρέκας και ο υφυπουργός κ. Γ. Αμυράς, όπως επίσης και ο Περιφερειάρχης κ.Πατούλης. Ίσως επίσης να μην έδωσε σημασία ο πρωθυπουργός μας στο σύστημα Μαρινάκη που υποστήριξε για δύο χρόνια με όλα τα μέσα που διαθέτει τη θέση του Δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας για την μετεγκατάσταση, όπως και να μην υπέπεσαν στην αντίληψή του τότε που ήταν η μείζων αντιπολίτευση, οι μαζικές διαδηλώσεις που ξεκίνησαν από το 2015 ή να μην έδωσε την πρέπουσα σημασία στην τροπολογία του Δημοτικού Συμβουλίου που κατέθεσαν στη Βουλή πρόπερσι τα μικρά κόμματα και έτσι να είχε την άνεση, αν το έχει ανάγκη η συνείδησή του, να δηλώνει άγνοια.

Είναι όμως απίθανο να μην κατέγραψε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022, ημέρα του αγιασμού στα σχολεία, αυτό που του είπε ο δήμαρχος Χρ. Βρεττάκος καθώς παρευρέθηκαν και οι δύο ως επίσημοι επισκέπτες στον αγιασμό του 2ου Δημοτικού σχολείου Δραπετσώνας. Τότε ο δήμαρχος στο λόγο που εκφώνησε του ανέφερε ενώπιος ενωπίω το οξυμένο περιβαλλοντικό πρόβλημα της περιοχής εξ αιτίας της μελισσανιδίλας και του ζήτησε να το λύσει επειγόντως. 

Όσο για το 2ο Δημοτικό Δραπετσώνας στο οποίο γινόταν ο αγιασμός, να πούμε ότι είναι ένα από τα σχολεία που βρίσκεται σε απόσταση βολής από τις εγκαταστάσεις της Oil One - ο θάνατός μας η ζωής της, δηλαδή τα ρυπογόνα κέρδη της. Σ'αυτό μαθητές και δάσκαλοι έχουν υποφέρει πολλές φορές εξ αιτίας της μελισσανιδίλας κι αυτό συμβαίνει όταν φυσούν νοτιοδυτικοί άνεμοι και η εταιρεία κάνει εκτόνωση των αέριων ρύπων της. Αρκετές φορές ήταν τόσο έντονη η δυσοσμία και οι παράπλευρες επιπτώσεις της ώστε μαθητές και δάσκαλοι δεν άντεχαν άλλο και διέκοπταν τα μαθήματα. Όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά στον 21ο μ.Χ αιώνα παρακαλώ, μεσούσης της 5ης βιομηχανικής επανάστασης. 

Με την ευκαιρία αυτής της βρεττακικής πρόκλησης του επισήμαναν οι σύμβουλοί του ότι τις εκλογές τις κερδίζεις βασικά πείθοντας, πάντα μέσα από χίλιους δρόμους (λευκούς, μαύρους και γκρίζους), για την αντιμετώπιση τα κατά την πολιτική άποψη του κόμματός σου μεγάλα προβλήματα που αφορούν το πανελλήνιο και τη χώρα, αλλά συχνά αυτό δεν αρκεί. Βοηθάει από άποψη συγκομιδής ψήφων και η αντιμετώπιση κάποιων οξυμμένων προβλημάτων που αφορούν περιφέρειες και δήμους ή ειδικές κατηγορίες εργαζομένων.

