Όπως είπα και στον Μπελαβιλα. Συμφωνώ σχεδόν σε όλα εκτός από το θέμα του ποδηλατόδρομου. Εκτός του γεγονότος ότι το ΚΑΣ δεν έχει αρμοδιότητα και απλά έκανε πρόταση μάλλον ως ανταποδοτικό στην κόψιμο της γραδελαδας. Η απόφαση χαρακτηρίζεται από μυωπικη προσέγγιση του ζητήματος. Ακολουθεί το σχόλιο μου:
Οπότε να επισημάνω ότι δεν συμφωνώ με την λογική του ποδηλατοδρόμου της 1 λωρίδας στο σύνολο της ακτής Θεμιστοκλέους και το θεωρώ σημαντικότερο από να αποκτήσει ένα μεγαλύτερο πεζοδρόμιο η περιοχή, ιδιαίτερα αν ο δρόμος παραμείνει πλάτους 3.5 που το θεωρώ παρ’ ολ ΄αυτά σωστό στα πλαίσια της λογικής της αποθάρρυνσης του ΙΧ. Ο λόγος είναι απλός, δεν κάνεις πολιτική ενθάρρυνσης του ποδηλάτου ως μέσο μετακίνησης χωρίς να δημιουργείς υποδομές με τις οποίες θα νοιώθουν ασφαλείς οι πρωτάρηδες. Το να κάνουμε 1 κατεύθυνση είναι καλύτερα από το τίποτα, αλλά εμμέσως αποθαρρύνουμε τους ποδηλάτες, καθώς του «μπλέκουμε» στην κίνηση για να κάνουν την άλλη κατεύθυνση, ακόμα περισσότερο που με μήκος 3.5 θα κολλάνε και τα ποδήλατα στην κίνηση.
Ας είμαστε ειλικρινείς, βιώσιμη κινητικότητα χωρίς ποδήλατο δεν γίνεται και ποδηλατοδρόμοι χωρίς το παραλιακό μέτωπο δεν υπάρχουν ειδικά στον Πειραιά που έχει ανάγλυφο. Πως θα κινητοποιήσεις το παιδί που σήμερα περιμένει με τις ώρες το 904 να πάει στο φροντιστήριο στο Πασαλιμάνι και πως θα αποθαρρύνεις την υπερπροστατευτική μάνα να μην του πάρει smart στα 18.
Αυτό που δεν λέγεται πουθενά στο δημόσιο διάλογο του Πειραιά είναι ότι η Πειραϊκή είναι μια διαδρομή (2.5 χλπ.) που δεν περπατιέται σε καθημερινή βάση για τους σκοπούς της μετακίνησης, ενώ γινεται εύκολα με ποδηλατο.
Επίσης οι υποδομές κινητικότητας δεν «μπαίνουν» στο παζάρι, δηλαδή δεν κάνουμε σκόντο στο ποδήλατο έχοντας ως στρατηγική να περάσουμε το τραμ, ειδικά αν το πλαίσιο είναι ιδιαίτερα αρνητικό για την βιώσιμη κινητικότητα και οι stakeholders ανειλικρινείς και μη αποφασισμένοι να προχωρήσουν μια κυκλοφοριακή μεταρρύθμιση από την αρχή ως το τέλος.
Είμαι από τους ανθρώπους που εκτιμώ ότι η παράταξη σας την προηγούμενη περίοδο δεν μπήκε σε φτηνό λαϊκισμό των «ενστίκτων» του μέσου ανθρώπου και αντιμετώπισε το τραγικό πρόβλημα των μετακινήσεων στην πόλη μας με διάθεση να προσφέρει.
Τέλος, ενώ το τραμ είναι σίγουρα ή μόνη ευκαιρία να αποκτήσει μέσο σταθερής τροχιάς το 1ο διαμέρισμα και είναι απαραίτητο και εύκολο να υλοποιηθεί η επέκτασή του σύμφωνα με το σχέδιο του 2010 , ακόμα και αυτό θα κάνει ορισμένα- χρόνια να γίνει, κυρίως γιατί πρέπει να ληφθεί η απόφαση, ενώ η κατάσταση στην περιοχή θα γίνει όλο και χειρότερη. Αντίθετα αν υλοποιηθούν οι ποδηλατόδρομοι ακριβώς όπως σχεδιάστηκαν τον τελευταίο καιρό και συνοδευτούν με πολιτικές προώθησης του ποδηλάτου, τύπου Velib’ δημοτικού συστήματος ενοικίασης ποδηλάτων (υπάρχουν πολλές εύκολες ιδέες για αυτό). Θα έχουμε άμεσα αποτελέσματα σε επίπεδο μείωσης της χρήσης ΙΧ.
Το ξέρω ότι είμαι ίσως ο τελευταίος που μένει σταθερά στη θέση για ποδηλατόδρομο διπλής κατεύθυνσης σε όλο το παραλιακό μέτωπο του Ν. Πειραιά… αλλά μήπως δεν είμαι και ο προτελευταίος που υποστηρίζει το Τραμ;… ; Όταν έχεις μια κοινωνία που αναπαράγει τα αδιέξοδα της δεν μπορεί να μένει κάποιος σιωπηλος.
Επαναλαμβάνω, τρόποι για να σωθούν τα - περισσότερα τουλάχιστον -δέντρα και να υπάρξει ποδηλατόδορμος που να εξασφαλίζει διπλή κατεύθυνση στο μεγαλύτερο τμήμα της ακτής Θεμιστοκλέους και μεικτή διαδρομή πεζών-ποδηλάτων στα πιο στενά σημεία, υπάρχουν μπορούμε να το δούμε και βήμα βήμα αν υπάρχει καλή διάθεση. Το ουσιαστικό είναι να γίνει κατανοητό ότι δεν μιλάμε για υποδομή αναψυχής αλλά για δυνατότητα μετακίνησης που θα φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα βελτίωσης της πόλης μας και της καθημερινότητας των κατοίκων.