Ο Δήμος Πειραιά μετράει κατά μέσο όρο 4 νεκρούς και 5 σοβαρά τραυματισμένους από τροχαία κάθε χρόνο. Θύματα είναι κυρίως οι πεζοί. Ο αριθμός είναι μεγάλος σε σχέση με εθνικά μεγέθη της Ελλάδας και σχεδόν διπλάσιος από ευρωπαϊκά.
Ο πολιτισμός της ταχύτητας, η απουσία αστυνόμευσης, η δικαστική ανοχή και οι προβληματική κυκλοφοριακή οργάνωση του Πειραιά είναι οι συνθήκες που οδηγούν ανθρώπους στο θάνατο ή στις μονάδες εντατικής θεραπείας και στα χειρουργεία.
Οι άστοχες μονοδρομήσεις του 2014 στη Λαμπράκη, στην Ηρώων Πολυτεχνείου, στη Μουτσοπούλου, στη 2ας Μεραρχίας, οι αντιδρομήσεις χωρίς ενδιάμεσες λωρίδες στάσης για τους πεζούς στην Τερψιθέα και στο Χατζηκυριάκειο αποτελούν πεδία έκφρασης απωθημένων ταχύτητας για κομπλεξικούς οδηγούς και παγίδες για τους πεζούς.
Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να ολοκληρωθεί το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας του Πειραιά (ΣΒΑΚ) και να προχωρήσει ταχύτατα η νέα κυκλοφοριακή μελέτη για όλη την πόλη. Αλλά, η υλοποίηση τους στην καλύτερη περίπτωση θα αρχίσει μετά από πέντε χρόνια. Και μέχρι τότε τι; Θα μετράμε φέρετρα και ανάπηρους; Εμείς, όλες και όλοι μας τι θα κάνουμε; H Τροχαία και η Δημοτική Αρχή τι θα κάνουν;
Από την πλευρά της παράταξή μας «Πειραιάς για Όλους» θα αναλάβουμε την πρωτοβουλία να ανοίξουμε το θέμα όπου μπορούμε. Οδική ασφάλεια, ανακοπή και όρια ταχύτητας, διαβάσεις για τους πεζούς, φανάρια για τους βιαστικούς, ενδιάμεσες ασφαλείς νησίδες στους δρόμους. Στη μνήμη της γειτόνισσας μας που χάθηκε προχθές στη γωνία Καραΐσκου και 2ας Μεραρχίας. Κι’ ας είναι η τελευταία.