Και μάλλον πείστηκε απ' αυτήν την επισήμανση και ζήτησε να ενημερωθεί αναλυτικά για το πρόβλημα της μελισσανιδίλας. Κι έτσι έμαθε ότι πέρα από τη δυσοσμία, βλάπτεται αργά και σταθερά η υγεία όλου αυτού του κόσμου εξ αιτίας του καρκινογόνου βενζολίου που περιέχoυν σε αυξημένη ποσότητα τα αέρια που εκτονώνει η Oil One. Αυτοί πρέπει να ήταν οι δύο λόγοι που τελικά τον έπεισαν να το λύσει. Τι προσμέτρησε επίσης; Στην περιφέρεια της Β' Πειραιά στις φθινοπωρινές εκλογές του '19 ο ΣYΡΙΖΑ  ήρθε πρώτο κόμμα σημειώνοντας μάλιστα ένα από τα υψηλότερα ποσοστά του πανελλαδικώς. Γιατί να μην ελπίζει λοιπόν βάσιμα, ότι η επίλυση ενός μεγάλου προβλήματος που αφορά ένα μεγάλο πλήθος, μπορεί να του επιτρέψει να βγάλει στις δεύτερες καλπονοθευτικές εκλογές της φετινής άνοιξης τρεις βουλευτές αντί δύο, ψαλιδίζοντας έτσι λίγο το φτερά του ΣΥΡΙΖΑ σε μια κατ'εξοχήν λαϊκή περιφέρεια;

Μα πως θα λυθεί αυτό το πρόβλημα αναρωτήθηκε και αμ'έπος αμ'έργον ο δραστήριος κάλεσε σε σύσκεψη τους συμβούλους του.  

Αυτοί οι παντογνώστες του επισήμαναν ότι η λύση υπάρχει έτοιμη στο πιάτο. Κι αυτή είναι η τροπολογία του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατσινίου Δραπετσώνας που επιβάλλει την μετεγκατάσταση της Oil One. Είναι μια τροπολογία του μνημονιακού συριζαϊκού νόμου του ΄16 που αύξησε από 12 σε 20 χρόνια την δυνατότητα παραμονής βιοτεχνιών, βιομηχανιών και επιχειρήσεων εκεί όπου λειτουργούν ακόμα κι αν άλλαξαν κάποια στιγμή οι χρήσεις γης. Απ'αυτό το νόμο επωφελήθηκε και η Oil One. Η τροπολογία ζητά να εξαιρεθεί η Oil One του νόμου του '16 και να μετεγκατασταθεί σε δύο χρόνια από τότε που θα ψηφιστεί και όχι το 2035. Αυτήν την τροπολογία δεν την έχει ψηφίσει μέχρι σήμερα από το 2020 ούτε η Ν.Δ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ και μακάρι  να μην την ψηφίσει ούτε τώρα που θα την πάω εγώ στη Βουλή, σκέφτηκε και χαμογέλασε σαρδόνια. Αλλά γιατί δεν ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ την τροπολογία ενός δήμου που έχει μαζί του στενές επαφές τρίτου τύπου, αναρωτήθηκε ο πολύστροφος. 

Διότι, του απάντησαν οι σύμβουλοί του, η μετεγκατάσταση σκοντάφτει στο  νόμο 2831/2000, άρθρο 26, παράγραφος 6 . Αυτό το υποστήριξαν κάποιοι Συριζαίοι βουλευτές σε μία σύσκεψη που την οργάνωσε η δημ.αρχή με θέμα την παρουσίαση της τροπολογίας κι έτσι το θέμα από την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ πάγωσε. Στην συνέχεια μουλάρωσαν και οι δύο πλευρές και τα σπασμένα τα πληρώνουν οι κάτοικοι.

Το κύριο εμπόδιο σύμφωνα με αυτόν τον νόμο είναι πως οι μετεγκατάσεις κτιρίων και εφ'όσον συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις, είναι δυνατόν να γίνουν ή εντός των διοικητικών ορίων που υπάρχει το κτίριο ή σε όμορους δήμους. Πράμα που σημαίνει ότι αν ψηφιστεί η Oil One, δυνητικά θα μπορεί να μετακομίσει ή στον δήμο Περάματος ή στο δήμο Νίκαιας. Δηλαδή δε θα αργοπεθαίνουν πια οι Δραπετσωνίτες και οι Κερατσινιώτες, αλλά οι Νικαιώτες και οι Περαματιώτες.  Είναι προφανές ότι δεν λέει μια τέτοια μετακόμιση, ότι πρόκειται δηλαδή για ένα άλμα στο κενό.

Ναι, αλλά τότε γιατί να μην τροποποιήσουμε κι αυτόν τον νόμο του 2000 και να επιτρέπεται η μετεγκατάσταση, εννοείται οπουδήποτε μέσα στον ίδιο τον νομό, αλλά και σε όμορους νομούς και όχι σε δήμους, σκέφτηκε ο πρωθυπουργός. Θα τον τροποποιήσουμε λοιπόν και αυτόν, διότι δεν είναι σωστό σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα να κάνουμε μισές δουλειές. Και έδωσε εντολή για δεύτερη τροπολογία και μάλιστα ζήτησε ο χρόνος της μετεγκατάστασης να οριστεί στα δύο χρόνια και όχι στα πέντε που αναφέρει ο ισχύων νόμος για τις μετεγκαταστάσεις. 

Μετά από όλες αυτές τις τροπολογίες η Ν.Δ κατέθεσε την βελτιωμένη από την ίδια τροπολογία του δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας που ψηφίστηκε ομόφωνα από τη Βουλή λίγο πριν τις εκλογές του 2023. Τέλος καλά όλα καλά; Όχι βέβαια. Σιγά που θα λυνόταν τόσο αναίμακτα αυτό το άλυτο για οχτώ χρόνια θέμα, όταν μάλιστα έχουν απέναντί τους οι ομόφωνοι της Βουλής τον Μελισσανίδη με την ΑΕΚάρα του και την Άγια Σοφιά τους και την πανίσχυρη τσιμεντοβιομηχανία σε παγκόσμιο επίπεδο ελβετική Lafarge. Κάποιο λάκκο θα' χει η μητσοτακική φάβα σκέφτηκαν ακόμα και οι άσχετοι. Και όντως ο λάκκος έχει το όνομα Συμβούλιο της Επικρατείας.

Γιατί βεβαίως πριν είχε ρωτήσει ο πρωθυπουργός μας και πληροφορήθηκε πως ο κύριος λόγος που αναφέρεται στην τροπολογία υπέρ της μετεγκατάστασης είναι η μόλυνση που προκαλούν η Oil One, η Lafarge και τα ΕΛΠΕ. Απ'αυτές εμπειρικά οι κάτοικοι γνωρίζουν πως μόνο η Oil One μολύνει και μάλιστα αγρίως. Όμως, ναι μεν σύμφωνα με την διετή έρευνα του Δημόκριτου αποδείχθηκε ότι είναι η κύρια πηγή διαφόρων ατμοσφαιρικών ρύπων ανάμεσα στις οποίες είναι και το όπως είπαμε καρκινογόνο βενζόλιο, όμως οι όντως αυξημένες ποσότητες που μετρήθηκαν στην ατμόσφαιρα της περιοχής δεν ξεπερνούν τα όρια που προβλέπει ο νόμος (5 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο σε ετήσια βάση). Πράμα που σημαίνει ότι ισχυρό χαρτί στα χέρια του δήμου ως προς τη δικαιοσύνη δυστυχώς για μας δεν αποτελεί η έρευνα του Δημόκριτου. Και σε δεύτερο επίπεδο σημαίνει ότι η προσφυγή των τριών εταιρειών στο ΣτΕ είναι βέβαιο ότι τουλάχιστον μία απ'αυτές θα δικαιωθεί, πράμα που σημαίνει ότι η τροπολογία θα πάει άπατη. Όπερ έδει δείξαι το ρασούλειο στιχάκι "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν". 

Τhe end , του σεναρίου της πολιτικής φαντασίας.

Επιστροφή στην καυτή και πολυδαίδαλη πραγματικότητα.  

Γιατί παρακαλώ έγινε αναφορά στις τρεις αυτές εταιρείες που υπάρχουν εντός των ορίων του δήμου; Διότι στην τροπολογία* που κατέθεσε προς ψήφιση ο δήμαρχος Χρήστος Βρεττάκος στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 06.7.20 ζητάει: 

Α) Να κατατεθεί προς το υπουργείο Περιβάλλοντος, με βάση τα στοιχεία του Δημόκριτου και του Αστεροσκοπείου που αποδεικνύουν ότι οι ρυπογόνες βιομηχανίες αποτελούν πηγή δυσοσμίας και επικίνδυνων χημικών ενώσεων για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, αίτηση για την ανάκληση τώρα της άδειας λειτουργίας της Oil one.

Β) Να ζητηθεί από τα πολιτικά κόμματα να υιοθετήσουν την τροπολογία σε επόμενο νομοσχέδιο και η οποία θα επιβάλλει τη μετεγκατάσταση της Oil one, της Lafarge και την απομάκρυνση των δεξαμενών των ΕΛΠΕ μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.

Τι έχουμε εδώ; Έχουμε το εξαιρετικό με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια παρακαλώ. Πρόκειται για μια δημοφιλή πρακτική της παραδοσιακής αριστεράς που αρκετές φορές όταν επιλέγει ένα καίριο αγωνιστικό αίτημα κοτσάρει από δίπλα και καμιά δεκαριά ακόμα συναφή και ότι πιάσει. Που συνήθως τέτοιοι τύπου αγώνες με πλήθος αιτημάτων, για να τσιμπήσουν όσο γίνεται περισσότεροι, καταλήγουν να κάνουν μια όμορφη κόκκινη τρύπα στο νερό. 

Το θέμα που με έβαλε σε σκέψεις. Εσείς τι λέτε, δεν είναι θέμα που κανείς από τους 27 δημοτικούς συμβούλους που ψήφισαν την τροπολογία δεν σκέφτηκε την σχεδόν βέβαιη πιθανότητα να προσφύγουν οι εταιρείες στο ΣτΕ; Και πως αν ας πούμε έσπαγε ο διάολος το ποδάρι του και αποφάσιζαν όλα τα κόμματα να ψηφίσουν με το καλημέρα σας την τροπολογία του δήμου, υπήρχε περίπτωση οι εταιρείες που θα προσέφευγαν στο ΣτΕ να μην δικαιωθούν; Καμία απαντάω εγώ και όποιος διατείνεται το αντίθετο εκ του πολιτικά πονηρού το κάνει ή είναι εντελώς άσχετος. Βασικά μιλάμε για πολιτικά πρόσωπα που επιλέγουν την πίστη από την αλήθεια, την ψηφοθηρία από εκείνη την πολιτική που προσπαθεί να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής του κόσμου. Επί του συγκεκριμένου, με άνεση θα μπορούν να διαλαλούν μεγαλοφώνως, ότι εμείς ως Δημοτικό Συμβούλιο κάναμε το σωστό και αυτοί που είναι λάθος είναι τα δύο μεγάλα κόμματα που δεν ψηφίζουν την τροπολογία μας.

Κάποια στιγμή τότε στην αρχή φαντάστηκα τις τρεις προαναφερόμενες εταιρείες όταν διάβασαν την τροπολογία του δήμου να τρίβουν τα χέρια τους από χαρά. Κι αυτό γιατί κατάλαβαν ότι με την προσφυγή που θα κάνουν στο ΣτΕ αν ποτέ ψηφιστεί αυτή η τροπολογία, σίγουρα θα δικαιωθούν και αυτή είναι μία δικαίωση που μοιάζει σαν να κλέβεις εκκλησία. 

Όλα τα υπόλοιπα που αναφέρει η τροπολογία του δήμου, είναι η αναφορά στο ασύμβατο της λειτουργίας των τριών αυτών επιχειρήσεων στον χώρο της ανάπλασης όπου ούτε οι νέες χρήσεις γης το επιτρέπουν ούτε και η χαρακτηρισμένη περιοχή της Ανάπλασης ως  μητροπολιτική περιοχή από την τροπολογία Λαφαζάνη - Σκουρλέτη του '15. Αυτά όμως μπορεί να αποτελέσουν στα χέρια του δήμου ένα ισχυρό χαρτί όταν ολοκληρωθεί η χωροταξική και πολεοδομική μελέτη του Πολυτεχνείου για την περιοχή της Ανάπλασης. Μελέτη που την ανέθεσε η δημοτική αρχή, κατόπιν συζητήσεων όπως μάθαμε με εξωδημοτικούς παράγοντες φίλα προσκείμενους στη δημοτική αρχή, μιας και ο δήμαρχος είχε για χρόνια μια διαφορετική γνώμη που το πλέον σίγουρο θα ήταν η εξ αιτίας της ήττα του δήμου στο ΣτΕ όσον αφορά την προσφυγή της Εθνικής για την απαλλοτρίωση από την Περιφέρεια το 2019 των 204 λιπασματένιων στρεμμάτων της. 

Όταν λοιπόν ολοκληρωθεί και εγκριθεί αυτή η μελέτη του Πολυτεχνίου τότε θα μπορεί να πιέζει ο δήμος για την απομάκρυνση των Oil One, Lafarge και ΕΛΠΕ από πλεονεντική θέση. Αν μάλιστα δεν εγκριθεί η προσφυγή της Εθνικής στο ΣτΕ για την απαλλοτρίωση των 204 στρεμμάτων των Λιπασμάτων, κάτι που το ευχόμαστε ολόψυχα, τότε από σαφώς καλύτερη θέση θα μπορεί να πιέζει ο Δήμος και μακάρι και η Περιφέρεια για την απομάκρυνση των τριών αδελφών δίχως βεβαίως να είναι σίγουρο το αποτέλεσμα. Μιλάμε για μια διαδικασία που ο δρόμος της δε θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και ίσως κρατήσει αρκετά χρόνια. Ας έχουμε πάντως στο ρετιρέ του μυαλού μας αυτό που μας υπαγορεύει το σώμα μας: Κάθε λεπτό και κάθε μέρα που περνάει σ'αυτήν την τοξική ατμόσφαιρα είναι εις βάρος της ζωής μας. 

Όλες αυτές οι επισημάνσεις δεν έγιναν για να αμφισβητηθεί η πρόθεση του Δ.Σ να λύσει το θέμα της μελισσανιδίλας. Οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι έκαναν όσα και ότι μπορούσαν.Το θέμα είναι πως με αυτά που επέλεξαν δεν μας προέκυψε η ποθητή λύση. Ο αυτοδιοικητικός Δαυίδ αγαπητοί μου δεν κατάφερε σ'αυτή την οκταετή φάση να νικήσει τον κυβερνητικό Γολιάθ. Το πρόβλημα όμως εδώ και τώρα είναι πως βάλτωσαν και φαίνεται ότι δεν έχουν πια την αγωνία να πούμε, την αισιόδοξη ενέργεια να πούμε, για να ψάξουν για άλλους δρόμους, για μια άλλη προσέγγιση. Κάτι που να μας θυμίζει εκείνο το καλό το παλικάρι που ξέρει κι άλλο μονοπάτι, ή που τέλος πάντων το φτιάχνει. 

Γιατί είναι φανερό πως για την άρση του αδιεξόδου δεν υπάρχει άλλη πρόταση ή plan B' όπως το ονομάζουμε τα τελευταία χρόνια, κάτι που θεωρείται απαραίτητο πια στη σύγχρονη πολιτική ζωή αν θες να μην κοροϊδεύεις τον κόσμο.  

Τι άλλο θα μπορούσε να επιλεχθεί ως κύρια πρόταση αυτά τα χρόνια, από τη στιγμή που τα δύο μεγάλα κόμματα αρνήθηκαν να ψηφίσουν την τροπολογία του δήμου και το θέμα λιμνάζει, μιας και ο δήμος δεν φαίνεται να έχει άλλη πρόταση στο τραπέζι; 

Παίζει μια άλλη επιλογή που την έχω αναφέρει σε άρθρα μου και την έχω πει και προφορικά στο δήμαρχο Χρ.Βρεττάκο και στο Γ. Γαβρίλη τότε που ήταν αντιπεριφερειάρχης Πειραιά και απ'ότι έχει φανεί μέχρι σήμερα μιλούσα εις ώτα μη ακουόντων, είναι η εξής:

Ας έχουμε υπόψη μας ότι οι μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων πλοίων λειτουργούν αναγκαστικά σε όλα τα μεγάλα λιμάνια του κόσμου, όπως προβλέπει μια διεθνής συνθήκη. Ρωτήσαμε και μάθαμε λοιπόν από φίλους και γνωστούς και γνωστούς γνωστών, πως σε κάποια μεγάλα λιμάνια της Μεσογείου οι μονάδες αυτές δεν έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα ως προς την ατμοσφαιρική ρύπανση όπως αυτή που προκαλεί η Oil One. Αυτό λοιπόν για κάποιους λόγους δε θα συμβαίνει; Κι όταν μάλιστα αναφερόμαστε σε μονάδες που δεν βρίσκονται μακριά από το κέντρο της πόλης τους και λειτουργούν χρόνια. Εδώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι υπάρχει φλέβα χρυσού για μας και μας περιμένει. 

Θα μπορούσε λοιπόν ο δήμος και η περιφέρεια να αναθέσουν σε μια εξειδικευμένη εταιρεία να ερευνήσει το θέμα αυτό και να μάθει ποια τεχνολογία χρησιμοποιούν οι ευρωπαϊκές/μεσογειακές και γιατί όχι και κάποιες αμερικάνικες τέτοιου τύπου μονάδες, πως εκτονώνουν τα αέρια της επεξεργασίας των αποβλήτων τους και βάσει ποιων περιβαλλοντικών όρων πήραν άδεια λειτουργίας.

Κατ'εμέ είναι προφανές ότι θα προκύψουν σημαντικές διαφορές σε σχέση με την Oil One. Αυτές λοιπόν οι διαφορές, θα μπορούν να γίνουν η σημαία μας που θα συσπειρώσει τον κόσμο για να πιέσει την όποια κυβέρνηση που πιο πολύ της καίγεται καρφάκι για τους έχοντες και κατέχοντες παρά για μας και έτσι δεν τολμάει να αντιμετωπίσει την Oil One, να τελειώνουμε με την μελισσανιδίλα. Θα της ζητάμε λοιπόν επιτακτικά, να ισχύσουν οι ίδιες επιλογές των ευρωπαϊκών μονάδων και για την Oil One. Κι αυτό το αίτημα οι "μένουμε Ευρώπη" δε θα το περάσουν εύκολα στο ντούκου.  

Είναι ένα θέμα πάντως όταν η δημοτική λύση του προβλήματος έχει κολλήσει, γιατί δεν υποστηρίζει στην πράξη η δημοτική αρχή Κερατσινίου Δραπετσώνας αυτήν την ιδέα. Γιατί δεν τη δοκιμάζει, όταν μάλιστα άλλη ιδέα δεν φαίνεται να τρέχει ούτε αυτή ούτε οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου; Αν εμείς που καιγόμαστε δεν πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και δεν το ψάξουμε, δεν το συζητήσουμε, δεν διαμορφώσουμε νέα πρόταση, τότε ποιοι; 

Απ'ότι έχει φανεί μέχρι τώρα, για τη Ν.Δ το πρόβλημα δεν υφίσταται, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι μεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην περιοχή αλλά για την πρόταση της λύσης του αναμένουμε στο ακουστικό μας εδώ και κάποια χρονάκια. Όσο για τα μικρομεσαία κόμματα μέχρι τώρα δεν στάθηκαν στο ύψος του προβλήματος και βολεύτηκαν μια χαρά πίσω από την τροπολογία του Δ.Σ του δήμου. Αυτά όλα δεν μας λένε ότι ματαιοπονούμε αν ελπίζουμε στα κόμματα, ότι δεν έχουμε να περιμένουμε απ'αυτά μια μελετημένη και εφικτή λύση στο πρόβλημά μας;

Φέτος διανύουμε τον όγδοο χρόνο λειτουργίας της Oil One, άρα αν το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το τοπικό και της κεντρικής σκηνής, δεν βρει λύση το συντομότερο δυνατό και δεν βάλει μπρος τη μηχανή, τότε δεν είναι βέβαιο ότι για τουλάχιστον 12 ακόμα χρόνια όσων ζουν στις περιοχές που προαναφέραμε θα συνεχίσει να υποβαθμίζεται η ποιότητα της καθημερινότητάς τους και να υποσκάπτεται η υγεία τους; Εκτός και αν πάρουμε ανάποδες στροφές.  

Αυτοί που παρακολουθούν την πολιτική ζωή της χώρας θα έχουν αντιληφθεί πως ένα δύσκολο πρόβλημα για να λυθεί χρειάζεται να μπουν στο παιχνίδι και άλλοι παράγοντες, πέρα από τον φορέα που έχει την ευθύνη και που στη περίπτωση της μελισσανιδίλας είναι ο δήμος. Χρειάζεται λοιπόν και η διαμόρφωση ενός μαζικού κινήματος και η υποστήριξη από ομάδες που η προβληματική τους και η δράση τους σχετίζεται με τον πυρήνα αυτού του προβλήματος, χρειάζεται η υποστήριξη από κύκλους που ο λόγος τους βαραίνει στην κοινωνική συνείδηση, χρειάζεται και η δημιουργία ομάδας-επιτροπής στο δήμο με καλεσμένους όσους δημότες ενδιαφέρονται να μπουν στο χορό. Πράματα δηλαδή που δεν έχουν γίνει οχτώ χρόνια μετά το ξεκίνημα του εφιάλτη που ζούμε. 

Τέλη Ιανουαρίου του '22 έγραψα ένα άρθρο που αναφέρω κάποιους απ'αυτούς τους παράγοντες που πιστεύω ότι είναι σε θέση να οδηγήσουν τα ρυάκια τους στο αυλάκι μας, έτσι ώστε κάποια στιγμή να φουσκώσει επιτέλους το μεγάλο οργισμένο ποτάμι του λαού, λέμε τώρα.

Για όποιον ενδιαφέρεται ακολουθεί το περσινό άρθρο. 

Oil One - Κερατσίνι Δραπετσώνα 7-0. Εμείς πότε θα βάλουμε το γκολ της τιμής να βρούμε την υγειά μας; 

* Πατήστε εδώ για να δείτε την απόφαση 110 του Δ.Σ του δήμου στις 6.7.2020 όπου υπάρχει η τροπολογία του

Υ.Γ. Κι εμένα το σπίτι μου όπως και το 2ο Δημοτικό Δραπετσώνας βρίσκεται σε απόσταση βολής από την Oil One και το/με χαλάει η μελισσανιδίλα όταν φυσούν νοτιοδυτικοί άνεμοι. Επειδή φέτος το καλοκαίρι κυριάρχησαν οι βοριάδες, ίσως αυτός να'ναι ο λόγος που και από πλήθος ημερών αλλά και από ένταση ένιωσα ότι η μελισσανιδίλα ήταν εμφανώς λιγότερη από τις προηγούμενες χρονιές. Μπορεί όμως να υπάρχουν και κάποιοι ακόμα λόγοι, αν όντως έχει βάση αυτή η αίσθησή μου. Ένας ακόμα σίγουρος λόγος είναι πως η Oil One επιλέγει να εκτονώνει τα ρυπαγόνα αέρια της βασικά τις νυχτερινές και τις πρώτες πρωινές ώρες και ενώ εμείς ονειρευόμαστε αυτή αμολάει τον εφιάλτη της στην ατμόσφαιρα. Ίσως όμως να παίζει και κάποιος ακόμα λόγος. Να υπενθυμίσουμε πως μες το 2022 ξεκίνησε να ισχύει μια ακόμα διάταξη που αφορά τη λειτουργία της Oil One. Πιθανόν και εκεί να βρίσκεται κρυμμένος ένας ακόμα λόγος. Ε, τι λέτε;